สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 733

บทที่ 733 เหนือศีรษะท่านมีพระพุทธองค์อยู่

บทที่ 733 เหนือศีรษะท่านมีพระพุทธองค์อยู่

“องค์หญิงผู้นี้และราชบุตรเขยรักใคร่ลึกซึ้ง เขาจากไปหนึ่งวัน ในใจข้าย่อมกังวลมากขึ้น วันนี้ฝนตกราวกับน้ำตก ข้ารู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อคิดว่าราชบุตรเขยจะต้องลำบากจากลมหนาวเพียงใด ยิ่งคิดยิ่งกังวล ถึงได้พาข้ารับใช้มาสวดมนต์ขอพรให้สามีที่วัดหรงอัน ด้วยหวังว่าเขาที่อยู่หลินอันจะปลอดภัย องค์หญิงผู้นี้ยินดีมอบชีวิตสิบปีเป็นการแลกเปลี่ยนเพื่อให้เขาได้กลับมาอย่างปลอดภัย”

เมื่อเอื้อนเอ่ยถ้อยคำเหล่านี้ ซ่างกวนหมิงเสียก็ประสานมือเข้าด้วยกัน เงยหน้าขึ้นมองพระพุทธรูปตรงหน้า ดวงตาของนางแดงก่ำ

“องค์หญิงมีรักลึกซึ้งเพียงนี้ แม้กระทั่งข้ายังรู้สึกสั่นคลอน ทว่าวัดหรงอันแห่งนี้เป็นที่ซ่องสุมของกบฏทรยศ ข้าได้รับคำสั่งให้มาตรวจค้นที่นี่ องค์หญิง ท่านอย่าได้เดินไปมามั่วซั่ว ประเดี๋ยวข้าจะเผลอทำร้ายท่านเอาได้”

“กบฏ?” ซ่างกวนหมิงเสียลุกขึ้นยืน “แม่ทัพอู่ องค์หญิงผู้นี้อยู่ที่นี่มาตลอด ไม่เคยพบเห็นกบฏที่ท่านกล่าว ตอนนี้พระพุทธองค์อยู่เหนือศีรษะท่าน ท่านต้องระวังสิ่งที่กล่าว ไม่เช่นนั้นจะเป็นบาปกรรมเอาได้”

“ข้าเป็นแม่ทัพผู้หนึ่ง หากเชื่อในเรื่องบาปกรรมคงต้องโยนดาบในมือทิ้งเปลี่ยนมานับถือพุทธแล้ว” แม่ทัพอู่เย้ยหยัน “วันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อค้นหากบฏ ไม่ว่าผู้ใดจะเข้ามาแทรกแซงก็ไร้ประโยชน์”

“องค์หญิงผู้นี้ไม่อนุญาตให้เจ้าแตะต้นไม้ใบหญ้าที่นี่แม้เพียงต้นเดียว!”

“องค์หญิง ท่านไม่อาจตัดสินใจได้” แม่ทัพอู่ส่งสัญญาณมือ

ทหารด้านหลังเขาเตรียมจู่โจมพระภิกษุที่นี่

“ท่านแม่ทัพ” เจ้าอาวาสเอ่ย “วัดหรงอันของเราได้รับการปกป้องด้วยพระราชโองการจากฮ่องเต้พระองค์ก่อน แม้ว่าท่านจะมาที่นี่พร้อมกับพระราชโองการจากฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเพื่อมาตรวจสอบก็ไม่มีผล นอกเสียจากพวกท่านจะไม่เคารพฮ่องเต้พระองค์ก่อนแล้ว”

“เจ้าลาหัวล้าน เจ้าเอาแต่พร่ำเพ้อถึงฮ่องเต้พระองค์ก่อน คิดจะใช้พระราชโองการของฮ่องเต้พระองค์ก่อนขวางข้า ทว่าเบื้องหลังกลับลอบคิดกบฏ วันนี้หากพวกเจ้ากล้าขวางก็แปลว่าร้อนตัวแล้ว เช่นนั้นข้ายิ่งไม่อาจปล่อยพวกเจ้าไปได้” แม่ทัพอู่แสยะยิ้ม “ค้นให้ทั่ว! ค้นหาทุกตารางนิ้ว แม้จะต้องพลิกที่แห่งนี้ขึ้นมา ก็อย่าได้พลาดไปแม้แต่จุดเดียว!”

ซ่างกวนหมิงเสียและเจ้าอาวาสมองหน้ากัน

สายตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความกังวล

แม้ว่าทางเข้าห้องลับจะมีกลไก ผู้ที่ไม่รู้วิธีเปิดย่อมไม่อาจหาห้องลับพบ ทว่าตราบใดที่เพชฌฆาตเหล่านี้ยังไม่กลับไป พวกเขายังคงไม่กล้าวางใจ

แม่ทัพอู่คว้าตัวเณรน้อยผู้หนึ่งไว้ พาดกระบี่ในมือลงบนคอสามเณร

“ที่นี่มีห้องลับกระมัง? บอกมาว่าทางเข้าอยู่ที่ใด?!”

เณรน้อยกล่าวโดยไม่แม้แต่จะเปลี่ยนสีหน้า “ท่านแม่ทัพ วัดหรงอันเรามีทั้งหมดเท่านี้ ไม่มีห้องลับอะไรแล้ว”

“ภิกษุวัดหรงอันช่างไม่เกรงกลัวความตายจริง ๆ ปากแข็งยิ่งนัก!” ขณะที่เอ่ย แม่ทัพอู่ก็ง้างกระบี่ในมือขึ้น

เจ้าอาวาสที่ยืนอยู่ตรงหน้าเณรน้อยเอ่ย “หากแม่ทัพจะฆ่าจะแกง ไม่สู้ฆ่าอาตมาเถิด อาตมาเป็นเจ้าอาวาสที่นี่ ควรเป็นผู้เสียสละ”

“เช่นนั้นข้าจะทำให้เจ้าได้ตายสมปรารถนา…”

“แม่ทัพอู่” ซ่างกวนหมิงเสียเอ่ยอย่างเยือกเย็น “เจ้าบังอาจเกินไปแล้วกระมัง! หากวันนี้เจ้ากล้าทำร้ายพระอาจารย์ที่นี่ องค์หญิงผู้นี้จะทำให้เจ้าได้ชดใช้อย่างแน่นอน องค์หญิงผู้นี้รู้ว่าเจ้าเป็นสุนัขรับใช้ที่ดีของเซี่ยโหวเลี่ย ทว่าวัดหรงอันไม่ใช่เพียงวัดธรรมดา ที่นี่เป็นวัดของราชวงศ์อาณาจักรเฟิ่งหลินเรา กิริยาหยาบช้าที่เจ้าปฏิบัติต่อพระอาจารย์ที่นี่ย่อมไม่อาจหลีกเลี่ยงความไม่พอใจของราษฎรในใต้หล้า เจ้าคิดว่าเมื่อถึงตอนนั้น ตาเฒ่าเลอะเลือนเซี่ยโหวเลี่ยผู้นั้นจะช่วยเจ้าได้หรือ?”

“องค์หญิงใหญ่กำลังข่มขู่แม่ทัพผู้นี้หรือ?”

“เจ้าเป็นเพียงแม่ทัพเล็ก ๆ ผู้หนึ่ง แม้องค์หญิงผู้นี้ข่มขู่ เจ้าจะกล้าฆ่าองค์หญิงผู้นี้หรือ? เซี่ยโหวเลี่ยยังไม่กล้าดูหมิ่นข้า ทว่าเจ้ากล้าลงมือต่อองค์หญิงผู้นี้อย่างนั้นรึ?”

“ท่านแม่ทัพ…”

ทหารที่ออกค้นหาแต่ละคนล้วนกลับมามือเปล่า

แม่ทัพอู่ไม่เต็มใจยอมแพ้ เขามักจะสัมผัสได้เสมอว่าวัดหรงอันมีบางอย่างผิดปกติ

ทว่าเขาไม่กล้าฆ่าพระอาจารย์ที่นี่จริง ๆ