รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 23

ตั้งแต่วันนั้นแอนนี่ก็แวะมาที่ไร่ทุกวัน เธอทำตัวเหมือนมาปรึกษางานวิจัย แต่ความจริงแล้วหล่อนสนใจในตัวของพ่อเลี้ยงตะวันมากกว่า แม้เธอจะรู้ว่าเขามีภรรยาอยู่แล้ว แต่เธอกลับมองว่านาราเป็นภรรยาที่ไม่คู่ควรกับพ่อเลี้ยงตะวัน แอนนี่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเอง หล่อนจึงคิดจะเอาเขามาครอบครองให้ได้

"พ่อเลี้ยงคะ พักดื่มน้ำก่อนค่ะ" ขณะที่พ่อเลี้ยงตะวันกำลังสั่งงานคนงานในไร่ ที่แปลงองุ่นแอนนี่ก็เดินเข้ามาหา พร้อมกับขวดน้ำที่เธอเตรียมมาด้วย

"ขอบคุณครับ" ผมรับขวดน้ำมาจากเธอตามมารยาท แต่ก็ไม่ได้เปิดดื่ม ก่อนจะเดินไปนั่งที่ร่มไม้กลางไร่องุ่น

"ไร่ของพ่อเลี้ยงกว้างมากเลยนะคะ แอนนี่ชอบบรรยากาศที่นี่จังเลยค่ะ"

"ขอบคุณครับ ว่าแต่งานวิจัยของคุณแอนนี่ไปถึงไหนแล้วครับ" ผมอยากให้เธอทำให้มันเสร็จเร็วๆ ตั้งแต่แอนนี่เข้ามาที่ไร่นาราก็งอนผมบ่อยมาก

"อีกไม่กี่วันก็น่าจะเสร็จแล้วค่ะ" เธอไม่พูดเปล่าแต่ทอดสายตามาที่ชายตรงหน้า เพื่อบ่งบอกทางสายตาให้เขารู้ว่าเธอหมายถึงงานหรือว่าตัวเธอ

"นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วผมว่าเราไปทานข้าวดีกว่า ภรรยาผมน่าจะเตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว" ผมพูดเพื่อให้เธอเข้าใจว่าผมมีภรรยาอยู่แล้ว ก่อนจะเดินนำเธอไปที่บ้านพักกลางไร่ ซึ่งอาทิตย์ทำไว้เป็นที่พักเวลาเขาขี้เกียจกลับเข้าบ้านเพราะไร่นี่กว้างมาก

เพียะ! นาราตีมาที่มือของผม ขณะที่กำลังจะหยิบหมูทอดนั่นเข้าปาก แถมเธอยังดุผมยังกับเด็กอีกต่างหาก

“ไปล้างมือก่อนค่ะลุง”

“เมียผมใจร้ายจัง"

"ไปล้างมือค่ะ" เธอพูดพร้อมกับดันหลังสามีให้เขาเดินไปล้างมือที่ซิงค์ในครัว การกระทำของนารา อยู่ในสายตาของแอนนี่ตลอด เธออิจฉานารามาก อิจฉาทุกอย่างที่เป็นนารา เพราะพ่อเลี้ยงตะวันไม่สนใจเธอเลย ไม่ว่าเธอจะอ่อยเขาสารพัดวิธี ยังไงก็ตามเธอจะต้องเอาพ่อเลี้ยงตะวันมาเป็นของเธอให้ได้

“เธออายุเท่าไหร่หน้าตายังเด็กอยู่เลย เธอคงใช้ความสาวความสดสินะมัดใจพ่อเลี้ยง" นั่นไงคุณฟ้ามุ่ยที่ว่าร้าย แต่ไม่ได้ครึ่งของเธอเลยสักนิด แต่ก็น่าแปลกนะช่วงนี้คุณฟ้ามุ่ยไม่ค่อยมาที่ไร่ เธอหายไปไหน ตั้งแต่วันงานฉันก็ไม่เจอเธออีกเลย

"อายุหรือร่างกายไม่สำคัญหรอกค่ะ เพราะฉันใช้ใจมัดเขา" นาราพูดจบก็เลื่อนเก้าอี้นั่งลงอีกฝั่งของแอนนี่ ทำให้ต่างคนต่างมองหน้ากันชัดขึ้น

"เธอรีบโกยความสุขไว้ให้มากๆ นะก่อนที่จะไม่ได้โกย!" เธอพูดพร้อมกับส่งสายตาที่มีเลศนัยมาที่นาราก่อนที่พ่อเลี้ยงตะวันจะเดินเข้ามา

"อาหารน่ากินจังเลย..คำหล้าตักข้าว" พ่อเลี้ยงตะวันเรียกคำหล้าที่กำลังขะมักเขม้นกับการล้างผลไม้อยู่ในครัว

"เจ้า" เมื่อคำหล้าตักข้าวเสร็จ ทุกคนก็ลงมารับประทานอาหาร แน่นอนอาหารทุกอย่างมันต้องเป็นฝีมือของนารา

"อาหารอร่อยทุกอย่างเลย ฝีมือนารา คุณแอนนี่ลองทานต้มยำนี่ดูสิครับ ภรรยาผมทำอร่อยมาก" เขาไม่ได้ตักให้เธอหรอกนะ แต่เลื่อนชามเข้าไปใกล้ให้เธอแทน คนที่เขาตักอาหารให้คือนาราภรรยาของเขา ที่เวลานี้เธอไม่รู้จะกินอันไหนก่อนดี

"พอแล้วลุงนารากินหมดนี่เป็นหมูแน่เลย"

“เป็นหมูก็รักกินให้หมดเลย ผอมยังกับกุ้งแห้ง" ทุกอย่างที่พ่อเลี้ยงตะวันทำให้นารา ยิ่งคำพูดบอกว่ารัก นับวันเป็นแอนนี่ยิ่งต้องการได้เขามาครอบครอง เขาดูอบอุ่นและไม่มีทีท่าว่าจะเจ้าชู้นั่นคือผู้ชายในอุดมคติของผู้หญิงหลายๆ คน

หลายวันต่อมานาราได้ขออนุญาตพ่อเลี้ยงออกไปตลาดกับคำหล้า เพราะเธอไม่ได้ไปนานแล้ว

“รอก่อนไม่ได้เหรอเดี๋ยวพาไป"

"ตลาดแค่นี้เองให้อ้ายคำแปงขับรถให้ก็ได้นะ นะคะ" ฉันพูดพร้อมกับเข้าไปคล้องแขนแล้วเอาหน้าซบไหล่เขาอย่างออดอ้อน ในขณะที่พ่อเลี้ยงกำลังนั่งพักอยู่ในไร่

"ก็ได้แล้วอย่าไปเถลไถลที่ไหนล่ะ"

"นาราจะรีบไปรีบกลับ..จุ๊บ!" ฉันพูดพร้อมกับจุ๊บเขาไปหนึ่งที ทำให้เขายิ้มกว้างจนเห็นไรฟัน ก่อนจะเดินมาขึ้นรถโดยมีคำหล้ากับอ้ายคำแปงรออยู่แล้ว ฉันไม่ได้มาตลาดนานแล้วเลยเลือกซื้อของเยอะแยะมากมายจนคำแปงกับคำหล้าส่ายหัว

“ไปคำหล้า อ้ายคำแปงเราไปหาอะไรเย็นๆ กินกันดีกว่าแล้วค่อยกลับ" ฉันสั่งชาเขียวปั่นของโปรด ส่วนสองคนที่มาด้วยสั่งกาแฟ พวกเรานั่งที่ร้านรับแอร์เย็นๆ สักพักใหญ่ๆ

ขณะที่กำลังเดินออกมา ฉันเหลือบไปเห็นคุณฟ้ามุ่ยกับคุณแอนนี่นั่งคุยกันอย่างกับคนสนิทสนม แต่ฉันก็ไม่ได้เอะใจเขาอาจจะรู้จักกันมาก่อนก็ได้ ฉันกลับมาถึงบ้านเกือบเย็น โดยมีตาลุงนั่นยืนกอดอกมองฉันอย่างคาดโทษ ยังกับเป็นพ่อฉันก็ไม่ปาน ดูท่าทางเหมือนกับฉันไปทำอะไรผิดมา

“ทำไมกลับค่ำ"

"ขอบคุณมากนะคะพ่อเลี้ยงสำหรับทุกอย่าง งานวิจัยของแอนนี่สำเร็จได้ เพราะพ่อเลี้ยงคนเดียวค่ะ อ้าว! ทุกคนหมดแก้วสำหรับความสำเร็จของพวกเรา" ทุกคนยกแก้วขึ้นชน ผมมองซ้ายขวาเลยตัดสินใจยกดื่มหมดแก้ว แค่น้ำผลไม้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

ทางด้านนาราฉันรอเขากลับนี่ก็ปาไปสามสี่ทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่กลับ ฉันไม่อยากโทรตามนานๆ ทีเขาจะได้ออกไปข้างนอกบ้าง บางทีคุณเมืองรามอาจไปด้วยก็ได้

“คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง” ฉันพูดกับตัวเองก่อนจะเล่นโทรศัพท์ต่อ เพราะข่มตานอนไม่หลับ

ผมดื่มน้ำผลไม้สักพักก็รู้สึกแปลกๆ มันร้อนทั้งๆ ที่ตอนเข้ามาห้องนี้เย็นเจี๊ยบเลย ผมเริ่มกระสับกระส่าย เพื่อนของแอนนี่ลุกออกไปทีละคนสองคน จนตอนนี้เหลือแค่ผมกับเธอสองต่อสองเท่านั้น

"แอนนี่ผมขอตัวก่อนนะมันดึกแล้ว เพื่อนคุณก็กลับหมดแล้ว" ผมกำลังจะลุกแล้วล้วงหาโทรศัพท์ที่กระเป๋ากางเกง กลัวว่านาราจะโทรมา แต่พบเพียงแค่กุญแจรถเท่านั้น

"หานี่อยู่เหรอคะ อยากได้ก็เข้ามาเอาสิ" เธอพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มาที่ผม แต่ชุดที่เธอสวมใส่สีขาวบางเสียจนเห็นบราสีแดงอย่างชัดเจน หน้าอกของเธอมันคับแน่นเสียจนล้นทะลักออกมา เธอจงใจยั่วผม ผมเริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วในเวลานี้

"คุณต้องการแอนนี่ค่ะ แอนนี่เท่านั้นที่ช่วยคุณได้" เธอพูดพร้อมกับเดินมาลูบไล้อกชายหนุ่ม หล่อนค่อยๆ แกะกระดุมเม็ดเล็กนั่นออกทีละเม็ด แต่มันกลับถูกชายหนุ่มกระชากหลุดลุ่ย เมื่อมันช้าเกินไปสำหรับเขา เพราะแอนนี่ผสมยาปลุกเซ็กส์ใส่ลงไปในน้ำผลไม้ ทำให้ชายหนุ่มยากที่จะยับยั้งชั่งใจ

ตอนนี้หญิงกับชายตรงหน้าเป็นดังน้ำมันกับไฟ พร้อมที่จะมอดไหม้ระอุขึ้นเป็นกองเพลิง แอนนี่ลูบไล้แผงอกกว้างของพ่อเลี้ยงหนุ่ม หล่อนใช้มือไซ้ไปตามร่างกายของเขาอย่างช่ำชองเหมือนชำนาญ ก่อนที่เธอจะทาบริมฝีปากแดงลงไปบนผิวปากของเขา เพราะฤทธิ์ยาทำให้ชายหนุ่มลืมตัวไปชั่วขณะกับรสจูบที่เร่าร้อน

ไฟสวาทที่แอนนี่ทำขึ้น มันกำลังทำให้เขาสุดจะห้ามใจได้ พ่อเลี้ยงหนุ่มกระชากชุดนอนที่บางของแอนนี่ลงไปกองกับพื้นอย่างง่ายดาย เวลานี้แอนนี่มีเพียงชุดชั้นในตัวจิ๋วที่ห่อหุ้มเรือนกายของเธอเอาไว้ มันยิ่งทำให้อารมณ์ชายในตัวของเขาบวกกับฤทธิ์ยาพุ่งขึ้น เขาผลักหญิงตรงหน้าจนเซถลาหลังชนกำแพง

ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากลงไปอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง จากนั้นมือหนาได้สอดเข้าไปใต้บราของเธอ บีบเคล้นเต้าคู่อวบอย่างมันมือ ภาพของเขาและแอนนี่มีทั้งภาพนิ่งและวีดีโอไม่นานมันก็ถูกส่งไปยังหญิงอีกคนที่รอเขากลับบ้าน

เสียงข้อความโทรศัพท์ดังขึ้นมันดังหลายครั้ง จนนาราต้องคว้าขึ้นมาดู เบอร์ของใครนาราเริ่มทำหน้าสงสัย เมื่อเปิดเข้าไปสิ่งที่เห็นทำให้หญิงสาวชาไปทั้งตัว ภาพชายหญิงกำลังคลอเคลียจูบกันราวกับในหนัง นั่นมันคือสามีของเธอกับแอนนี่ โทรศัพท์ร่วงลงจากมือ น้ำตาไหลอาบแก้มเป็นทางราวกับสั่งได้ เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าสามีที่แสนดีราวกับเทพบุตร กำลังจะกลายร่างเป็นอสูรกายมาทิ่มแทงหัวใจของเธอ

“ฮึก..ฮื่อฮื้ออ!” เธอไม่มีแม้แต่แรงจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ใบหน้างามซุกลงกับเข่าที่ตั้งชันขึ้น น้ำตาได้ไหลออกมาราวกับว่ามันจะไหลให้หมดภายในคืนนี้คืนเดียว

ไม่มีอีกแล้วเทพบุตรในดวงใจ เขากำลังทำให้เธอหัวใจแตกสลายไม่มีชิ้นดี ต่อไปนี้เธอจะทำยังไง เมื่อไม่มีเขาเดินร่วมทาง