รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก นิยาย บท 6

ผมไปรับเจสซี่โดยมีนับดาวน้องสาวของผมนั่งไปด้วย พอเธอเห็นน้องสาวของผมเท่านั้นแหละ เจสซี่มีท่าทางไม่ค่อยพอใจนัก เมื่อนับดาวนั่งคู่กับผม เธอบอกให้นับดาวไปนั่งเบาะหลัง แต่น้องสาวผมก็ไม่ยอมทั้งคู่จึงชักสีหน้าใส่กันจนถึงบ้าน ไม่รู้สองคนนี้จะทำศึกกันอีกนานแค่ไหน เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน มารดาของผมก็นั่งรอที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว โดยมีอาหารคาวหวานขึ้นไว้เต็มโต๊ะ ซึ่งมารดาของผมก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง เวลาที่นางพาผู้หญิงมาแนะนำให้ผมได้รู้จักก็มักจะจัดเต็มเสมอ

"มาเลยจ้าหนูเจสซี่ วันนี้แม่ทำของโปรดไว้ให้หนูด้วยนะ ดูสิมีแต่ของโปรดของหนูทั้งนั้นเลย" คำพูดท่าทางของมารดาผม ดูจะเห่อเธอเอามากๆ

"สวัสดีค่ะคุณแม่ขอบคุณมากนะคะ คุณแม่น่ารักที่สุดในโลกเลยค่ะ" เธอจีบปากจีบคอพูดพร้อมกับยกมือไหว้มารดาของภูตะวัน

"อ้าว! หนูก็ลูกสาวคุณแม่นะคะ ไม่มีของโปรดหนูเลยเหรอคะ”

"เราน่ะ ทานได้หมดทุกอย่าง อะไรของโปรดแม่ยังไม่รู้เลย แล้วนี่มากับพี่เขาได้ยังไงล่ะ” ผู้เป็นมารดาถามออกไป พร้อมกับทำหน้าสงสัย

"เอ่อ..อ๋อพอดีรถนับดาวเสียค่ะ ก็เลยโทรให้พี่ภูไปรับ" ผมมองท่าทางอ้ำอึ้งของคนโกหกแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ดีนะนับดาวเอารถไว้ที่โรงงาน ไม่อย่างนั้นคุณแม่คงสงสัยมากไปกว่านี้แน่นอน

ในเวลานี้เจสซี่กับคุณแม่ของผมดูท่าทางจะเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เธอพูดจีบปากจีบคอพูดเอาอกเอาใจมารดาผมใหญ่เลย ส่วนมารดาของผมก็น้อยหน้าซะที่ไหนเป็นไปกับเขาด้วย

"ตาภูตักอาหารให้น้องหน่อยสิ! มีแต่ของโปรดหนูเจสซี่ทั้งนั้นเลย ทานให้อร่อยนะลูก" ผมยังคงทำสีหน้าเรียบเฉย แต่ส่งสายตาให้นับดาว เพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ ผมไม่ค่อยชอบกับการเอาใจผู้หญิงแบบนั้น ผมรู้สึกว่ามันไม่จำเป็น แค่ตักอาหารกินเองทำไมถึงทำไม่ได้ หรือเป็นเพราะว่าเธอไม่ใช่คนถูกใจ ผมเลยไม่มีความรู้สึกพิเศษอยากจะเทคแคร์ก็ไม่รู้

"พี่เจสซี่นี่แกงมัสมั่น คุณแม่เป็นคนลงมือทำเองเลยนะคะ ลองชิมดูสิอร่อยมากเลย เห็นบอกว่าเป็นของโปรดของคุณพี่ด้วยไม่ใช่เหรอคะ"

"ขอบใจจ้ะ แต่พี่ภูไม่เห็นจะตักให้เจสซี่บ้างเลยล่ะคะ" เธอปั้นหน้ายิ้มให้นับดาวก่อนจะทำท่าออดอ้อนใส่ผม..ผมยังคงทำเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอพูด แต่สายตาคุณแม่ที่มองมายังผม มันคือสายตาพิฆาต แน่นอนผมไม่สามารถปฏิเสธเธอได้ ผมยอมตักอาหารใส่จานให้กับเจสซี่ เธอยิ้มรับอย่างพอใจ

ผมยอมรับว่าอึดอัดมากกับบรรยากาศแบบนี้ หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จ แม่ของผมยังให้มาคุยโน่นนี่นั่นซึ่งมันเป็นการฝืนใจ แต่ผมก็ต้องทนกล้ำกลืน ยัยนับดาวน้องสาวตัวแสบก็ปลีกตัวเดินขึ้นห้องหายเข้ากลีบเมฆไปเลย ปล่อยให้ผมรับมืออยู่คนเดียว

กว่าผมจะชักแม่น้ำทั้งห้าได้สำเร็จ ก็เล่นเอาเหนื่อยเลยทีเดียว เจสซี่ยอมให้ผมไปส่งเธอที่บ้าน ซึ่งผมต้องอ้างโน่นอ้างนี่สารพัด แล้วเธอยังคะยั้นคะยอจะให้ผมพาเธอไปต่อที่ผับให้ได้ กว่าผมจะหาทางปฏิเสธเธอออกมาได้ก็ปาเข้าไปเกือบยี่สิบสองนาฬิกา ผมรีบขับรถออกมาทันที