รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1283

“หนูไม่กังวลใจได้เหรอ ซือชิงหนิงทำให้หนูดูไม่เก่งเท่าเธอไปซะทุกด้าน หนำซ้ำ ถ้าเธอได้รับทรัพย์สินมากกว่าหนู เพราะเธอเลิศกว่าหนูละคะ” ซือเฉียนเชียนพูดเสียงต่ำ

“ไม่เป็นไร หนูสามารถพูดให้พวกเขารู้สึกผิดได้ แต่ห้ามก่อเรื่องอีกเด็ดขาด”

“ป้าหลิง ป้าวางใจเถอะค่ะ หนูจะทำตามแผนการของป้า” ซือเฉียนเชียนพยักหน้า

ในขณะที่ดูรถของหลี่หลิงออกไป จู่ๆซือเฉียนเชียนก็มีความคิดหนึ่งในใจ ในอนาคตเธอจะได้ทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่ง และต้องแบ่งให้หลี่หลิงครึ่งหนึ่ง เป็นเงินตั้งร้อยล้าน เธออาศัยอะไรต้องแบ่งเงินให้ตั้งครึ่งหนึ่งกับผู้หญิงที่ไม่มีบุญคุณอะไร

ซือเฉียนเชียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่เคยกล้าที่จะคิดกับหลี่หลิง เธอกับหลี่หลิงเพิ่งรู้จักกันแค่ปีกว่า สองคนร่วมมือกันโดยไม่มีความสัมพันธ์ฉันท์เครือญาติ

ขอแค่หลี่หลิงตาย ถ้างั้นในโลกนี้ ก็ไม่มีใครสามารถเปิดเผยความลับตัวตนของเธอได้จริงๆ

สายตาของซือเฉียนเชียนฉายแววความโหดร้าย มุมปากเธอกระตุกและเธอได้หันหลังกลับเข้าบ้านไป

ซือชิงหนิงกำลังให้คนรับใช้ซักเสื้อผ้าสองสามชุดของเธอ ซือเฉียนเชียนขึ้นมาชั้นบน เธออดไม่ได้ที่จะพูดแปลกๆว่า “พี่ใช้เงินเก่งจริงๆ ไม่เหมือนฉัน ทุกครั้งออกไปข้างนอกใช้จ่าย ก็จะประหยัด”

“เสื้อผ้าพวกนี้ฉิงเหย่เป็นคนมอบให้ทั้งนั้น ถ้าเธออิจฉา เธอก็ไปหาแฟนสักคนละกัน!” ซือชิงหนิงพูด

“พี่ พี่กลัวว่าฉันจะแย่งคุณชายจ้านไปใช่ไหม”

“เขาไม่เหมือนชีหลาง เธอไม่มีความสามารถนั้น และไม่มีโอกาส” ซือชิงหนิงพูดอย่างใจเย็น

“งั้นพี่ก็คงไม่เข้าใจผู้ชาย ผู้ชายชอบของสดใหม่ ขอแค่จ้านฉิงเหย่สูญเสียความรู้สึกสดใหม่กับพี่ แล้วพี่ยังจะคิดว่าเขาจะอยากอยู่ใกล้ๆพี่อีกเหรอ ด้วยหน้าตาและฐานะของเขา มีผู้หญิงตั้งมากมายพร้อมที่จะโผเข้าไปหาเขา! พี่, ถึงเวลานั้น พี่ก็ต้องร้องไห้น้ำตาเช็ดหัวเข่า!” ซือเฉียนเชียนตัดสินใจยัดเยียดความคิดที่ไม่ดีให้กับชิงหนิง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน