สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 1049

สรุปบท บทที่ 1049 ที่มาของซ่งซู: สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย

ตอน บทที่ 1049 ที่มาของซ่งซู จาก สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1049 ที่มาของซ่งซู คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายจีนโบราณ สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

บทที่ 1049 ที่มาของซ่งซู

บทที่ 1049 ที่มาของซ่งซู

“ซูอวี้ ข้ากำชับให้บ่าวรับใช้พาลูกทั้งสองของเจ้ามาแล้ว เจ้าคงไม่ถือที่ข้าตัดสินใจเองกระมัง?” มู่ซืออวี่ถาม

เจิ้งซูอวี้ยิ้มฝาดเฝื่อน “หากไม่ใช่เพราะเจ้า ข้าจะตายอย่างไรก็คงไม่รู้เสียด้วยซ้ำ ชีวิตของพวกเราแม่ลูกเป็นของเจ้า เจ้าอยากทำอะไรพวกเราล้วนไม่ขัดข้อง ขอบคุณเจ้านัก ซืออวี่”

มู่ซืออวี่กล่าว “เจ้าเป็นพี่น้องของข้า เป็นพี่น้องครั้งหนึ่งเป็นพี่น้องตลอดไป เรื่องของเจ้าก็คือเรื่องของข้า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ข้าไม่กล้าแหวกหญ้าให้งูตื่นก่อนที่จะหาหนทางแก้ไขได้ จึงไม่ได้บอกเจ้า เพียงแต่ความเข้าใจของเราพี่น้องยังดีอยู่ หากเมื่อครู่ไม่ใช่เพราะเจ้าให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี นางคงไม่ถูกหลอก ไม่ต้องเอ่ยถึงว่าจะผ่านคอขวดนี้ไปได้”

ซ่งซูถูกปิดปากไว้แล้วจึงพูดไม่ได้

นางถลึงตามองมู่ซืออวี่อย่างโกรธจัด แทบอยากจะฉีกทึ้งกันทั้งเป็น

เพียงแต่ที่นี่เป็นถิ่นของมู่ซืออวี่

ฉินเหวินหานคุกเข่าลงคำนับมู่ซืออวี่ “ขอบคุณพระชายาขอรับ”

ฉินเหวินหานไม่รู้ว่ามู่ซืออวี่ตามเขากลับมา เขาเพิ่งบอกทุกอย่างตามความเป็นจริงไปเมื่อไม่นาน แต่นางกลับพบหนทางแก้ไขรวดเร็วถึงเพียงนี้ หากบอกนางตั้งแต่เนิ่น ๆ บางที…

“นายท่านฉิน ผู้อื่นล้วนกล่าวว่าผู้ทำการค้าก็เหมือนกับจิ้งจอก ท่านก็เป็นพ่อค้าใหญ่ ไยจึงถูกนางปีศาจผู้หนึ่งกัดกินแทบตายได้เล่า? ทำการค้ามาหลายปีเพียงนี้สูญเปล่าไปหมดแล้วหรือ?” มู่ซืออวี่เอ่ย “จัดการกับปีศาจเช่นนี้ อย่าได้กล่าวถึงศีลธรรมเป็นอันขาด จดจำไว้ว่าสงครามไม่หน่ายเล่ห์กล”

“พระชายาชี้แนะได้ถูกต้องแล้ว”

เด็กทั้งสองคนถูกพาเข้ามา

ท่านหมอกรีดข้อมือของซ่งซูให้เลือดไหลเพื่อใช้เป็นส่วนผสมในการถอนพิษ

สาวใช้สองคนปิดตาของเด็กทั้งสองเอาไว้

“เจ็บ…” ลูกสาวตัวน้อยเอ่ยเสียงแผ่วเบา

“เด็กดี ประเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว” เจิ้งซูอวี้ในฐานะผู้เป็นมารดา ได้ยินลูกร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด หัวใจพลันกระตุกวูบ

นางมองซ่งซูด้วยความโกรธแค้น

หากซ่งซูลงมือกับนาง นางยอมรับได้ เพียงแต่ในฐานะมารดา สิ่งที่ทนไม่ได้ที่สุดสำหรับนางคือการที่ลูกได้รับความไม่เป็นธรรม

เมื่อหนอนกู่สีแดงก่ำโผล่ออกมาจากบาดแผลของลูก เจิ้งซูอวี้ก็แทบเป็นลมล้มพับไป

ฉินเหวินหานรีบเข้าไปพยุงนาง

เจิ้งซูอวี้ผลักเขาออกไป แววตาเต็มไปด้วยความเฉยชา

ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด นางก็ไม่อยากได้ยิน

นางรู้เพียงสามีภรรยาเป็นหนึ่งเดียวกัน เรื่องสำคัญเพียงนี้ นึกไม่ถึงว่าเขาจะปิดบังนาง

สายตาของซ่งซูเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

มู่ซืออวี่เอ่ยกับผู้คุ้มกันลับ “ให้นางพูด”

ผู้คุ้มกันลับจัดกรามนางให้กลับเข้าที่

“พระชายาฉลาดเพียงนี้ ถึงขนาดให้ฮูหยินฉินใช้กลยุทธ์ทุกข์กายทำลายแผนของเรา เช่นนั้นท่านว่าพวกเราเริ่มวางแผนตั้งเมื่อใดเล่า?”

“ได้ ตอนนี้ข้ายังพอมีเวลาพูดคุยกับเจ้า” มู่ซืออวี่เอ่ย “ขอข้าลองวิเคราะห์ดูหน่อย ในฐานะโสเภณี เจ้าคงทำงานหนักเพื่อเจ้านายมาเป็นเวลานานแล้ว เพียงแต่เจ้าติดโรคจากการร่วมหลับนอน คิดว่าตนใกล้ตาย เจ้าจึงหลบหนีจากขอบเขตการค้นหาขององค์กรนั้น คิดไม่ถึงว่าจะมีคนใจดีช่วยเจ้าเอาไว้ อีกทั้งทักษะทางการแพทย์ของพ่อลูกคู่นั้นก็ไม่เลว ทำให้ผู้ที่ชะตากำหนดไว้แล้วว่าต้องตายอย่างเจ้าได้ต่อลมหายใจ ช่วงเวลานั้นเจ้าสบายใจมากกระมัง! เพียงแต่ชีวิตก็เท่านี้ มันสั้นเกินไป ท้ายที่สุด เจ้าก็พบว่า หากเจ้าอยากมีชีวิตที่ดีจะต้องโหดเหี้ยม จะต้องฆ่าคน ในยามนั้นเองคนจากองค์กรเดียวกันก็มาพบเจ้า ในเวลานี้ เจ้าจึงร่วมมือกันสังหารทั้งครอบครัวอันธพาล”

“พระชายาฉลาดเพียงนี้ ที่ข้าอยากพูดท่านก็พูดไปหมดแล้ว ยังจะมีอะไรให้ข้าพูดอีกเล่า?” ซ่งซูกล่าว “ตอนนี้ข้าอยู่ในมือของพวกท่านแล้ว พวกท่านจะเอาอย่างไร?”

“แน่นอนว่าข้าอยากเจอบิดาเจ้า” มู่ซืออวี่เอ่ย “อย่างไรก็เป็นภรรยารองสกุลฉินมานานเพียงนี้ นายท่านฉินก็ควรพบพ่อตาหน่อยไม่ใช่หรือ?”

“ข้าตกอยู่ในมือพวกท่านแล้ว เขาจะต้องรู้แน่นอน ไม่มีทางถูกพวกเจ้าหลอกได้”

“หากเขาตัดใจทิ้งลูกสาวผู้นี้ไม่ได้เล่า?” มู่ซืออวี่กล่าว “ก่อนหน้านี้ข้าเคยส่งคนไปที่ร้านยาของพวกเจ้า ปรากฏว่ายังพบท่านหมอซ่งผู้นั้นจริง ๆ จากที่คนของข้ารายงาน ท่านหมอซ่งผู้นี้ยังเยาว์วัยทีเดียว ดูเหมือนบิดาของเจ้าจะดูแลตนเองเป็นอย่างดี ข้าต้องขอคำแนะนำจากเขาในการดูแลตนเองหน่อยแล้ว”

“พวกเจ้าต้องการอะไร?” เสียงของซ่งซูเยียบเย็นลงเล็กน้อย

“ดูเหมือนเจ้าจะใส่ใจบิดาผู้นี้ทีเดียว ที่แท้เป็นบิดา หรือว่าเป็นคนรักกันนะ?” มู่ซืออวี่กล่าว “ไม่รีบร้อน เจ้าใกล้จะได้พบเขาแล้ว ถึงยามนั้น ข้าอยากเห็นนักว่าความรักระหว่างพวกเจ้าพ่อลูกจะเป็นอย่างไร? เจ้าไม่ได้ชอบใช้คนรักของผู้อื่นข่มขู่คนหรือ? บังเอิญจริง ๆ ข้าเองก็ชอบวิธีนี้ทีเดียว”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย