รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 14

เมื่อรถพยาบาลวิ่งเข้ามาถึง บุรุษพยาบาลรีบเข็นนาราเข้าห้องฉุกเฉินอย่างรีบร้อน เพราะตอนนี้เธอเริ่มหายใจแผ่วเบาลงเรื่อยๆ หมอและพยาบาลวิ่งกันให้วุ่น เมื่อประตูห้องฉุกเฉินปิดลง หัวใจของผมมันกระวนกระวาย ผมกลัวว่านาราจะเป็นอะไรไป ผมนั่งไม่ติด ไม่สิผมไม่นั่งเลยต่างหาก ผมเดินไปเดินมาไม่รู้กี่ร้อยรอบ หัวใจของผมในเวลานี้ มันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน ผมพาเธอมาพบเจอกับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต ผมสัมผัสได้ถึงความกลัวของเธอ

เมื่อนาราโดนน้ำเมานั่นสาดใส่หน้า แววตาของเธอมันบ่งบอกและแสดงออกมาชัดเจนว่าเธอกำลังกลัว ไม่ต่างจากผมในเวลานี้ที่กลัวว่าเธอจะจากไป ผมเห็นแววตาของเธอแบบนั้น มันยิ่งทำให้หัวใจของผมแทบแตกสลาย เธอโชคร้ายถูกบิดาทิ้งไปในวัยเด็ก เธอต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอะไรมาบ้าง

เธอเคยแพ้แบบนี้มาแล้วเกือบตาย และวันนี้ทำไมเธอต้องมาเผชิญเคราะห์กรรมซ้ำๆ ซากๆ ทั้งๆ ที่ผมยืนอยู่ตรงนั้นแท้ๆ กลับช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย "พี่ภูพี่นั่งลงก่อนเถอะพี่สะใภ้ถึงมือหมอแล้วอยังไงก็ต้องปลอดภัย" ผมรู้คำพูดของน้องสาว มันเป็นเพียงแค่คำพูดปลอบเท่านั้นเพื่อให้ผมสบายใจขึ้น แต่ความเป็นจริงนารากำลังเผชิญและต่อสู้กับความตายอยู่เพียงลำพัง

ตอนนี้ใจของผมมันร้อนรุ่มไปหมดแล้ว เธออยู่ในห้องนั้นนานเท่าไหร่ผมก็ไม่รู้ แล้วอยู่ๆ พยาบาลคนหนึ่งก็วิ่งออกมา สวนกับหมออีกคนที่วิ่งเข้าไป มันดูวุ่นวายไปหมด

"คุณพยาบาลภรรยาของผมเป็นอย่างไรบ้างครับ"

“คุณใจเย็นๆ ก่อนนะคะ คนไข้หัวใจหยุดเต้นคุณหมอกำลังปั๊มหัวใจ เพื่อช่วยชีวิตเธออยู่ ดิฉันขอตัวก่อนนะคะ" เมื่อพยาบาลคนนั้นวิ่งออกไป

ผมถึงกับทรุดตัวลงกับพื้น เงินทองมากมายที่ผมมี ในเวลานี้ ไม่สามารถทำอะไรได้เลย อยู่ๆ น้ำตาของลูกผู้ชายก็ไหลออกมา ทั้งที่มันเคยไหลครั้งสุดท้ายและครั้งเดียวก็คือวันที่บิดาของผมเสียชีวิตลง แม้แต่พลอยผู้หญิงที่ผมเคยรักทิ้งผมไปมีรักใหม่กับชายอื่น ผมก็ไม่เคยเสียน้ำตาให้กับเธอแม้แต่หยดเดียว แต่เวลานี้น้ำตาของผมมันไหลออกมาราวกับเขื่อนแตก ถ้าไม่มีนาราผมไม่รู้เลยว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ยังไง

 นับดาวนั่งมองพี่ชายสุดที่รักด้วยความรู้สึกสงสาร ซึ่งเวลานี้เธอสุดที่จะกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้ พี่ชายของเธอคงได้ตกหลุมรักเด็กคนนี้เข้าให้แล้วเต็มเปา น้องสาวนั่งลงไปโอบปลอบพี่ชาย ก่อนจะลูบที่หลังเบาๆ เพื่อปลอบโยน

"พี่ภูน้องรู้ว่าพี่รักนารามาก แต่พี่ช่วยมีสติกว่านี้หน่อยจะได้ไหม น้องขอร้อง น้องทนเห็นพี่เป็นแบบนี้ไม่ได้แล้ว" นับดาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ หญิงสาวพยายามกอดปลอบพี่ชาย แต่ตัวเองกลับพูดออกมาปนเสียงสะอื้น ในขณะที่นับดาวกำลังปลอบพี่ชายอยู่นั้น ผู้เป็นมารดาก็เดินปรี่เข้ามาหน้าห้องฉุกเฉิน

"ตาภูนี่แกจะเสียใจอะไรนักหนา รู้ไหมว่าแกทำให้บริษัทของเราขาดทุนเป็นพันล้าน! พ่อหนูเจสซี่เขายกเลิกออเดอร์ทั้งหมด ฉันไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าแกดี"