รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 21

ฉันได้แต่วิงวอนและภาวนาให้ใครก็ได้ผ่านมา ในเวลานี้น้ำตาของฉันมันไหลร่วงหล่นลงมาราวกับสายฝนพรำ เมื่อไอ้คนเลวมันระยำฉีกเสื้อฉันออก ทำให้มองเห็นอกผ่องอันขาวอวบ ที่บราตัวจิ๋วห่อหุ้มไว้ไม่มิด ฉันพยายามเบือนหน้าหนี เพราะขยะแขยงกับการกระทำของพ่อเลี้ยงอินตา เวลานี้มันจับจ้องมาที่ใบหน้าของฉัน

ก่อนที่มันจะมองต่ำลงไปเรื่อยๆ มันหยุดดวงตาของมันจับจ้องที่อกสวยได้รูป ก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปากดวงตาของมันแดงก่ำ ใบหน้าที่ดูหล่อเหลา แต่ฉันกลับมองเห็นเป็นเพียงเทพบุตรในคราบของอสุรกายเท่านั้น

"ปล่อยฉันไปเถอะ! ได้โปรดขอร้อง! ฮึกฮือ!" แต่มันกลับแสยะยิ้มที่มุมปาก แล้วมองมาที่ฉัน มันทำราวกับว่าคำอ้อนวอนขอร้องของฉันเป็นเพียงอากาศธาตุเท่านั้น

"เธอช่างสวยงามเหลือเกิน อกของเธอมันช่างได้รูป ราวกับถูกปั้นแต่งลงมา ฉันขอสัมผัสมันสักครั้งก่อนที่จะลิ้มลอง รสของมันคงหอมหวานกว่าครั้งใดๆ ที่ฉันเคยสัมผัสและลิ้มมา”

"ไอ้สาระเลว ปล่อยฉันนะ ปล่อย!" ฉันร้องออกมาสุดเสียง แต่มันก็ไม่เป็นผล ฉันเสียเปรียบมันทุกอย่างทั้งรูปร่างและน้ำหนักตัว หรือแม้แต่ในตอนนี้มันยังขึ้นคร่อมทับร่างฉันเอาไว้ ฉันรู้สึกปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัวแม้แต่แรงจะขยับก็ยังไม่มี

"เป็นของฉันเถอะนะ รับรองเธอจะติดใจเสียจนลืมไม่ลง" ชายร่างกำยำไม่พูดเปล่า พ่อเลี้ยงอินตาเริ่มเล้าโลมฉันอีกครั้ง ฉันรับรู้ได้ถึงความเป็นสัตว์ของมัน เมื่อคนตัวโตจับข้อมือของฉันสองข้างขึ้นตรึงไว้เหนือศีรษะราบกับพื้นกระบะ ก่อนจะเอามืออีกข้างของมันลูบไล้ที่อกฉัน แล้วมันกำลังจะสอดมือเข้ามาข้างในใต้บราตัวจิ๋ว

"ม่าย! กรี๊ด! ช่วยด้วยลุง!" นาราร้องเสียงหลงออกมาสุดแรงเกิด คนที่เธอนึกถึงตอนนี้คือพ่อเลี้ยงตะวัน เวลานี้สติของหญิงสาวได้หลุดไปแล้ว เมื่อเธอคิดว่าจะต้องเสียสาวให้กับชายเถื่อนตรงหน้า

ผลัวะ!! เสียงกำปั้นของชายหนุ่มกระแทกลงไปที่ใบหน้าของพ่อเลี้ยงอินตา เขาไม่ใช่ใครที่ไหนพ่อเลี้ยงตะวันนั่นเอง เขาตามหาเธอทั่วงาน แต่ก็ไม่เจอเลยตัดสินใจมาตามที่รถ เมื่อได้ยินเสียงเธอกรีดร้อง เขาวิ่งมาเร็วราวกับพายุ และภาพที่เขาเห็นมันบีบหัวใจทำให้เขาสติแทบแตก ชายหนุ่มชกไปที่ใบหน้าของพ่อเลี้ยงอินตาแบบรัวๆ อีกครั้ง

“ไอ้สาระเลวมึงทำอะไรเมียกู มึงมันเลวยิ่งกว่าสัตว์นรก มึงทำกับผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้แบบนี้ได้ยังไง!" พ่อเลี้ยงตะวันตะคอกใส่หน้าพ่อเลี้ยงอินตาอย่างโกรธแค้น ในสิ่งที่เขาทำกับนารา ชายหนุ่มมองกลับมาที่นาราอีกครั้ง

สภาพของเธอตอนนี้ช่วงบนมีเพียงบราจิ๋วปกปิดเอาไว้ ผมที่ยุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิง ใบหน้าที่เริ่มบวมเป่งของเธอ ทำให้เขากัดฟันดังกรอดๆ กำมือแน่นจนสั่นเทา เขาชกไปที่ใบหน้าของพ่อเลี้ยงอินตาอีกครั้งรัวๆ จนสภาพของคนที่ถูกชกป่นปี้ราวกับตกตึกสิบชั้นลงมา ก่อนจะหันไปหานารา

"นารา นารา ฉันพาเธอมาเจ็บอีกแล้ว!" ผมถอดเสื้อแจ็กเก็ตออกมาใส่ให้เธอ ก่อนจะโอบประคองเธอมาแนบอก ผมพาเธอมาพบเจอกับเรื่องร้ายๆ อีกแล้วแต่ครั้งนี้มันหนักหนาสาหัสกว่าครั้งก่อนมาก ดวงตาของนาราที่เหม่อลอย ทำให้ผมอดที่จะคิดไม่ได้ กับสิ่งที่เธอเพิ่งเผชิญมา สำหรับผู้หญิงแล้วมันเลวร้ายยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด

"นารากลับบ้านเรานะไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้ว ฉันอยู่นี่แล้ว พูดอะไรบ้างสิจะด่าจะว่าอะไรฉันก็ได้ แต่อย่าเฉยชาแบบนี้ฉันใจคอไม่ดีเลย" นารายังคงช็อกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผมไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ เพราะแค่นี้นาราก็บอบช้ำมากพอแล้ว ส่วนไอ้พ่อเลี้ยงอินตามันหนีไปแล้วไม่เป็นไรผมจะตามล่ามันเอง

"ฮัลโหล เมืองรามช่วยมาหาฉันที่ลานจอดรถหน่อย" ผมโทรหาเมืองรามเพื่อนที่ค่อนข้างจะสนิท เพราะผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะ เวลามีปัญหาเกี่ยวกับไร่เรามักจะปรึกษากันเสมอ และผมกับเมืองรามก็คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี สักพักเมืองรามก็เดินเข้ามา

"เกิดอะไรขึ้นแล้วนั่น เหมือนเคยพบเธอที่ไร่นับดาว เธอเป็นใครแล้วไปโดนอะไรมาทำไมสภาพถึงเป็นแบบนี้"

"นอนเถอะนะคนดี ขอโทษนะที่พามาเจอเรื่องเลวร้ายซ้ำๆ ฉันมันไม่ได้เรื่อง แค่เมียคนเดียวยังดูแลไม่ได้" ฉันเอามือปิดที่ปากเขาก่อนจะโน้มตัวไปซบที่อกกว้าง อย่างน้อยเขาก็มาช่วยฉันได้ทันเวลา

"ฮึกฮื้อ!" ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้นภายใต้อ้อมกอดของเขา ที่ฉันคิดว่าจะไม่ได้สัมผัสมันอีกแล้ว ฉันเกลียดผู้ชายคนนั้นเหลือเกิน ที่เกือบพรากความสาวไปจากฉัน

"หยุดร้องไห้ได้แล้ว ไหนดูซิมันทำรอยอะไรไว้ ฉันจะเป็นคนลบมันให้หมดเอง ไม่ต้องกลัว" คำพูดที่นุ่มนวลกับคำปลอบที่อ่อนโยน มือหนาของเขาจับที่บ่าหญิงสาวเอาไว้ แววตาเขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของคนตัวเล็ก ก่อนที่ใบหน้าคมจะก้มต่ำลงมาแนบชิดริมฝีปากบางเรียวของหญิงตรงหน้าอย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล มือเล็กโอบรัดกลางหลังของชายหนุ่ม

เธอยินยอมให้เขาทำตามที่ใจปรารถนา สัมผัสของเขามันช่างนุ่มนวล เธอโอบกอดรัดเขาแน่นขึ้น ร่างทั้งสองโหยหาซึ่งกันและกัน เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ให้กับหญิงสาวหลุดลอยออกด้วยความยินยอมของเธอ เนื้อกายอุ่นเสียดสีเข้าหากัน เขาพรมจูบไปทั่วเรือนร่างบอบบางที่ไร้สิ่งห่อหุ้มใดๆ เต้าคู่สวยที่ตั้งชูชัน เขาดูดดื่มสลับไปมาอย่างนุ่มนวล มือหนาที่ไล้ไปทั่วร่างกาย สร้างความเสียวซ่านให้กับเรือนกายของเธอเป็นอย่างมาก

 “อืม อ่า” เสียงของเธอดังออกมา เมื่อลิ้นอุ่นแตะลงที่ปลายยอดประทุมถันของเธอ มันรู้สึกเสียวซ่านเสียจนอดไม่ไหว ที่จะครางออกมาทำให้กระตุ้นความเป็นชายในตัวพ่อเลี้ยงหนุ่ม ซึ่งส่งผลให้เขาต้องการเธอมากกว่าเดิม สัมผัสของเขาทำให้เธอลืมสิ้นกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้

“อืม~อ้า!!” ชายหนุ่มเริ่มสบถออกมากับความกระสันที่มันรัดแน่น ความเป็นชายของเขาได้สอดแทรกเข้ามาภายในตัวเธอ เขาขยับช้าๆ และถี่ขึ้นเรื่อยๆ ครั้งแรกกับการเสียสาวมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เธอคิด สองร่างกายเบียดแนบชิดรวมกันเป็นหนึ่ง เธอและเขาเป็นสามีภรรยาโดยสมบูรณ์แบบ อ้อมกอดที่แสนและอบอุ่น ทำให้เธอนอนหลับในคืนที่ผ่านเรื่องราวร้ายๆ มา

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตะวันดวงนี้จะคอยเป็นแสงสว่างให้เธอเสมอ ผมจุมพิตลงที่หน้าผากของเธอเบาๆ ต่อไปนี้เธอคือภรรยาของผมที่ถูกต้องทั้งทางพฤตินัยและนิตินัย จะไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้อีก ส่วนพ่อเลี้ยงอินตาผมจะตามล่ามันให้ถึงที่สุด ให้สาสมกับที่มันทำให้นาราต้องเจ็บตัว ต่อไปนี้ผมจะดูแลนาราภรรยาของผมให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้