สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 799

บทที่ 799 หนูขุดโพรง

บทที่ 799 หนูขุดโพรง

อย่างที่ลู่ฉาวอวี่กล่าว หนูเหล่านั้นกำลังรีบร้อนขุดโพรงหลบหนี

คนเหล่านี้ล้วนเป็นนักโทษประหารที่โหดเหี้ยมทารุณหรือไม่ก็เป็นลูกหลานของพวกเขา เมื่อเห็นว่าลู่ฉาวอวี่และคนอื่น ๆ ไม่ได้ตกหลุมพรางของตน พวกเขาก็ตามมาและเริ่มลงมือโจมตีคนแล้วคนเล่าอย่างไม่ปรานี

“ฆ่าลูกสุนัขของราชสำนักพวกนี้ซะ ฆ่าได้หนึ่งคนจะตกรางวัลอย่างงาม!” นักโทษสีหน้าชั่วช้าผู้หนึ่งตะโกนขึ้น

ลู่ฉาวอวี่ส่งสัญญาณมือ “ผู้ใดต่อต้าน ฆ่าไม่ละเว้น!”

เมื่อได้ยินดังนี้แล้ว เจ้าหน้าที่ทางการหลายสิบคนก็ถกแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นเกาทัณฑ์แขนเสื้อ*[1] ที่อยู่ข้างใน

ทันทีที่เปิดเกาทัณฑ์แขนเสื้อออก เข็มที่ทำมาอย่างประณีตนับไม่ถ้วนก็ถูกยิงออกไปทันที

เข็มบาง ๆ เหล่านั้นอาบด้วยพิษที่สามารถทำให้คนขยับตัวไม่ได้ไปชั่วขณะ

ถึงแม้ว่านักโทษเหล่านี้จะไม่เกรงกลัวความตาย แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาอยากตาย ครั้นเห็นการต่อสู้ดุเดือดเช่นนี้ แต่ละคนล้วนหวังว่าตนจะติดปีกบินหนีไปได้

อย่างไรก็ตาม อุโมงค์ที่พวกเขาขุดแคบเกินไป นักโทษที่ถูกเข็มเล็ก ๆ นั้นยิงใส่ล้มลงไปคนแล้วคนเล่า บนพื้นจึงเกลื่อนกลาดไปด้วยคนจำนวนมาก

“ตาม…” ลู่ฉาวอวี่เห็นบางคนกำลังหลบหนีผ่านอุโมงค์ใต้ดิน เขาจึงนำคนไล่ตามไป

“ใต้เท้า ระวังเป็นกับดัก” อีเจี้ยนขวางลู่ฉาวอวี่เอาไว้ “ข้าน้อยจะนำคนไล่ตามไปเองขอรับ”

“หากข้ากลัวตาย คงไม่ใช่ใต้เท้าของเจ้า” ลู่ฉาวอวี่ลอดเข้าไปในอุโมงค์

อุโมงค์นั้นแคบเป็นอย่างมาก สามารถลอดผ่านไปได้ทีละคนเท่านั้น แสงสว่างในอุโมงค์มืดสลัว อากาศไม่ถ่ายเทเท่าใดนักทำให้ยากแก่การหายใจ

ไม่รู้ว่าเดินมานานเท่าใดแล้ว ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังก้องสะท้อนมาจากด้านหน้า

อีเจี้ยนบังอยู่ด้านหน้าทันที เมื่อเห็นถังขนาดขนาดใหญ่ใบหนึ่งกำลังกลิ้งมา เขาจึงเตะมันกลับไป

ถังนั้นกลิ้งกลับไปอีกครั้ง

“อ๊ากกกก” เสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากด้านหน้า

ดูเหมือนมือมืดที่ลงมือผู้นั้นจะถูกถังนั้นโจมตีกลับแล้ว

“ถังนั้นมีกลิ่นแปลก ๆ” อีเจี้ยนเอ่ย “ใต้เท้า ดูเหมือนจะเป็นกลิ่นน้ำมันขอรับ”

เป็นดังคาด ข้างหน้าเกิดไฟลุกไหม้ทันที คงเป็นคนเมื่อครู่นี้ที่จุดไฟบนถังน้ำมันเอาไว้

ลู่ฉาวอวี่จำต้องหยุดฝีเท้าและหันกลับไปเอ่ยกับลูกน้องด้านหลัง “ไม่ต้องตามแล้ว”

เดิมทีเขาคิดจะลอดอุโมงค์นี้ไปดูว่าปลายทางไปสู่ที่ใด ตอนนี้กลับถูกไฟขวางไว้ หากยังไม่ออกไป เกรงว่าหากไม่ถูกไฟคลอกตายก็คงต้องถูกควันรมตายเสียก่อน

พวกเขาทำได้เพียงกลับไปตามทางที่เข้ามา

“ใต้เท้า จะปล่อยไปอย่างนี้หรือขอรับ?”

“ไฟไหม้เร็วเพียงนี้ หากพวกเขาอยู่ในอุโมงค์ ควันไฟย่อมทำให้พวกเขาหายใจไม่ออกเช่นกัน ถ้าพวกเขากล้าจุดไฟ หมายความว่าคงจนตรอกจึงต้องใช้วิธีนี้หยุดพวกเรา ขณะเดียวกัน นี่ก็บ่งบอกได้บางอย่าง คืออุโมงค์นี้จะต้องไม่ยาวเป็นแน่ พวกเขาจึงจะออกไปได้ในทันที ดูจากระยะทางแล้ว คงหนีไปไม่พ้นเมือง”

“ใช่แล้ว ยังคงเป็นใต้เท้าที่ฉลาด เหตุใดข้าน้อยจึงนึกไม่ถึง?” เจ้าหน้าที่ทางการที่อยู่ข้าง ๆ เอ่ย “หากพวกเขายังอยู่ในอุโมงค์ เช่นนั้นควันหนาเช่นนี้จะต้องทำให้พวกเขาหมดสติไปเป็นแน่ พวกเขากล้าจุดไฟ หนึ่งคือกลัวว่าพวกเราจะตามทัน สองคือพวกเขาใกล้ถึงทางออกแล้ว ใต้เท้า ข้าน้อยจะส่งตัวคนไปค้นหาทั่วทั้งเมืองประเดี๋ยวนี้ เราจะต้องนำตัวหนูพวกนั้นออกมาให้ได้!”

“อย่างที่ข้าบอกครั้งก่อน ค้นหาตามสถานที่ที่ข้าเน้นย้ำ ดูว่ามีร่องรอยของอุโมงค์เหล่านี้หรือไม่” ลู่ฉาวอวี่เอ่ย “ยังมีอีกอย่าง นำตัวคนที่อยู่ข้างนอกพวกนั้นกลับไปไต่สวนด้วย”

หรงเซิงที่ลู่ฉาวอวี่ส่งออกไปนำกำลังเสริมมาจับคนอย่างรวดเร็ว นักโทษเหล่านั้นที่ถูกยิงด้วยอาวุธลับถูกพาตัวไปแล้ว

ประตูเมืองถูกสั่งปิด ทั่วทั้งเมืองถูกตรวจค้น