สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 314

ตอนที่ 314 บ้านหลังนี้อยู่ไม่ได้แล้ว

ตอนที่ 314 บ้านหลังนี้อยู่ไม่ได้แล้ว

“สามี ตอนนี้จะทำอย่างไรดี?” ถังซื่อถามมู่ต้าไห่

สีหน้าของมู่ต้าไห่เริ่มหมดความอดทน “ทำอย่างไรอะไร?”

“ลูกชายของพวกเราจะทำอย่างไร?” ถังซื่อเอ่ย “เมื่อวานนี้ท่านแม่บอกว่านางจะเข้าเมืองไปหาวิธีช่วยลูกชายเรา ข้าคิดว่านางมีวิธีจริง ๆ เสียอีก นึกไม่ถึงว่ากระทั่งนางเองยังถูกจับไปด้วย นางอายุมากแล้ว ถึงลำบากก็มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่ปี เราไม่จำเป็นต้องห่วงนาง แต่ลูกชายของเราเล่า? พวกเรามีลูกชายคนนี้คนเดียวนะ!”

เจี่ยงเสี่ยวถงเก็บห่อสัมภาระของนางเดินออกมา

“เจ้าจะไปที่ใด?” มู่ต้าไห่ถามนาง

“กลับสกุลเดิมของข้า สถานที่ผีสางเช่นนี้ข้าอยู่ไม่ได้แล้ว” เจี่ยงเสี่ยวถงเอ่ยด้วยสีหน้าขยะแขยง “เป็นแม่ร้างก็ช่างเถิด ถึงแม้จะรักษาหน้าไว้ไม่ได้ แต่รั้งอยู่ที่นี่ถือว่าโง่งมยิ่งกว่า”

มู่ตงหยวนเอ่ยอย่างเกรี้ยวกราด “เจ้าว่าอะไรนะ?!”

สายตาโหดเหี้ยมของเขาทำให้เจี่ยงเสี่ยวถงหวาดกลัวขึ้นมา ทว่าเมื่อนึกว่าตนไม่ต้องอยู่ในสถานที่เลวร้ายแห่งนี้อีกต่อไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องรองรับความโกรธของเขาอีก นางจึงเชิดคอขึ้นแล้วเอ่ยว่า “ข้าพูดผิดหรือ แต่งงานมาเนิ่นนานเพียงนี้แล้ว เจ้าเคยทำตัวเป็นสามีด้วยหรือ?”

มู่ตงหยวนพุ่งเข้าไปบีบคอเจี่ยงเสี่ยวถง

“อ๊า!” เจี่ยงเสี่ยวถงหวีดร้องขึ้นมา

“ข้าจะฆ่าเจ้า นังหญิงแพศยา!” มู่ตงหยวนสาปแช่งเจี่ยงเสี่ยวถงด้วยสีหน้าดุร้าย

มู่ต้าไห่รีบห้ามไว้ “รีบปล่อยนางเสีย เจ้าอยากถูกจับฐานฆ่าคนตายหรือ? รีบปล่อยมือ!”

มู่ตงหยวนมองสีหน้าของเจี่ยงเสี่ยวถงที่เริ่มเขียวคล้ำ ก่อนจะออกแรงบีบหนักกว่าเดิม

พลั่ก!

มู่ต้าไห่คว้าท่อนไม้ใกล้ ๆ ตีไปบนศีรษะของมู่ตงหยวน

ศีรษะของมู่ตงหยวนปวดร้าว เมื่อเขาปล่อยมือ เจี่ยงเสี่ยวถงก็รีบโกยอากาศเข้าไปทันที

“แค่ก ๆ” เจี่ยงเสี่ยวถงคุกเข่าลงบนพื้นแล้วไอออกมา “บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว…”

มู่ตงหยวนมองมู่ต้าไห่ด้วยสีหน้าเยือกเย็น “เพื่อนังหญิงแพศยาคนนี้ ท่านถึงกับตีน้องชายแท้ ๆ ของท่านเลยหรือ อย่าได้ลืมเสียล่ะ นางเป็นสตรีที่แต่งกับข้า ถึงข้าจะไม่ใช้นาง แต่ท่านก็ไม่ควรใช้”

“เจ้าพูดไร้สาระอะไร?” มู่ต้าไห่จ้องมู่ตงหยวนตาเขม็ง

“ท่านคิดว่าข้าตายไปแล้วหรือ? วันนั้นพวกท่านทำอะไรกันอยู่ในห้องครัว หรือต้องให้ข้าช่วยเตือนความจำให้ หากไม่ใช่เพราะจู่ ๆ พี่สะใภ้ก็กลับมา ท่านคิดจะเข้าห้องหออยู่ตรงนั้นใช่หรือไม่?”

สายตาของมู่ต้าไห่หลุกหลิก สีหน้าอึดอัดใจเล็กน้อย

เจี่ยงเสี่ยวถงสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงคว้าเอาห่อผ้าคิดจะวิ่งหนีไป

ในตอนนั้นเอง ถังซื่อก็กรีดร้อง กระโจนลงไปบนตัวของเจี่ยงเสี่ยวถง แล้วฟาดบนใบหน้าซีกซ้ายของอีกฝ่ายไปหนึ่งฉาด จากนั้นก็ต่อด้วยใบหน้าด้านขวาอีกฉาดทันที

“นังหญิงต่ำช้าหน้าไม่อาย! สามีของเจ้าใช้ไม่ได้ ถึงกลับกล้ามายั่วยวนพี่ชายสามี นังหญิงแพศยาไร้ยางอาย! ข้าจะตีเจ้าให้ตาย!”

มู่ตงหยวนมองคนเหล่านี้ด้วยสายตาเย็นชา

ดูสิ พวกใบหน้าน่าสะอิดสะเอียนเหล่านั้นคือคนในครอบครัวของเขา

ตอนนั้นที่เขายังเป็นผู้ติดตามคุณชายหวัง ครอบครัวไม่เคยเย็นชาใจไม้ไส้ระกำต่อเขาเพียงนี้ บัดนี้เขาไร้ประโยชน์แล้ว ไม่มีเงินแล้ว พวกเขาจึงเป็นเช่นนี้

มู่ซือเจียวกอดเด็กในอ้อมแขนของนางแน่น

นางอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ครอบครัวเช่นนี้ไม่ช้าก็เร็วจะทำให้ชีวิตของนางพังพินาศ