สรุปตอน เมียหนี – จากเรื่อง รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก โดย ปีศาจชอนซา
ตอน เมียหนี ของนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่เรื่องดัง รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก โดยนักเขียน ปีศาจชอนซา เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
พ่อเลี้ยงตะวันพาพลอยมาตรวจที่โรงพยาบาลรัฐที่ใกล้ที่สุด เพื่อความแน่ใจ หมอให้นอนพักดูอาการก่อน และคนที่โรงพยาบาลแห่งนี้ก็เยอะ ทำให้การตรวจล่าช้ามากขึ้น กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปมืดค่ำ
พ่อเลี้ยงตะวันโทรไปหาเมืองรามก่อนหน้านั้นแล้ว เมืองรามได้ไปส่งนาราที่บ้านเขาจึงไม่เป็นห่วงเธอมากนัก เมื่อออกจากโรงพยาบาลพลอยก็บ่นหิวข้าว พ่อเลี้ยงตะวันจึงพาเธอไปแวะทานข้าว ที่ร้านอาหารในเมืองก่อนจะกลับเข้าบ้าน
พอมาถึงผมเดินเข้าไปในบ้าน พบแม่กับนับดาวกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ ผมจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วนั่งลงข้างๆ มารดา ก่อนที่พลอยจะขอแยกตัวเข้าห้องของหล่อนไป
"นับดาวทำไมไม่เรียกนาราลงมาทานข้าวด้วย"
"เรียกแล้วแต่ไม่เห็นลงมา และก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ น้องจึงเข้าไปในห้องก็ไม่เจอใครเลยนะ"
"อ้าว! แม่คิดว่านาราออกไปกับแก แล้วแกไปไหนมาตาภู"
"พอดีมีเรื่องนิดหน่อย ผมเลยพาพลอยไปหาหมอมา ส่วนนาราเมืองรามมาส่งตั้งแต่บ่ายแล้ว เดี๋ยวผมขอตัวไปหานาราก่อนนะครับแม่" พ่อเลี้ยงตะวันกึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นไปบนบ้าน เขามองหานาราจนทั่วห้อง เปิดเข้าไปในห้องน้ำ เดินไปหาที่ระเบียง เปิดดูตู้เสื้อผ้าทุกอย่างยังอยู่ครบแต่กลับไม่พบนารา
พ่อเลี้ยงตะวันนั่งลงที่เตียง มือของเขาสัมผัสไปโดนแท่งยาวๆ แข็งๆ พร้อมกับกระดาษที่มีลายมือของนาราเขียนเอาไว้ ก่อนที่จะอ่านจดหมายนั่น เขาต้องตกใจกับแท่งยาวๆ แข็งๆ เพราะมันคือที่ตรวจครรภ์และมันก็ขึ้นสองขีดแสดงว่าภรรยาของเขา นาราเธอกำลังตั้งครรภ์พ่อเลี้ยงตะวันถึงกับช็อก เมื่อรู้ว่าเขากำลังจะได้เป็นพ่อคนแล้ว
"นารา! นาราท้องเหรอ อย่าบอกนะว่าเธอกับลูกทิ้งฉันไปแล้ว" พ่อเลี้ยงตะวันบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะหยิบกระดาษใบนั้นขึ้นมาอ่าน
ถึง..พ่อเลี้ยงตะวัน..ที่ฉันเคยรักปานดวงใจ
พออ่านข้อความนั้นจบ พ่อเลี้ยงตะวันเอามือทั้งสองข้างกุมไปที่ขมับ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลนองหน้า เวลานี้เขาไม่โทษใครเลย นอกจากตัวของเขาเองที่เป็นคนผลักไสให้เธอเดินออกไปจากชีวิต โดยไม่รู้ตัว
ที่สำคัญเขาเกือบพลั้งมือฆ่าลูกตัวเอง เมื่อนึกถึงตรงนี้แล้วพ่อเลี้ยงหนุ่มค่อยๆ หลับตาลง พร้อมกับกัดฟันดังกรอดๆ แล้วกำมือแน่นจนเส้นเลือดปูดออกมากับกล้ามเป็นมัดๆ มันแสดงและบ่งบอกให้รู้ว่าเขากำลังโกรธและเสียใจกับการกระทำของตัวเองเป็นที่สุด ก่อนที่จะตะโกนออกมาสุดเสียง
"นารา!! ฉันขอโทษ!" เสียงร้องที่ตะเบ็งออกมาจนสุดแรงเกิดของพ่อเลี้ยงตะวันนั้น ทำให้ทุกคนตื่นตระหนกกันทั้งบ้าน มารดาและนับดาวรีบวิ่งขึ้นมาบนบ้าน ตรงไปที่ห้องของเขาทันที โดยมีพลอยเดินเข้ามาตามหลัง
"มันเกิดอะไรขึ้นตาภู ทำไมสภาพของแกถึงได้เป็นแบบนี้" ผู้เป็นมารดาเอ่ยถามออกมาอย่างตกใจ เมื่อเห็นสภาพของลูกชายนั่งร้องไห้น้ำตานองหน้า แต่ก็ต้องตกใจหนักกว่า เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นที่ตรวจครรภ์
"นี่มันที่ตรวจครรภ์นี่ค่ะ พี่สะใภ้ท้องเหรอพี่ภู แล้วตกลงพี่สะใภ้อยู่ไหน นาราไปไหนพี่ภู" สภาพของพ่อเลี้ยงตะวันในเวลานี้ เขาแทบจะดูไม่ได้ เอาแต่นั่งก้มหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นปิ่มจะขาดใจ
"นารากำลังตั้งท้องลูกของฉันอยู่ ตอนนี้เธอหนีฉันไปแล้ว"
"คงเป็นเรื่องเมื่อตอนกลางวันสินะ เธอเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว ถ้าพ่อเลี้ยงอยากรู้ความจริงพรุ่งนี้มาหาผมที่ไร่ ผมมีอะไรจะให้ดู"
"ฉันจะไปหานายตอนนี้เลย"
"ไม่ได้พ่อเลี้ยงต้องมาพรุ่งนี้เท่านั้น"
"พรุ่งนี้ก็ได้แค่นี้นะ" หลังจากวางสายจากเมืองรามไปแล้ว เขาก็ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย ทุกอย่างมันเคว้งคว้างไปหมด
พ่อเลี้ยงตะวันหยิบหมอนของนาราขึ้นมา ก่อนจะซุกใบหน้าลงไปแล้วร้องไห้จนตัวโยน คืนนี้จะเป็นอีกคืนที่เขาไม่สามารถข่มตาให้หลับลงได้ ภาพภรรยาสาวพูดเจี๊ยวจ๊าวปรากฏขึ้นอยู่ในทุกที่ของห้องนอน
เมื่อนึกถึงภาพเหล่านั้นมันยิ่งทำให้เขาเจ็บปวด จนแทบไม่มีแรงแม้แต่จะหายใจด้วยซ้ำ ไม่มีอีกแล้วนารายายจอมจุ้นของเขา ตอนนี้เธอหนีไปอยู่ที่ไหน นั่นคือคำถามในใจที่เขานั้นหาคำตอบไม่ได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก