สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 659

บทที่ 659 ผู้มาใหม่มีถึงสอง

บทที่ 659 ผู้มาใหม่มีถึงสอง

“โทษได้รับการตัดสินแล้ว คหบดีจางถูกตัดสินให้ประหารชีวิต”

เหล่าบัณฑิตล้วนยืนมุงอยู่หน้าประตู เฝ้าดูกระบวนการพิจารณาคดีจนจบลงด้วยความตื่นเต้น

“เมืองซานหลินเราในที่สุดก็กำจัดภัยร้ายใหญ่หลวงออกไปได้! สวรรค์มีตาแล้ว!”

คนอื่นล้วนตื่นเต้นยินดีไม่ต่างกัน

“ไป ๆ ข้าเชิญพวกท่านไปดื่มสุรา วันนี้ไม่เมาไม่กลับ”

“ประทัดเล่า? รีบจุดประทัดฉลองเร็วเข้า”

“ใต้เท้าผู้นั้นแซ่อะไรหรือ?”

“ดูเหมือนจะแซ่โม่”

มู่ซืออวี่ได้ยินว่าฟางเยว่ถูกขุนนางจากกรมขุนนางส่งตัวกลับไปยังเมืองหลวง ขณะเดียวกันก็แต่งตั้งนายอำเภอคนใหม่ให้เข้ารับตำแหน่งชั่วคราว ทว่านางไม่ได้สนใจเรื่องนี้ เมื่อนายอำเภอคนใหม่มาเยี่ยม นางถึงได้รู้ว่านายอำเภอโม่ผู้นี้อันที่จริงแล้วเป็นคนรู้จักมักคุ้นเก่าก่อน

“ชิงเหยียน ไม่ถูกสิ ใต้เท้าโม่! เหตุใดท่านจึงมาเป็นนายอำเภอที่เมืองซานหลินได้เล่า?”

“ฮูหยิน ท่านยังคงเรียกข้าว่าชิงเหยียนเถอะ! ต่อหน้าท่านข้าเป็นเพียงผู้เยาว์” โม่ชิงเหยียนเหลือบมองลู่จื่ออวิ๋นที่อยู่ข้าง ๆ แล้วกล่าวกับมู่ซืออวี่ “อันที่จริง ข้ากับสหายฉาวอวี่สอบขุนนางรอบเดียวกัน เพียงแต่สหายฉาวอวี่โดดเด่นเกินไป ภายใต้ประกายเจิดจรัสของเขา ข้าจึงธรรมดาสามัญยิ่ง”

“ท่านไม่ต้องถ่อมตัวแล้ว” มู่ซืออวี่เอ่ย “ท่านเป็นถึงหนึ่งในสี่ผู้มีพรสวรรค์ล้ำเลิศแห่งเมืองหลวง เพียงแต่ไม่ชมชอบการเป็นจุดสนใจเท่านั้นถึงได้ถ่อมตนเพียงนี้ ท่านสวมชุดขุนนางขั้นหก นายอำเภอผู้หนึ่งจำเป็นต้องให้ขุนนางขั้นหกลงมาเป็นที่ใดกัน?”

“ข้าเพียงมาแทนชั่วคราวเท่านั้น” โม่ชิงเหยียนเอ่ย “ทว่าช่วงสองปีนี้ ข้าคงต้องรั้งอยู่ที่นี่ ฮูหยินมีอะไรให้ช่วยเหลือขอเพียงแค่เอ่ยปาก”

“เช่นนั้นข้าไม่เกรงใจแล้ว”

“ผู้เยาว์รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง”

ฉานอีเดินเข้ามารายงาน “ฮูหยิน นายกองคนใหม่มาเยี่ยมเยือนเจ้าค่ะ”

“นายกอง?” มู่ซืออวี่ประหลาดใจ “เมืองซานหลินมีนายกองหรือ?” ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ไอรีนโนเวล ขอบคุนจ้า

“ได้ยินมาว่าเพิ่งแต่งตั้งขึ้นใหม่เจ้าค่ะ เนื่องจากจะมีค่ายทหารมาตั้งที่เมืองซานหลิน เขาจึงมาเพื่อฝึกฝนกองกำลังทหารอยู่ที่นี่เจ้าค่ะ”

“เชิญเข้ามา”

โม่ชิงเหยียนมองไปทางประตู เห็นเพียงชายหนุ่มผู้หนึ่งสวมชุดทหารเดินเข้ามา ทันทีที่เข้ามาเขาก็คำนับมู่ซืออวี่ แล้วเอ่ยทักทายลู่จื่ออวิ๋น

“คารวะฮูหยิน สวัสดีแม่นางลู่”

“คุณชายเจียง?” เมื่อมู่ซืออวี่เห็นเจียงหว่านเฉินก็รู้สึกประหลาดใจ “นายกองคนใหม่คือเจ้าหรือ?”

“ขอรับ”

“เพราะเหตุใดเล่า?”

“ฮูหยิน ท่านมาสร้างกิจการเดินเรือที่นี่เพราะเหตุใดเล่า? มิใช่เพื่อให้พวกเราได้มีทัพเรือโดยเร็วที่สุดหรือ ข้าฝึกทหารอยู่ที่นี่ นอกจากฝึกบนบกแล้วยังมีการฝึกบนผืนน้ำด้วย”

“ความหมายของเจ้าคือยินดีร่วมมือกับข้า?”

“นี่เป็นสิ่งที่บุรุษทุกคนที่เลือดร้อนยินดีทำ ฮูหยินทำเรื่องราวมากมายเหล่านี้ก็เพื่อชาติบ้านเมืองและราษฎร ไม่ใช่เพราะความเห็นแก่ตัวของตนเอง ฮูหยินที่ไร้ความเห็นแก่ตัวเช่นนี้เป็นวีรสตรีที่ผู้เยาว์นับถือมากที่สุด”

“เจ้าช่างรู้จักเจรจาเสียจริง ข้าไม่ใช่วีรสตรีอะไร เพียงแค่ทำในสิ่งที่ตนต้องการทำเท่านั้น ข้าทำเช่นนี้ไม่ได้ทำเพื่อผู้ใดแต่เพื่อหัวใจของตนเอง”

“นี่คือสิ่งที่ผู้เยาว์นับถือฮูหยิน”

“ตอนนี้เป็นยุคสมัยของคนหนุ่มสาวอย่างพวกเจ้าแล้ว บุ๋นมีใต้เท้าโม่ว บู๊มีแม่ทัพเจียง เมืองซานหลินเล็ก ๆ เมืองหนึ่งช่างเต็มไปด้วยผู้มีพรสวรรค์จริง ๆ เช่นนั้น ฮูหยินผู้นี้ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว”

โม่ชิงเหยียนและเจียงหว่านเฉินล้วนไม่ได้รั้งอยู่นาน

เพียงแต่ ผู้หนึ่งสวมชุดขุนนางพลเรือน อีกผู้หนึ่งสวมชุดขุนนางทหาร ทั้งสองคนล้วนออกมาจากบ้านสกุลลู่ เมื่อชาวบ้านพบเห็นจึงพากันคาดเดาไปต่าง ๆ นานาว่านายหญิงของบ้านสกุลลู่เป็นผู้ใด

เมืองซานหลินอยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวง หากสนใจสอบถาม จริง ๆ แล้ว ใช้เวลาเพียงไม่กี่วัน ตัวตนของมู่ซืออวี่จึงรู้ทั่วกันในที่สุด