สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 788

บทที่ 788 มองให้กว้างไกล

บทที่ 788 มองให้กว้างไกล

ฉานอีเอ่ยกับเหล่านักการ “ฮูหยินกำลังตามหาพวกท่าน พวกท่านเข้าไปเถอะ”

เหล่านักการจึงเดินเข้าไปในห้องตำรา

“คารวะฮูหยิน”

“เมื่อวานผู้ตรวจการเหลิ่งน่าจะเล่าให้พวกท่านฟังแล้ว ข้าไม่รู้ว่าพวกท่านเข้าใจหรือยัง แต่ไม่เป็นไร ข้าจะเอ่ยอีกครั้ง นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เมืองถงหยางเป็นที่ศักดินาของข้า ภายหน้าอยู่ภายใต้การปกครองของข้า พวกท่านเป็นคนเก่าคนแก่คงคุ้นเคยกับที่นี่ดี ข้าเพิ่งมาถึงยังมีเรื่องที่ไม่เข้าใจอีกมาก พวกท่านมีอะไรก็กล่าวตักเตือนได้ นอกจากนี้ เมื่อคืนข้าลองตรวจสมุดบัญชีดู ถึงได้พบว่าพวกท่านไม่ได้รับเบี้ยหวัดเป็นเวลาสามเดือนแล้ว”

เหล่านักการที่เดิมทีกำลังก้มหน้าก้มตาเงยหน้าขึ้น

พวกเขานึกไม่ถึงว่ามู่ซืออวี่จะเป็นฝ่ายเอ่ยถึงเรื่องเบี้ยหวัดก่อน

ก่อนหน้านี้พวกเขาได้พบข้าหลวงมาหลายคน อีกฝ่ายไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องเบี้ยหวัดตั้งแต่รับตำแหน่ง ถึงแม้นักการจะเอ่ยถามถึงเรื่องนี้ เขาก็จะใช้ข้ออ้างที่ว่าตนเพิ่งมาถึง การจัดการบัญชีก่อนหน้านี้ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา

เหล่าพี่น้องทำงานเปล่าถึงสามเดือน มีครั้งหนึ่งที่ร้ายแรงยิ่งกว่านั้น คือพวกเขาไม่ได้รับเบี้ยหวัดเป็นเวลากว่าครึ่งปี กระทั่งข้าหลวงคนใหม่เข้ารับตำแหน่ง พวกเขาถึงได้รู้ว่าพวกเขาตกหลุมพรางแล้ว

“มีอะไร? ข้าพูดผิดหรือ?” มู่ซืออวี่เอ่ยขณะพลิกดูสมุดบัญชี “ก็ไม่ผิดนี่ สามเดือน หรือว่ายังมีอะไรตกหล่นอีก?”

“ไม่มีขอรับ” มือปราบหลี่ตอบ “เป็นสามเดือน”

เดิมทีเขาเตรียมตัวจะลาออกแล้ว เพียงแต่เมื่อได้ยินเรื่องเงินเดือน ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา เดิมทีเขาเตรียมตัวจะไปตายเอาดาบหน้า นึกไม่ถึงว่าจะยังมีเรื่องให้ประหลาดใจรออยู่

“ข้ามาคิดดูแล้ว เบี้ยหวัดของพวกท่านมีบางอย่างไม่ถูกต้อง” มู่ซืออวี่ส่ายหน้าไปมา

ใจที่เพิ่งชื้นขึ้นมาของเหล่านักการพลันเย็นเยียบอีกครั้ง

พวกเขาอดที่จะเย้ยหยันไม่ได้

เมื่อครู่นึกไม่ถึงว่าจะเผลอตั้งตารอคอย

ขุนนางเหล่านี้ล้วนไม่มีอะไรแตกต่างกัน ถึงแม้ครานี้ผู้มาใหม่จะเป็นสตรี คุณธรรมน้ำใจก็ยังคงเหมือนกัน

ไม่สิ สตรีอาจโหดเหี้ยมยิ่งกว่าบุรุษเสียอีก อย่างไรเสียสตรีก็มักจะคิดเล็กคิดน้อย

“ข้าคิดเช่นนี้ เบี้ยหวัดของพวกท่านน้อยเกินไป ควรเพิ่มขึ้นอีกสักห้าเท่า” มู่ซืออวี่เอ่ย “อย่างไรเสียงานพวกท่านก็หนักหนาทีเดียว เบี้ยหวัดในปัจจุบันของพวกท่านไม่สมน้ำสมเนื้อกับงานเท่าใดนัก”

ทุกคนต่างหันไปมองนางอย่างตกตะลึง

“ข้าพูดอะไรผิดอีกหรือ?” มู่ซืออวี่งุนงงเล็กน้อย

เหตุที่นางเพิ่มเบี้ยหวัดให้ เพราะนางรู้สึกว่าเบี้ยหวัดของนักการเหล่านี้น้อยเกินไปจริง ๆ ยังสูงไม่เท่ายามเฝ้าประตูจวนลู่ด้วยซ้ำ ถึงอย่างไรนักการก็เป็นงานที่มีความเสี่ยงสูง ไม่ควรได้รับเบี้ยหวัดน้อยนิดเช่นนี้

“ฮูหยิน ท่านยินดีจะให้เบี้ยหวัดเราเพิ่มเป็นห้าเท่าจริง ๆ หรือ?” มือปราบหลี่เอ่ยถามด้วยเสียงสั่นเทา