สาวนาผู้เป็นมารดาของครอบครัวตัวร้าย นิยาย บท 951

บทที่ 951 ปัญหาของสกุลโม่

บทที่ 951 ปัญหาของสกุลโม่

ประชุมเช้า ขุนนางหลายคนก้าวออกมาข้างหน้าทีละคน ร้องเรียนใต้เท้าผู้เฒ่าโม่และโม่ชิงเหยียนว่าหละหลวมในการควบคุมผู้ใต้บังคับบัญชา ปล่อยให้ทาสรับใช้รังแกราษฎร ไปฉุดสาวชาวบ้าน

ขุนนางผู้รับผิดชอบชี้แจงถึงความผิดห้าข้อ แต่ละข้อล้วนเพียงพอที่จะทำให้ใต้เท้าโม่ทั้งสองถูกปลดจากตำแหน่งเนรเทศไปยังชายแดน อีกทั้งหลักฐานนั้นก็ชัดเจน ใต้เท้าโม่ทั้งสองรับมือไม่ทันทำได้เพียงคุกเข่าลงรับผิด

“คดีนี้มอบให้กรมอาญาตรวจสอบ” ฟ่านหยวนซีที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรเอ่ยนิ่ง ๆ “ภายในสามวัน เราจะต้องรู้ผลลัพธ์”

เสนาบดีกรมอาญาก้าวออกมากล่าว “กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”

ถัดจากนั้นใต้เท้าคนอื่น ๆ ก็รายงานหน้าที่ของกรมกองตนเอง

เหล่านี้ล้วนแต่เป็นเรื่องเล็กน้อย ฟ่านหยวนซีรับฟังแล้วให้คำตอบก็จัดการแล้วเสร็จ

ใต้เท้าผู้เฒ่าโม่และโม่ชิงเหยียนคุกเข่าอยู่ที่นั่นตั้งแต่ต้นจนจบ จนกระทั่งเลิกประชุม ถึงได้ลุกออกไป

ถึงแม้คดีดังกล่าวจะถูกส่งต่อไปให้กรมอาญาสอบสวน ทว่าฮ่องเต้เห็นแก่การลำบากตรากตรำทำงานหลายปีมานี้ของสองพ่อลูก ระหว่างตรวจสอบคดีจึงไม่ได้ควบคุมตัวพวกเขา ในทางกลับกัน ได้ส่งกลับไปรอที่จวนให้กรมอาญาได้ตรวจสอบคดี

“ท่านอ๋องลู่ ช้าก่อน” เสนาบดีกรมอาญารีบตามลู่อี้มา

ลู่อี้ชะลอฝีเท้าลง รอให้เขาตามมาทัน

“ท่านอ๋องลู่ ข้าเห็นว่า… คดีใต้เท้าโม่ทั้งสองท่าน กล่าวกันตามหลักควรมอบให้สำนักตรวจการ…”

ลู่อี้เอ่ยอย่างใจเย็น “ฝ่าบาทเชื่อใจใต้เท้า ให้ใต้เท้าตรวจสอบคดีนี้มีอะไรไม่เหมาะสม?”

“นี่…” เสนาบดีกรมอาญาแทบจะหัวล้านด้วยความกลัดกลุ้มแล้ว

สกุลโม่กับสกุลลู่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน กล่าวได้ว่าหลายปีมานี้พวกเขาล้วนปฏิบัติตามคำสั่งของลู่อี้ บัดนี้เกิดเรื่องกับสกุลโม่ ฝ่าบาทกลับไม่ได้มอบคดีนี้ให้กับสำนักตรวจการ หรือก็คือไม่ได้มอบให้อยู่ในมือใต้เท้าลู่น้อย อีกทั้งยังไม่ได้มอบให้กับศาลต้าหลี่ หากแต่มอบให้กรมอาญาตรวจสอบ หรือฝ่าบาทต้องการหลีกเลี่ยงความสงสัยให้สกุลลู่?

ประชุมเช้าเมื่อครู่นี้ ท่านอ๋องลู่ก็ไม่ได้ขอความเมตตาให้พ่อลูกสกุลโม่ หรือว่าตั้งใจจะสละหมากสองตัวนี้ทิ้ง?

“ท่านอ๋อง หากใต้เท้าโม่ทั้งสองหละหลวมในการควบคุมผู้ใต้บังคับบัญชาจริง ๆ เช่นนั้นควรพิจารณาอย่างไรหรือ?”

“ควรพิจารณาอย่างไรก็พิจารณาอย่างนั้น จัดการตามกฎหมาย” ลู่อี้กล่าว “ท่านเป็นเสนาบดีกรมอาญามาหลายปีแล้ว แม้กระทั่งพิจารณาคดีอย่างไรยังไม่เข้าใจหรือ? เช่นนั้น ข้าคงต้องสงสัยแล้วว่าหลายปีมานี้ท่านจัดการเรื่องราวอย่างไร?”

“เข้าใจ! แน่นอนว่าเข้าใจ ข้าน้อยเข้าใจแล้วขอรับ”

ลู่อี้เอ่ยอย่างสงบ “อีกสามวัน ใต้เท้ารายงานต่อฝ่าบาทด้วยตนเองเถิด”

เสนาบดีกรมอาญาขมวดคิ้วมุ่น

แม้ลู่อี้จะกล่าวแล้ว แต่ก็กลับเหมือนไม่ได้ชี้แนะอะไรทั้งสิ้น ใต้เท้าเสนาบดีกรมอาญายังคงไม่เข้าใจว่าจะพิจารณาคดีนี้อย่างไร

ทาสรับใช้กระทำความผิด ในฐานะเจ้านายก็มีความผิดจริง ทว่าความหมายนั้นกลับไม่ได้ครอบคลุมมากนัก แต่ละจวนมีทาสรับใช้กี่มากน้อย เกรงว่ามีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงว่าแต่ละวันพวกทาสทำสิ่งใดบ้าง เพราะหากทาสรับใช้ทุกคนทำผิดแล้วเจ้านายต้องรับผิดชอบ เช่นนั้นจะมีขุนนางพลเรือนและขุนนางทหารในราชสำนักกี่มากน้อยที่ต้องรับผิดชอบกัน?

“กลัดกลุ้ม! กลัดกลุ้มเหลือเกิน!

ใต้เท้าผู้เฒ่าโม่และโม่ชิงเหยียนถูกกักบริเวณอยู่ในจวน

ฮูหยินผู้เฒ่าโม่ร้อนใจเป็นอย่างยิ่ง นางจ้องมองใต้เท้าผู้เฒ่าโม่ “มิเช่นนั้น ข้าไปขอร้องพระชายาเป็นอย่างไร”

“สตรีเรือนหลังไม่อาจยุ่งเกี่ยวกับเรื่องในราชสำนัก ถึงแม้เจ้าจะไปหาพระชายา นั่นก็ไร้ประโยชน์” ใต้เท้าผู้เฒ่าโม่กล่าว “ไม่ต้องกังวลแล้ว รอการตรวจสอบเถอะ!”