รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 38

พ่อเลี้ยงตะวันพาพลอยมาตรวจที่โรงพยาบาลรัฐที่ใกล้ที่สุด เพื่อความแน่ใจ หมอให้นอนพักดูอาการก่อน และคนที่โรงพยาบาลแห่งนี้ก็เยอะ ทำให้การตรวจล่าช้ามากขึ้น กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปมืดค่ำ

พ่อเลี้ยงตะวันโทรไปหาเมืองรามก่อนหน้านั้นแล้ว เมืองรามได้ไปส่งนาราที่บ้านเขาจึงไม่เป็นห่วงเธอมากนัก เมื่อออกจากโรงพยาบาลพลอยก็บ่นหิวข้าว พ่อเลี้ยงตะวันจึงพาเธอไปแวะทานข้าว ที่ร้านอาหารในเมืองก่อนจะกลับเข้าบ้าน

พอมาถึงผมเดินเข้าไปในบ้าน พบแม่กับนับดาวกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วนั่งลงข้างๆ มารดา ก่อนที่พลอยจะขอแยกตัวเข้าห้องของหล่อนไป

"นับดาวทำไมไม่เรียกนาราลงมาทานข้าวด้วย"

"เรียกแล้วแต่ไม่เห็นลงมา และก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ น้องจึงเข้าไปในห้องก็ไม่เจอใครเลยนะ"

"อ้าว! แม่คิดว่านาราออกไปกับแก แล้วแกไปไหนมาตาภู"

"พอดีมีเรื่องนิดหน่อย ผมเลยพาพลอยไปหาหมอมา ส่วนนาราเมืองรามมาส่งตั้งแต่บ่ายแล้ว เดี๋ยวผมขอตัวไปหานาราก่อนนะครับแม่" พ่อเลี้ยงตะวันกึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นไปบนบ้าน เขามองหานาราจนทั่วห้อง เปิดเข้าไปในห้องน้ำ เดินไปหาที่ระเบียง เปิดดูตู้เสื้อผ้าทุกอย่างยังอยู่ครบแต่กลับไม่พบนารา

พ่อเลี้ยงตะวันนั่งลงที่เตียง มือของเขาสัมผัสไปโดนแท่งยาวๆ แข็งๆ พร้อมกับกระดาษที่มีลายมือของนาราเขียนเอาไว้ ก่อนที่จะอ่านจดหมายนั่น เขาต้องตกใจกับแท่งยาวๆ แข็งๆ เพราะมันคือที่ตรวจครรภ์และมันก็ขึ้นสองขีดแสดงว่าภรรยาของเขา นาราเธอกำลังตั้งครรภ์พ่อเลี้ยงตะวันถึงกับช็อก เมื่อรู้ว่าเขากำลังจะได้เป็นพ่อคนแล้ว

"นารา! นาราท้องเหรอ อย่าบอกนะว่าเธอกับลูกทิ้งฉันไปแล้ว" พ่อเลี้ยงตะวันบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะหยิบกระดาษใบนั้นขึ้นมาอ่าน

ถึง..พ่อเลี้ยงตะวัน..ที่ฉันเคยรักปานดวงใจ

พออ่านข้อความนั้นจบ พ่อเลี้ยงตะวันเอามือทั้งสองข้างกุมไปที่ขมับ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลนองหน้า เวลานี้เขาไม่โทษใครเลย นอกจากตัวของเขาเองที่เป็นคนผลักไสให้เธอเดินออกไปจากชีวิต โดยไม่รู้ตัว

ที่สำคัญเขาเกือบพลั้งมือฆ่าลูกตัวเอง เมื่อนึกถึงตรงนี้แล้วพ่อเลี้ยงหนุ่มค่อยๆ หลับตาลง พร้อมกับกัดฟันดังกรอดๆ แล้วกำมือแน่นจนเส้นเลือดปูดออกมากับกล้ามเป็นมัดๆ มันแสดงและบ่งบอกให้รู้ว่าเขากำลังโกรธและเสียใจกับการกระทำของตัวเองเป็นที่สุด ก่อนที่จะตะโกนออกมาสุดเสียง

"นารา!! ฉันขอโทษ!" เสียงร้องที่ตะเบ็งออกมาจนสุดแรงเกิดของพ่อเลี้ยงตะวันนั้น ทำให้ทุกคนตื่นตระหนกกันทั้งบ้าน มารดาและนับดาวรีบวิ่งขึ้นมาบนบ้าน ตรงไปที่ห้องของเขาทันที โดยมีพลอยเดินเข้ามาตามหลัง

"มันเกิดอะไรขึ้นตาภู ทำไมสภาพของแกถึงได้เป็นแบบนี้" ผู้เป็นมารดาเอ่ยถามออกมาอย่างตกใจ เมื่อเห็นสภาพของลูกชายนั่งร้องไห้น้ำตานองหน้า แต่ก็ต้องตกใจหนักกว่า เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นที่ตรวจครรภ์

"นี่มันที่ตรวจครรภ์นี่ค่ะ พี่สะใภ้ท้องเหรอพี่ภู แล้วตกลงพี่สะใภ้อยู่ไหน นาราไปไหนพี่ภู" สภาพของพ่อเลี้ยงตะวันในเวลานี้ เขาแทบจะดูไม่ได้ เอาแต่นั่งก้มหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นปิ่มจะขาดใจ