สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 1016

บทที่ 1016 สะใภ้ยกน้ำชา

บทที่ 1016 สะใภ้ยกน้ำชา

“วันนี้สะใภ้คนใหม่จะมายกน้ำชา” มู่ซืออวี่เอ่ย “นังหนูคนนั้นเป็นคนรู้กฎเกณฑ์ คิดว่าคงตื่นแล้ว ข้าไม่อาจปล่อยให้นางรอ มิอย่างนั้น ข้าจะไม่กลายเป็นแม่สามีใจร้ายสร้างความลำบากให้ลูกสะใภ้หรือ?”

“เช่นนั้น พระชายาให้บ่าวไปถ่ายทอดข้อความให้ฮูหยินน้อย บอกว่าคำนึงถึงอาการบาดเจ็บของนาง พิธียกน้ำชาละเว้นไปเสียดีหรือไม่เจ้าคะ?”

“นั่นก็ไม่ได้ อย่างนี้ก็จะกลายเป็นว่า แม่สามีผู้นี้ไม่ชอบนาง จงใจสร้างความยุ่งยากให้นาง”

“ฮูหยินน้อยได้พบกับแม่สามีที่มีน้ำใจ อีกทั้งยังเอาใจใส่อย่างพระชายา ช่างโชคดีจริง ๆ” ชิงไต้เอ่ย

“นั่นน่ะสิ” ลู่อี้ลุกขึ้นนั่ง “แม้กระทั่งสามีของนาง นางยังไม่ได้ถี่ถ้วนรอบคอบขนาดนี้”

“เหตุใดท่านตื่นขึ้นมาแล้วเล่า?”

“ปกติเวลานี้ข้าไปราชสำนักแล้ว” ลู่อี้เอ่ย “อีกอย่าง วันนี้เราต้องไปดื่มน้ำชาของลูกสะใภ้คนใหม่ไม่ใช่หรือ? เจ้าไม่อยากเป็นแม่สามีใจร้าย หากข้าไปสาย ข้าจะไม่กลายเป็นพ่อสามีใจร้ายหรือ?”

“ชั่วพริบตาเดียว พวกเราก็มีอายุเป็นพ่อแม่สามีแล้ว” มู่ซืออวี่มองลู่อี้ หยิบเสื้อผ้าข้าง ๆ ขึ้นมาสวมให้เขา “ข้าแก่แล้ว เหตุใดสามีข้ายังหล่อเหลาเช่นนี้?”

ไม่เพียงแต่หล่อเหลา แต่กลับยังมีเสน่ห์มากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่แปลกใจ เหตุใดจึงมีคนกล่าวว่าบุรุษยิ่งแก่ ยิ่งล้ำค่า ในยุคสมัยปัจจุบัน อายุวัยนี้เป็นอายุที่มีเสน่ห์ดึงดูดที่สุด

“ผู้ใดบอก?” ลู่อี้เอ่ย “ฮูหยินของข้ายังงดงามเสมอ”

ชิงไต้กับเจ๋อหลานสั่นสะท้านไปทั้งตัว

ถึงแม้จะคุ้นชินแล้ว ทว่ายามเห็นเจ้านายทั้งสองหยอกเย้ากันเช่นนี้ สาวใช้ทั้งสองยังคงไม่กล้ามองพวกเขาตรง ๆ แม้แต่น้อย

ไม่ว่าอย่างไร คนที่เกิดและโตในยุคโบราณก็ยังคงชอบสงวนท่าทีของตน ไม่ได้ตรงไปตรงมาอย่างพวกเขา

ทั้งสองคนมาถึงห้องโถงใหญ่แล้ว

ดังคาด บ่าวรับใช้รายงานว่าคุณชายใหญ่กับฮูหยินน้อยมาถึงแล้ว

ลู่เซวียนกับซูจือหลิ่วก็รั้งอยู่ที่นี่ ไม่ได้กลับไป

เมื่อคืนนี้ฉีเซียวไต่สวนเกือบทั้งคืน ไม่ง่ายเลยที่จะง้างปากสายลับหลายคนนั้นออกมาได้ เขาง่วงเป็นอย่างมากจึงต้องพักอยู่ที่เรือนปีกตะวันตกของจวนท่านอ๋องลู่

เรือนปีกตะวันตกไม่ได้มีไว้รับรองแขก หากแต่เป็นพื้นที่พิเศษสำหรับสหายและญาติ กล่าวได้ว่า ลู่เซวียนก็ดี ฉีเซียวก็ดี แม้กระทั่งฟ่านหยวนซีและคนอื่น ๆ ต่างมีห้องพิเศษเฉพาะอยู่ที่นี่

หากวันใดวันหนึ่งพวกเขาคิดถึงฝีมือการทำอาหารของมู่ซืออวี่ก็จะมากินดื่มกัน ย่อมหลีกเลี่ยงที่จะต้องค้างคืนอีกครั้งไม่ได้

ลู่เซวียนในฐานะผู้อาวุโสสกุลลู่ วันนี้ในโอกาสอย่างพิธียกน้ำชาของสะใภ้ใหม่ เขาจึงต้องมาปรากฏตัว

ดังนั้น เมื่อลู่ฉาวอวี่และสิงเจียซือมาถึง ลู่อี้กับภรรยาและลู่เซวียนกับภรรยาล้วนปรากฏตัวทั้งคู่

ลู่จื่ออวิ๋นกับสามี ลู่จื่อชิง รวมไปถึงลู่ฉาวจิ่ง และเด็ก ๆ อีกหลายคนล้วนนั่งอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย รอให้คู่บ่าวสาวยกน้ำชา ก่อนที่พวกเขาจะไปคารวะพี่สะใภ้

“ท่านพ่อ ท่านแม่ เชิญดื่มชาเจ้าค่ะ” สิงเจียซือคุกเข่าลงยกน้ำชาให้

ลู่อี้ดื่มชาแล้วจึงมอบของขวัญ

มู่ซืออวี่ดื่มชาแล้วจึงมอบของขวัญเช่นกัน

ถัดจากนั้นจึงเป็นลู่เซวียนกับภรรยา ทั้งสองคนดื่มชาตามพิธีแล้วมอบของขวัญแต่งงานให้

หลังจากยกน้ำชาให้ผู้อาวุโสแล้ว ผู้เยาว์จึงเดินเข้ามา ลู่จื่ออวิ๋นและคนอื่น ๆ เรียกพี่สะใภ้คนแล้วคนเล่า ทำให้หัวใจของสิงเจียซือเต้นกระหน่ำ ใบหน้าของนางแดงเรื่อ ฝ่ามือชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น

ส่วนลูกสองคนของลู่จื่ออวิ๋นนั้น ถึงแม้จะเป็นองค์ชายกับองค์หญิงแห่งอาณาจักรเฟิ่งหลินก็ไม่ได้วางท่าทีแม้แต่น้อย เรียกสิงเจียซือว่าป้าสะใภ้เสียงอ่อนเสียงหวาน ขอของขวัญ จากนั้นก็นั่งกลับลงไปด้วยความดีอกดีใจ