รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 32

หญิงสาวที่นอนคุดคู้ตัวอยู่ภายใต้อ้อมกอดของสามีหนุ่ม แต่คราวนี้เธอกลับรู้สึกว่ามันไม่อบอุ่นเหมือนอย่างเคย เมื่อภาพตอนหัวค่ำปรากฏขึ้นในหัวของเธออีกครั้ง ภาพที่เขาโอบกอดคอยปลอบผู้หญิงคนอื่นนั้น มันผุดขึ้นมา ทำให้เธอพยายามข่มตานอนแต่ก็หลับไม่ลงทั้งคืน

กว่าพ่อเลี้ยงตะวันจะขึ้นมานอนก็ดึกมากแล้ว นาราจึงแกล้งหลับ ขนาดตอนดึกๆ เธอหิวจึงลุกขึ้นไปหาอะไรกิน เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำ นั่นอาจเป็นเพราะว่าเขาเหนื่อยจากการขับรถมาทั้งวันก็เป็นได้ แต่ช่วงนี้ด้วยอารมณ์ของเธอที่มันแปรปรวน จึงเกิดความน้อยใจในตัวของชายหนุ่มผู้ที่เป็นสามี

"ทำไมตื่นเช้าจังนอนต่ออีกแป๊บนะ เดี๋ยวทานมื้อเช้าเสร็จเราจะได้เดินทางขึ้นเหนือเลย" ฉันยังคงนอนอยู่ภายใต้อ้อมกอดของเขา แต่ตาก็หลับไม่ลงฉันยังคงคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เริ่มรู้สึกเหนื่อย หากว่าผู้หญิงคนนั้นกลับเข้ามาในชีวิตของพ่อเลี้ยงตะวันฉันจะทำยังไงดี

"นาราวันนี้พลอยจะเดินทางไปกับเราด้วยนะ เขามีปัญหานิดหน่อยเลยจะมาอยู่กับเราสักพัก นาราจะว่าอะไรไหม" ฉันคิดไว้แล้วการกลับมาของผู้หญิงคนนี้ ไม่ว่าเธอจะมาด้วยสาเหตุใดก็ตาม สำหรับฉันแล้วพลอยไม่ได้มาดีแน่

"แล้วแต่ลุงก็แล้วกัน นาราไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ"

"ไม่งอแงนะ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพลอยแล้ว ฉันมองเขาเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น เมื่อเพื่อนมีปัญหาที่ฉันพอจะช่วยได้ก็แค่อยากจะช่วยเท่านั้นเอง

” ฉันลุกขึ้นแล้วส่งยิ้มบางๆ ให้กับเขา ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป ฉันไม่รู้ว่าเขาพูดเพื่อให้ฉันสบายใจหรือเปล่า หรือเขายังมีใจให้กับเธอกันแน่ ถึงได้เต็มใจช่วยเหลือกันแบบนี้

เมื่อเตรียมของเสร็จแล้ว เราก็พร้อมจะออกเดินทางและเมื่อตาลุงนั่นแนะนำฉันให้กับคุณพลอยได้รู้จัก ฉันรู้สึกได้ถึงสายตาของเธอที่จ้องมองมา ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของเธอที่ส่งมายังฉันนั้น แต่แววตาของเธอมันกลับขัดแย้งกันกับรอยยิ้มนั่นเหลือเกิน

"ป่ะ..ออกเดินทางได้แล้ว ไปแล้วนะอาทิตย์"

"เดินทางปลอดภัยครับพ่อเลี้ยง"

"เคลียร์งานแล้ว ก็ขึ้นไปเล่นที่เหนือบ้างนะคะคุณอาทิตย์"

"โอเคครับพี่สะใภ้ แล้วผมจะแวะขึ้นไป" ฉันพูดกับคุณอาทิตย์จบประโยค ในระหว่างที่ฉันกำลังจะเดินไปเปิดประตูรถด้านข้างคนขับนั้น มือของคุณพลอยก็ชิงมาจับที่ประตูก่อนฉัน

"ขอโทษนะนารา พอดีว่าฉันนั่งข้างหลังแล้วเมารถ ขอนั่งข้างหน้าได้ไหม"

"ได้สิเชิญตามสบายเลยค่ะ" ฉันพูดจบก็เดินหันหลังมาเปิดประตูอีกบานของห้องผู้โดยสาร

วันแรกหล่อนก็เริ่มจะทำสงครามประสาทกับฉันเสียแล้ว เมื่อพลอยขึ้นมานั่งด้านหน้าคู่กับผม ผมแอบหันกลับไปมองนารา เธอไม่แสดงสีหน้าใดๆ ออกมา ใบหน้าที่ดูเรียบเฉย ผมมองออกว่าเธอกำลังไม่ค่อยพอใจกับการกระทำของพลอยสักเท่าไหร่ ผมก็ได้แต่หวังว่าการที่ผมให้ความช่วยเหลือพลอย เธอคงไม่สร้างปัญหาและความยุ่งยากมาสู่ชีวิตคู่ของผมกับนารา

ผมขับรถมาได้สักพักใหญ่ๆ นาราก็รู้สึกหิวเหมือนเมื่อวาน ผมแวะปั๊มเติมน้ำมันเต็มถังแล้วให้เธอได้เข้าห้องน้ำและซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ ผมเดินไปใกล้ๆ ระหว่างที่นารากำลังเลือกซื้อของ พร้อมกับโอบลงไปที่ไหล่ของเธอ

"เมื่อยไหมขอโทษนะที่ไม่ได้พานั่งเครื่อง กะว่าจะเอารถคันนี้ไปใช้ที่ไร่ด้วย" ผมพูดพร้อมกับเอามือปัดที่ปอยผมด้านหน้าของเธออย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะจุ๊บลงที่แก้มของเธอซ้ายขวา

จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ!

"นี่ลุงทำอะไรของลุงเนี่ย..คนมองกันใหญ่แล้ว นี่มันที่สาธารณะนะ!"