รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 17

การเดินทางไปเชียงใหม่ครั้งนี้ คุณภูตะวันพาฉันและครอบครัวของเขานั่งเครื่องไป บรรยากาศที่ไร่ดีมาก.ฉันไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้สัมผัสกับไร่องุ่นแบบนี้ เขาแนะนำทุกคนให้ฉันรู้จัก ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าฉันกับเขาจดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยากัน ฉันเป็นคนขอเขาไว้เองกว่าจะตกลงยอมกันได้ ฉันต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามาอธิบาย แต่เรื่องห้องนอนนี่สิฉันต้องนอนกับเขา หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย เขาบอกเหตุผลสั้นๆ กลัวว่ามารดาเขาจะสงสัย

"แม่คำสายเอาของพวกนี้ไปเก็บไว้ที่ห้องฉันหมดเลยนะ"

"ทำไมของคุณนารา ต้องเอาไปไว้ที่ห้องพ่อเลี้ยงด้วย"

"ทำตามที่ฉันบอก เอาไปเก็บได้แล้ว"

"เจ้า" แม่คำสายเอาของขึ้นไปเก็บ ผมเลยเดินไปนั่งที่โซฟาห้องรับแขก พวกเราเดินทางมาถึงนี่ช่วงบ่าย แม่ของผมขอตัวไปพัก สองสาวนับดาวกับนาราขอไปสำรวจไร่ ส่วนอาทิตย์แม่คำสายบอกว่าออกไปดูไร่องุ่นตั้งแต่เช้ายังไม่กลับ

---ไร่องุ่น----

“พี่สะใภ้ดูนี่สิองุ่นพวงนี้ นับดาวจะกินแล้วนะ ถ่ายรูปให้หน่อย" นับดาวยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันแล้วโพสต์ท่ากินองุ่น เธอน่ารักสดใสสมบูรณ์แบบ นับดาวมีพี่ชายที่เป็นห่วงและคอยปกป้องเธอ ฉันอิจฉาคุณนับดาวจังเลย ซึ่งฉันแค่เพียงคิดในใจเท่านั้น ฉันอิจฉาแต่ไม่ได้ริษยาเธอนะ ที่สำคัญคุณนับดาวดีกับฉันมาก

"คุณนับดาว"

"บอกแล้วไงว่าให้เรียกนับดาวเฉยๆ ห้ามมีแต่..”

"ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!" พวกเราสองคนหัวเราะออกมาพร้อมกันทั้งคู่ เมื่อนับดาวยกมือขึ้นห้ามฉันพูดต่อเป็นเชิงรู้ทันว่าฉันกำลังจะพูดอะไร

"ช่วงนี้เรียกนาราว่านาราได้ไหม อย่าเรียกพี่สะใภ้"

"ทำไมล่ะ"

"ก็แค่อยากรู้ว่าคนที่นี่ใครเป็นยังไงบ้าง จะได้ปรับตัวถูกค่ะ"

"มีแต่คนเขาอยากให้เรียกพี่สะใภ้ นารานี่ก็แปลกคน"

"เถอะน่า อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” ฉันรีบยกมือไหว้ขอโทษ เมื่อถอยชนใครบางคนที่มีร่างสูงใหญ่หล่อไม่แพ้ตาลุงนั่น ฉันเผลอมัวแต่มองพวงองุ่นที่ดกไปทั่วทั้งไร่เลยไม่ทันได้ระวัง

"อ้าว! พี่อาทิตย์มายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ คิดถึงที่สุดในโลกเลย" นับดาวโผเข้าไปสวมกอดพี่ชายกลางไร่องุ่น ขณะที่อาทิตย์กำลังสั่งงานคนงาน ความจริงแล้วอาทิตย์อยู่แถวนี้ตั้งนานแล้ว เขาแอบมองน้องสาวกับรอยยิ้มบางๆ เมื่อเธอให้ใครอีกคนกดชัตเตอร์ถ่ายรูปให้ด้วยสมาร์ตโฟน

"น้องมาถึงนานแล้วหรือยัง พี่กะว่าสั่งงานเสร็จจะเข้าบ้าน แล้วนี่ใคร ถ้าพี่เดาไม่ผิดคุณนาราใช่ไหม หน้าเด็กมากเลยถ้าไม่บอกคิดว่าสิบเจ็ดสิบแปดนะเนี่ย"

"สวัสดีค่ะคุณอาทิตย์เรียกว่านาราเฉยๆ ก็พอค่ะ"

"ได้ยังไงสะใภ้ xxx y group เชียวนะ"

"เรียกนาราก็พอค่ะ อายุแค่นี้เองอีกอย่างคุณอาทิตย์อย่าบอกใครนะคะว่านาราเป็นใคร นาราไม่ค่อยชอบเปิดตัวหน่ะค่ะ"

"อ้าวคุณนารานี่ก็แปลกคนนะครับ แถวนี้ใครก็อยากเป็นเมียพี่ภูทั้งนั้น"

“คุณอาทิตย์คุณอาทิตย์คะ!”

"นั่นไงคนหนึ่งมาโน่นแล้วเสียงมาก่อนตัวอีกคน" ฉันหันมองไปตามเสียง เธอสวยมากผิวขาวสูงตาจมูกปากถอดแบบมาจากแคตตาล็อกเปี๊ยบเลย นี่มันนางฟ้าบนดินชัดๆ คนอะไรสวยขานดนี้ สวยไม่มีที่ติจริงๆ

"อย่าบอกนะว่าเป็นเสียงของยายหมามุ่ย นั่นไงบรรลัยแล้วจริงๆ ด้วย"

"เขาชื่อฟ้ามุ่ยปากร้ายเหมือนกันนะเรา คนขี้หวง"

"ตราบใดที่นับดาวยังไม่มีแฟน คนอื่นก็ห้ามมี แต่ตอนนี้ยกเว้นพี่ภูไว้เป็นกรณีพิเศษคนหนึ่ง เพราะแก่แล้ว"

"เดี๋ยวนารา! เดี๋ยวมาคุยกันก่อน!” ผมกำลังจะลุกเดินไปหานารา แต่ฟ้ามุ่ยได้ดึงแขนของผมเอาไว้อย่างแรง ทำให้เสียจังหวะผมล้มทับไปที่ตัวเธอ ตอนนี้หน้าของผมกับเธอห่างกันไม่ถึงคืบ ถ้ามองจากมุมนั้นก็จะเหมือนคนกำลังจูบกัน แล้วผมก็เหลือบไปเห็นนารามองอยู่นั่นไงงานเข้าแล้ว ผมรีบลุกขึ้นขอโทษขอโพยฟ้ามุ่ย แต่ดูเธอไม่ได้ร้อนอะไรกลับยิ้มหวานให้ผมเฉยเลย

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะมันเป็นอุบัติเหตุ เอ๊ะ! หรือว่าพ่อเลี้ยงจงใจ ว่าแต่หลานพ่อเลี้ยงเพิ่งย้ายมาเหรอคะฟ้าไม่เคยเห็น"

"ผมขอตัวก่อนนะครับพอดีมีงานที่ไร่" พูดจบผมรีบดันตัวลุกขึ้น แล้วเดินออกมาไม่ฟังเสียงของฟ้ามุ่ย ที่ร้องตามหลัง ตอนนี้ใจของผมอยู่ที่นารา เธอกำลังเข้าใจผมผิดแต่พอมาถึงนับดาวก็พานาราขับรถออกไปเรียบร้อยแล้ว

"เป็นไงบ้างพี่ ฟ้ามุ่ยไปเกะกะเกาะแกะอะไรพี่อีกละ เห็นเมียพี่หน้าบูดเป็นตูดลิง ทำหน้าอย่างกับโกรธใครมาทั้งชาติ"

"จริงเหรอ" ผมฉีกยิ้มที่มุมปากออกมาพร้อมกับแววตาที่เป็นประกาย อย่างน้อยเธอก็จะมีใจให้ผมบ้างล่ะ ไม่อย่างนั้นคงไม่โกรธแบบนี้

"พี่บ้าหรือเปล่า เมียโกรธยิ้มดีใจนี่นะ อะไรกันเนี่ยพ่อเลี้ยงตะวัน"

"เมียโกรธเมื่อเห็นเราอยู่กับฟ้ามุ่ยแสดงว่าเมียรัก เมียหึงใช่ไหมอาทิตย์"

"อะไรของพี่ครับ ผมละงงคนหนึ่งไม่ให้บอกใครว่าเป็นเมีย อีกคนดีใจที่เมียโกรธ ต่อไปไร่องุ่นต้องออกลูกออกผลเป็นทองคำแน่ๆ เลย" สองพี่น้องหัวเราะออกมาพร้อมกันอย่างมีความสุข พวกเขาไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันสักเท่าไร ต้องแยกย้ายกันช่วยงานธุรกิจนานๆ ทีเจอกันก็มีเรื่องให้คุยเยอะแยะ

นับดาวพานาราขับรถมาที่ตลาด ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากไร่มากนัก ที่นั่นมีของมากมาย โดยเฉพาะของพื้นเมืองไม่ว่าจะเป็นกระเป๋าเสื้อหมวกสารพัดให้เลือกซื้อ บรรยากาศของตลาดแตกต่างกับที่บ้านของฉันมาก ที่นี่มีแต่ของสวยๆ งามๆ ทั้งนั้น แต่ฉันกลับไม่ค่อยสนุกสักเท่าไร เมื่อถึงภาพตาลุงนั่นกับผู้หญิงคนนั้น

"เป็นอะไรนารา อย่าบอกนะว่ากำลังหึงยัยหมามุ่ยนั่นอยู่"

"เธอชื่อฟ้ามุ่ย ชื่อของเธอออกจะไพเราะ"

"นั่นแหละยัยนี่นะ ตามตื๊อพี่ภูตั้งแต่เรียนมัธยม จนจบด็อกเตอร์สบายใจได้พี่ภูไม่แลแม้แต่เงา”

ฉันเพียงแค่ยิ้มเจื่อนๆ ให้กับนับดาว แต่ที่ฉันเห็นพวกเขาสองคนแทบจะสิงกันอยู่แล้ว นอนทับกันซะขนาดนั้น ไม่รู้ว่าแอบจูบกันด้วยหรือเปล่า คนอะไรไม่ชอบก็แค่ปฏิเสธ นี่อะไรบริหารเสน่ห์อยู่ได้ ตาลุงนั่นคงมีใจให้กับเธอบ้างแหละ คุณฟ้ามุ่ยนั่นก็สวยจะตายฉันสู้เขาไม่ได้หรอก