วันนี้เป็นวันแรกในการทำงานของฉัน และครั้งแรกในชีวิต แต่ฉันกลับรู้สึกตื่นเต้นลุ้นระทึกราวกับว่ากำลังจะออกรบก็ไม่ปาน ฉันยังจำเหตุการณ์ครั้งนั้นได้ดี วันที่เครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์หกใส่ ฉันแพ้มันเกือบเอาชีวิตไม่รอด เหตุการณ์วันนั้นทำให้ผู้เป็นมารดา ห้ามฉันออกไปสังสรรค์ตามงานในหมู่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นงานเลี้ยงงานแต่งงานอะไรก็ตาม ที่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แม่ไม่ให้ฉันไปเหยียบเลย
ตอนนี้ฉันกำลังเข้าคิว เพื่อรอสแกนนิ้วมือเข้างานที่ไลน์ผลิต แต่ทำไมใจฉันมันยิ่งเต้นแรง ราวกับว่ามันกำลังจะกระเด็นออกมาเต้นข้างนอกยังไงอย่างนั้น ไม่รู้มันจะคุ้มกันไหม ถ้าฉันจะต้องตายตั้งแต่เข้างานวันแรก แต่อีกใจก็อยากลองเสี่ยงดู เผื่ออาการแพ้ของฉันมันหายไปแล้ว เพราะงานสมัยนี้หายากยิ่งกว่าอะไร หากฉันไม่คว้าเอาไว้ มีหวังได้กลับบ้านแน่ ยังไงก็มาไกลแล้วเดินหน้าก็แล้วกัน ขณะที่ฉันกำลังครุ่นคิดปนลุ้นกับชีวิตตัวเอง
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของฉันมันก็ดังขึ้น ฉันหยิบขึ้นมาดูเป็นเบอร์แปลกที่โทรเข้ามาเบอร์ของใครแปลกๆ หรือว่าแม่ฉันจะยืมโทรศัพท์ใครโทรมา ฉันจึงตัดสินใจกดรับสาย เพราะคนที่ต่อแถวข้างหน้ายังเหลืออีกประมาณสี่สิบคนจึงจะถึงคิวชั้น
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะไม่ทราบว่าใครโทรมาคะ"
"ฉันเอง"
"เสียงคุ้นหูจัง เฮ้ยลุง! ลุงได้เบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ย" ฉันไม่เคยให้เบอร์เขาเลยนะ แล้วเขาเอาเบอร์ของฉันไปได้ยังไง
"เอามายังไงก็ช่างเถอะ ฉันอยากอวยพรให้เธอทำงานวันแรกขอให้เธอสนุกกับมันนะและก็ขอให้มีความสุขกับงานที่ทำ"
"ความสุขกับผีสิลุง ถ้าเย็นนี้ฉันยังไม่กลับบ้าน ช่วยส่งรถมาเก็บศพฉันด้วยนะ”
"ยัยเด็กบ้า! ปากปีจอจังเลยนะ ทำไมต้องแช่งตัวเองด้วย" "คืองานที่ฉันได้ทำ มันเป็นโรงงานผลิตไวน์น่ะ และฉันก็อยู่ไลน์ผลิตด้วย คือว่าฉันเคยแพ้แอลกอฮอล์เกือบตาย ซึ่งฉันก็แพ้แม้กระทั่งกลิ่นของมันด้วย แต่มันอาจจะหายแล้วก็ได้นะฉันก็เลยลองเสี่ยงดู"
"เด็กบ้าเอ๊ย! ทำไมเธอไม่บอกฉัน เรื่องใหญ่แบบนี้ทำไมไม่เคยเล่าให้ฉันฟังบ้างเลย" ผมพูดแค่นั้นก็ตัดสายจากนาราทันที ผมยอมรับว่าโกรธเธอ อาจเป็นเพราะว่าผมห่วงเธอมาก ที่ยอมเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงกับงานแบบนั้น
"อ้าวลุง! ฮัลโหล! ฮัลโหล! ลุง! ..อะไรของเขาเนี่ย คิดจะโทรก็โทรคิดจะตัดสายทิ้งก็ตัด เป็นไบโพล่าหรือไง" ฉันเก็บโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋า อีกไม่กี่คนก็จะถึงคิวฉันแล้ว
ผมตัดสายจากเธอแล้วเรียกเลขาเข้ามาพบทันที ยังไงวันนี้ผมก็ไม่มีทางให้นาราทำงานที่นั่นแน่
"คุณพิมพ์ลดาช่วยจัดการเรื่องนาราให้ผมที ด่วนเลยนะ รีบไปหาเธอตอนนี้ เธออยู่ที่ไลน์ผลิตแล้วย้ายเธอมาเป็นผู้ช่วยฝ่ายบัญชี ห้ามให้เธอทำงานที่ไลน์ผลิตเด็ดขาด!"
"อะไรนะคะท่านประธาน! แต่ตำแหน่งผู้ช่วยบัญชีเต็มแล้วนะคะ"
"ผมบอกให้คุณรีบไปจัดการเรื่องนี้ ผมกำชับแล้วใช่ไหมมีแค่ผมกับคุณที่รู้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักต่างวัยของเจ้านายจอมเก๊ก