รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1285

“ฮัลโหล แม่ครับ” เขารีบรับสาย

“ประชุมเสร็จหรือยังจ๊ะ แม่ให้ที่อยู่ลูก มาให้ตรง18:30 ห้ามเลทนะจ๊ะ!” สีหมิ่นพูดกับเขา

“ครับ ผมรับทราบแล้วคร้าบ!” จ้านฉิงเหย่จับหน้าผาก วันนี้เขามีประชุมทั้งวัน รวมทั้งมีประชุมทางวีดีโอคอลกับต่างประเทศด้วย ซึ่งทำให้เขาทำงานได้โดยเท้าไม่ต้องแตะพื้นด้วยซ้ำ

เขาเหลือบดูเวลา และลุกขึ้นหยิบกุญแจรถออกจากประตูไป

และร้านอาหารที่ซือชิงหนิงกับบิดาไปเป็นร้านเดียวกัน แค่ว่าทั้งสองคนไปถึงก่อนและหลังเท่านั้นเอง

ซือชิงหนิงตามบิดาไปยังห้องส่วนตัวที่ลูกค้าจองไว้ เมื่อทักทายกันตามมารยาทแล้วก็เริ่มคุยไปกินไป หลังจากนั้นไม่นาน ที่หน้าประตูร้านอาหาร รถสปอร์ตสีขาวคันหนึ่งจอดอยู่ จ้านฉิงเหย่ผลักประตูและลงจากรถ เขามองไปที่ห้องส่วนตัว และก้าวเข้าไปในร้านอาหารพร้อมกับร่างที่เพรียวของเขา

“คุณจ้าน เชิญตามดิฉันมาค่ะ” พนักงานต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น

จ้านฉิงเหย่เดินเข้าไปในห้องที่มารดาจองไว้ เขาเห็นแค่ผู้หญิงเต็มห้อง เขาเป็นเพียงผู้ชายแค่คนเดียว ทำให้เขาตกตะลึงไปทั้งตัว

เขาอดมองไปที่มารดาไม่ได้ นี่มันมื้อค่ำแบบไหนกัน ให้เขาซึ่งเป็นผู้ชายคนเดียวมาร่วมรับประทานอาหารค่ำกับเพื่อนสนิทของมารดา?

สีหมิ่นแนะนำทุกคนด้วยรอยยิ้มทันทีว่า “นี่ลูกชายของฉันฉิงเหย่” พูดจบก็กวักมือเรียก “ฉิงเหย่ มานั่งนี่เร็ว”

จ้านฉิงเหย่เห็นว่าไหนๆก็มาแล้ว ยังไงก็คงทำให้มารดาเสียหน้าอับอายไม่ได้! เขาจึงทำได้แค่หาที่ว่างๆนั่ง และข้างๆที่ว่างนั้น เป็นเด็กสาวเยาว์วัยสวยงามคนหนึ่ง คืนนี้มันนัดบอดของเขาชัดๆ

เนื่องจากโต๊ะเต็มไปด้วยผู้หญิง จ้านฉิงเหย่จึงไม่ได้มองที่ผู้หญิงเยาว์วัยคนหนึ่งข้างๆเขาอย่างละเอียดนัก สายตาของสาวน้อยมองเขาอย่างขวยเขินและมีความสุข

อะไรคือรักแรกพบอ่ะ

เธอคิด ตอนนี้มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว เพราะเธอชอบจ้านฉิงเหย่ตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกแล้ว

“คุณชายจ้าน สวัสดีค่า ฉันชื่อหลิวมั่นมั่น” หญิงสาวทักทายเขาก่อน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน