สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 943

บทที่ 943 ม้าพวกนี้มีปัญหา

บทที่ 943 ม้าพวกนี้มีปัญหา

ฉีซืออี้นั่งยอง ๆ ลงไป แล้วจับปูขึ้นมาตัวหนึ่ง

“อ๊ะ…” นางพลันเจ็บแปลบขึ้นมา

“เป็นอะไรไปหรือ?”

มู่ซืออวี่และซูจือหลิ่วได้ยินเสียงจึงหันไปมอง

สาวใช้ที่อยู่ข้าง ๆ ตอบ “คุณหนูฉีถูกปูหนีบแล้วเจ้าค่ะ”

“เลือดออกหรือไม่?” ซูจือหลิ่วเอ่ยถาม “รีบเชิญท่านหมอมาเร็ว”

ฉีซืออี้เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าซีดเผือด “ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ”

ฉู่หนิงจูใช้ผ้าเช็ดหน้าพันนิ้วที่มีเลือดไหลของนางพลางกล่าวว่า “ซุ่มซ่ามเสียจริง เหตุใดไม่ระวังเพียงนี้?”

ฉีซืออี้กำลังเสียใจจึงถือโอกาสนี้ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา

นางตกหลุมรักลู่ฉาวอวี่ตั้งแต่แรกพบ บัดนี้นางรู้แล้วว่าเขามีแม่นางที่พึงใจ เรื่องนี้ทำให้จิตใจว้าวุ่น แน่นอนว่าย่อมไม่ทันได้ระวัง

“ประเดี๋ยวท่านหมอก็จะมาแล้ว ให้ท่านหมอใส่ยาทำแผลให้นางเสียหน่อยเถอะ” มู่ซืออวี่เอ่ย “พวกเจ้านำปูเหล่านี้ไปที่ครัว บอกให้พวกเขาปรุงอาหารส่งมา”

ฉีซืออี้บาดเจ็บ มู่ซืออวี่และซูจือหลิ่วจึงหมดความสนใจที่จะจับปูต่อ

มู่ซืออวี่เดินกลับมา ขณะเดินผ่านสนามม้าก็พบกับสิงเจียซือ

สิงเจียซือพูดจาฉะฉานมีหลักการ สหายที่อยู่ข้าง ๆ ยิ้มแล้วพูดอะไรบางอย่าง ดูเหมือนพวกเขากำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานทีเดียว

“เจียซือ” มู่ซืออวี่เดินเข้าไป

“พระชายา” สิงเจียซือเห็นมู่ซืออวี่ก็ค้อมคำนับในทันที จากนั้นจึงเอ่ยแนะนำสหายที่อยู่ข้าง ๆ

เมื่อสหายเหล่านั้นได้ยินว่าเป็นพระชายาลู่ แต่ละคนล้วนตื่นเต้นดีใจ

“พระชายาลู่ ข้ารู้จักท่าน ท่านเก่งกาจยิ่งนัก”

ฟังจากสำเนียงแล้ว คนเหล่านี้คงเป็นคนต่างแดน

มู่ซืออวี่ได้ยินเรื่องของสิงเจียซือมาบ้างจึงไม่ประหลาดใจที่มีคนต่างแดนหลายคนอยู่ข้างกายนาง นางพูดคุยกับพวกเขาอย่างเป็นมิตรสองสามคำ ก่อนจะไปจัดการงานของตนเองต่อไป

“รายการอาหารของพวกท่านควรเปลี่ยนแปลงได้แล้ว” มู่ซืออวี่เอ่ยกับพ่อครัวในครัว “เท่าที่ข้ารู้ มีเรือนพักผ่อนบนภูเขาเช่นเดียวกับเราผุดขึ้นมาไม่น้อย หากไม่ใช่เพราะที่นี่ของเราใหญ่ที่สุด ทั้งยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกและทิวทัศน์งดงามที่สุด เกรงว่ากิจการจะไม่ได้ดีเพียงนี้ ตอนนี้ไม่มีผู้ใดเอาชนะเราได้ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีในสักวัน อาหารของพวกท่านยังไม่ได้เปลี่ยนแปลง ย่อมทำให้ขาดความรู้สึกแปลกใหม่ไป”

“พระชายา เช่นนั้นพวกเราควรทำอย่างไร…”

“นับตั้งแต่อาหารแปดสกุลไปจนถึงของหวาน ล้วนต้องเปลี่ยน ระยะนี้ข้าว่าง ช่วยออกความคิดให้พวกท่านได้ เอาอย่างนี้ อาหารที่ผู้ใดรังสรรค์ขึ้นมาได้รับเลือกจากข้า ข้าจะเลื่อนตำแหน่งให้เป็นพ่อครัวใหญ่”

ในครัวมีคนงานมากกว่าห้าสิบคน ในนั้นมีคนทำของว่างสิบห้าคน อีกสี่สิบคนรับผิดชอบอาหารแปดสกุล ในบรรดาสี่สิบคนนี้ มีเพียงห้าคนเท่านั้นที่เป็นพ่อครัวใหญ่ คนที่เหลือหากไม่เป็นพ่อครัวก็เป็นผู้ช่วย

“หลังจากได้ยินคำพูดของมู่ซืออวี่ เหล่าพ่อครัวต่างกระเหี้ยนกระหือรือที่จะลงมือทำ สำหรับพวกเขาแล้วนี่คือโอกาสแสดงความสามารถ จำต้องรู้ว่าหลายปีมานี้มู่ซืออวี่ค่อย ๆ พาตัวเองออกจากการควบคุมกิจการ คราวนี้ที่เข้ามาเรือนพักผ่อนบนภูเขาก็เพียงแวะมาชั่วคราวเท่านั้น หากพลาดโอกาสนี้ไป เกรงว่าจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว อย่างไรเสียก็ไม่ใช่ว่าผู้ใดจะสามารถเลื่อนขั้นจากเถ้าแก่ด้วยอาหารเพียงจานเดียวเสียหน่อย”

ในครัวยุ่งเป็นอย่างยิ่ง มู่ซืออวี่ก็ไม่ได้อยู่เฉยเช่นกัน ตอนที่นางกลับมาจากครัวก็เป็นเวลาดึกแล้ว นางจึงให้บ่าวรับใช้นำปูของโปรดของซูจือหลิ่วมา จัดงานเลี้ยงปูสังสรรค์กับซูจือหลิ่วก่อนไปพักผ่อน

เช้าตรู่วันถัดมา มู่ซืออวี่ที่แต่งกายเรียบร้อยแล้วนั่งอยู่หน้ากระจก นางเห็นสาวใช้เดินนำผู้ดูแลสนามม้าเข้ามา

“เช้าเพียงนี้ เกิดอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ?”

“แม่นางสิงไปที่สนามม้าแต่เช้าตรู่ ยืนกรานจะตรวจดูอุจจาระม้าให้ได้ขอรับ ข้าน้อยไม่อาจทัดทานจึงปล่อยให้นางดู นางพูดว่า…”