สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 1227

บทที่ 1227 ตอนพิเศษ (89.2)

บทที่ 1227 ตอนพิเศษ (89.2)

ส่วนนี้ได้รับความนิยมเป็นพิเศษในหมู่บัณฑิต เพราะลู่ฉาวอวี่ก็ดี ซ่งหานจือก็ช่าง ทั้งสองคนล้วนได้รับความชื่นชมจากบัณฑิตทั่วหล้า

บทกวีของทั้งสองถูกเผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวาง หากกล่าวถึงอัจฉริยะผู้ที่มีชื่อเสียงที่สุดในยามนี้ แม้กระทั่งเด็กสามขวบยังรู้จักชื่อของพวกเขา

“บทกวีที่คุณชายซ่งเขียนช่างน่าทึ่งจริง ๆ”

“หากเปลี่ยนเป็นผู้อื่น เกรงว่าจะตามไม่ทันบทกวีของใต้เท้าลู่น้อย”

ซ่งหานจือตอบคำถามของลู่ฉาวอวี่ ทั้งยังกล่าวทักทายด้วยความเคารพ “ข้าขอแสดงความเคารพพี่ภรรยา”

ลู่ฉาวอวี่กล่าว “สกุลลู่อยู่ฝั่งตรงข้าม หากสหายซ่งปฏิบัติต่อน้องหญิงรองบ้านข้าไม่ดี คงรู้ผลที่ตามมา?”

“พี่ภรรยาโปรดวางใจ ข้าน้อยไม่มีทางทำผิดเช่นนั้นอย่างแน่นอน” ซ่งหานจือกล่าว

ลู่ฉาวอวี่โบกมือ ส่งสัญญาณให้คนของเขาปล่อยน้องเขยเข้าไป

ซ่งหานจือรีบกล่าวขอบคุณ

เมื่อผ่านประตูเข้ามาแล้วก็ยังต้องผ่านด่านของลู่อี้

ข้างในมีค่ายกลกระบี่ ทันทีที่ซ่งหานจือเข้าไป ค่ายกลกระบี่นั้นก็ทำงานทันที

ลู่ฉาวจิ่งโยนกระบี่ในมือให้ซ่งหานจือ

ซ่งหานจือรับไว้ แล้วบอกกับลู่ฉาวจิ่ง “ขอบคุณน้องภรรยา”

เขาแกว่งไกวกระบี่ในมือ ทำลายค่ายกระบี่นั้นภายในชั่วพริบตา

ประตูใหญ่ของสกุลลู่เปิดอยู่ ชาวบ้านมองตามร่างเขาแล้วค่อย ๆ ปรบมือทีละคน

“คุณชายสกุลซ่งเก่งกาจทั้งบุ๋นบู๊ สกุลลู่ช่างเลือกลูกเขยได้ดีจริง ๆ!”

“ไม่เพียงแต่เก่งกาจทั้งบุ๋นบู๊ หน้าตายังหล่อเหลาอีกด้วย สกุลลู่เลือกลูกเขยที่หน้าตาหรือไร? อดีตซื่อจื่ออู่อันโหวหรือก็คือฮ่องเต้อาณาจักรเฟิ่งหลินคนปัจจุบันก็เป็นชายหนุ่มรูปงามชื่อเสียงโด่งดัง”

“เช่นนั้นไยไม่กล่าวว่าคุณหนูใหญ่สกุลลู่ยังเป็นสตรีที่งดงามอันดับหนึ่งในใต้หล้าด้วยเล่า?”

เซี่ยเฉิงจิ่นลูบผมลู่จืออวิ๋น “เจ้าว่าอย่างไรเล่า?”

ลู่จื่ออวิ๋นกล่าว “ผู้ใดก็ล้วนรักสวยรักงาม กล่าวเช่นนี้ก็ไม่ผิด เช่นนั้นเห็นได้ชัดว่าสกุลลู่เราสายตาเฉียบคม”

ซ่งหานจือฝ่าห้าด่านสังหารหกขุนพล ท้ายที่สุดก็พาลู่จื่อชิงออกมาได้

ลู่ฉาวอวี่แบกลู่จื่อชิงไว้บนหลังส่งนางออกเรือน

เมื่อเขาปล่อยลู่จื่อชิงลงบนเกี้ยว ลู่จื่อชิงก็ดึงชายเสื้อของลู่ฉาวอวี่ไว้แล้วกล่าว “พี่ใหญ่ ประเดี๋ยวโปรยเงินให้มากหน่อย ให้ชาวบ้านได้สุขเกษมเปรมปรีดิ์ไปพร้อมกับข้า”

ลู่ฉาวอวี่ “…”

ในที่สุดสาวน้อยสุรุ่ยสุร่ายผู้นี้ก็จะออกเรือนแล้ว

ภายหน้าเงินที่เสียไปก็จะเป็นของสกุลซ่ง นับว่าไม่เลวจริง ๆ

“วางใจเถิด วันนี้ท่านแม่จะเผื่อแผ่ความมั่งคั่งอีกแล้ว” ลู่ฉาวอวี่กล่าว “มีคนจากทั่วทุกสารทิศมาแสดงความยินดีกับเจ้า”

สำหรับชาวบ้านทั่วไป สกุลลู่มีเรื่องมงคล นั่นก็คือพวกเขามีเรื่องมงคลด้วย

ถนนทั้งสายปกคลุมไปด้วยแสงสีเงินสีทอง

บางคนถอนหายใจ บางคนประหลาดใจ บางคนอิจฉา ทว่าคนส่วนใหญ่กลับรู้สึกตื่นเต้น

วันนี้จักต้องเป็นวันที่มีความสุขที่สุดในรอบหลายปี

หน้าประตูสกุลลู่มีการจัดโต๊ะตั้งไว้ ดังคาดผู้มีพรสวรรค์ต่างมาเขียนบทกลอนอวยพร แต่ละบทจะได้รับการจัดลำดับมอบรางวัลให้หนึ่งตำลึงถึงห้าตำลึง ขึ้นอยู่กับความสามารถในการเขียนบทกลอนของแต่ละคน