บทที่ 581 คนรนหาที่ตาย
บทที่ 581 คนรนหาที่ตาย
เมื่อมู่ซืออวี่เดินเข้ามา หรงซื่อก็เดินผ่านนางไปพอดี
ตอนนี้มู่ซืออวี่อยู่ในชุดคลุมหรูหรา สวมเครื่องหัวงดงามวิจิตร ใบหน้าแต่งแต้มประทินโฉมอย่างงดงาม ท่าทีอากัปกิริยาสง่างามเป็นอย่างยิ่ง
สิ่งที่ทำให้ฮูหยินลู่แตกต่างจากสตรีสูงศักดิ์เหล่านั้นคือ แววตาของนางเป็นประกายเจิดจ้า ไร้ซึ่งความอ่อนแออย่างสตรีทั่วไป
“เมื่อครู่ข้าไปตรวจดูสถานการณ์ในครัว ขออภัย ละเลยทุกท่านแล้ว”
“เป็นเช่นนั้นที่ใดกัน? บ่าวรับใช้ของท่านเอาใจใส่ดีทีเดียว”
หรงซื่อหันกลับไปมองมู่ซืออวี่ แววตาของนางเต็มไปด้วยความแค้น
เพราะเหตุใด?
เห็นได้ชัดว่ามู่ซืออวี่เป็นคนชั่วช้าผู้หนึ่ง
คนโดนจ้องราวกับสัมผัสบางอย่างได้จึงมองไปทางหรงซื่อ
เมื่อเห็นใบหน้าเหี่ยวย่นแก่ชราของอีกฝ่าย นางจึงยิ้มบาง ๆ พูดคุยสรวลเสเฮฮากับคนอื่น ๆ ต่อไป
บัดนี้หรงซื่อไม่ได้อยู่ในสายตาของมู่ซืออวี่อีกต่อไปแล้ว แม้ดวงตาคู่นั้นของหรงซื่อจะเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา นางก็ไม่มีทางเสียประโยชน์ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องอีกฝ่ายเป็นจริงเป็นจัง
“ฮูหยินเจิ้นกั๋วกงมาถึงแล้ว!”
“ฮูหยินอู่อันโหวมาถึงแล้ว!”
“ฮูหยินฉู่กั๋วกงมาถึงแล้ว!”
“องค์หญิงใหญ่มาถึงแล้ว!”
เสียงประกาศดังขึ้นระลอกแล้วระลอกเล่าเมื่อเหล่าฮูหยินมาถึง เมื่อฮูหยินเหล่านั้นมาถึงแล้ว พวกเขาจึงค้อมคำนับองค์หญิงใหญ่
“คารวะองค์หญิงใหญ่เพคะ”
“ไม่ต้องมากพิธี” องค์หญิงใหญ่แย้มยิ้มบาง ๆ “นี่เป็นครั้งแรกที่เรามาที่จวนสกุลลู่ ฮูหยินลู่ไม่ทำให้ผิดหวังจริง ๆ วันนี้นับว่าเราได้เปิดหูเปิดตาแล้ว”
“องค์หญิงทรงชมเกินไปแล้วเพคะ” มู่ซืออวี่คำนับ “เชิญทางนี้เพคะ”
ถัดจากนี้เป็นช่วงเวลาของการต่อรองเจรจาทางการค้า
มู่ซืออวี่เชี่ยวชาญด้านนี้เป็นอย่างดี เพียงแต่ปกติแล้ว นางมักจะเกียจคร้านและไม่ต้องการเข้าสังคม
แค่นางกล่าวยกยอลูกค้าในร้านก็สามารถทำหนังสือสัญญาซื้อขายได้สองสามรายการแล้ว การสรรเสริญเยินยอสตรีผู้สูงศักดิ์ในงานเลี้ยง นอกจากได้เห็นรูจมูกที่บานออกของคู่สนทนาก็ไม่มีประโยชน์อื่นใด จะต้องลำบากไปไย?
ทว่าวันนี้นางเป็นเจ้าบ้าน ฉะนั้นต้องแสดงความสามารถออกมา ไม่อาจให้คนดูแคลนเอาได้
“ท่านนั้นเป็นผู้ใดกัน?” มู่ซืออวี่เอ่ยถามฮูหยินเจี่ย
ฮูหยินเจี่ยมองตามทิศทางที่นางชี้แล้วเอ่ยเบา ๆ “ท่านนั้นคือฮูหยินอิน ลูกสะใภ้ขององค์หญิงใหญ่”
“ข้าเห็นว่านางมีอาการไอ แต่คนข้าง ๆ กลับดูไม่แปลกใจเลย” มู่ซืออวี่เอ่ย “นางมีโรคเดิมใช่หรือไม่?”
“นางอ่อนแอ ทุกคนล้วนรู้ทั้งสิ้น ดังนั้นจึงไม่ได้รู้สึกแปลกใจอันใด” ฮูหยินเจี่ยกล่าว “ปกติแล้วนางจะไม่มาร่วมงานเลี้ยงเช่นนี้ ครั้งนี้นางกลับมาร่วมงาน คิดว่าอาจเป็นคำสั่งขององค์หญิงใหญ่ ใต้เท้าลู่ช่างเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ ไม่ว่าผู้ใดล้วนต้องไว้หน้าเขา”
ฮูหยินอินกล่าวกับองค์หญิงใหญ่สองสามคำ
องค์หญิงใหญ่สะบัดมืออย่างหมดความอดทน
มู่ซืออวี่ให้บ่าวรับใช้เข้าไปถามไถ่
ไม่นานนัก บ่าวรับใช้ก็กลับมารายงานว่า “ฮูหยินอินแจ้งว่ากลิ่นหอมของดอกไม้ที่นี่ฉุนเกินไป นางรู้สึกอึดอัดจึงอยากออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์เจ้าค่ะ”
มู่ซืออวี่มองไปรอบ ๆ
นางตรวจสอบแขกทุกคนจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีผู้ใดแพ้ละอองเกสรดอกไม้ จึงเตรียมรับรองแขกที่นี่
อย่างไรก็ตาม ฮูหยินอินร่างกายอ่อนแอ อาจไม่ชอบกลิ่นหอมจัดเช่นนี้
“จัดเตรียมคนเพิ่มอีกสักสองสามคนให้คอยติดตามนางอยู่ห่าง ๆ ต้องดูแลแขกให้ดี”
“เจ้าค่ะ!”
อีกด้านหนึ่ง ลู่จื่ออวิ๋นพาบรรดาบุตรสาวผู้มั่งมีจากสกุลต่าง ๆ มาเดินเล่น
สกุลลู่ไม่เคยขาดสิ่งที่สร้างความสนุกทุกประเภท อย่างไรเสีย สวนสนุกของมู่ซืออวี่ก็มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นวงกว้าง มีผู้คนมาหานางเพราะมันไม่น้อย อีกทั้งฮูหยินลู่ยังสร้างสวนสนุกขนาดเล็กไว้ในบ้านของตนด้วย
แน่นอนว่ามันเป็นเพียงเครื่องเล่นง่าย ๆ ส่วนเครื่องเล่นที่ต้องใช้กำลังคนในการบำรุงรักษา อย่าได้คาดหวัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย
กำลังสนุกเลยค่ะแอด รบกวนอัพแอดตอนต่อไปด้วยนะคะ...
แอดรบกวนอับตอนที่ 994 ใหม่หน่อยค่ะ เพราะไม่เนื้อหา มีแค่ตอนมาอย่างเดียว เป็นตอนที่กำลังสนุกเลยแอด รบกวนหน่อยน้าาาาาา...
ไม่นะๆๆ เราจองน่องให้ฉาวอวี่น๊า...
เข้าใจสอน เรืดๆๆ...
แอด รออัพเดทตอนต่อไปน๊าาาาาพลีสสสสสสส...
ท่านแม่สอนลูกดีมากเลย...