สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1316

“อาอวี้...”

อินชิงเสวียนพูดไม่ออก คำพูดเช่นนี้ ทำให้นางอึดอัดมากกว่าการทุบตีและดุด่านาง

เย่จิ่งอวี้หายใจหหักๆ ราวกับจะปลดปล่อยหมอกควันในหัวใจ จากนั้นจึงกดไหล่ของอินชิงเสวียนเบาๆ

“เอาล่ะ อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลย ท่านแม่ต้องการให้วิญญาณของท่านตากลับไปยังบ้านเกิด เสวียนเอ๋อร์มีวิธีที่จะทำให้ร่างกายของท่านตาไม่เสียหายหรือไม่”

“เรื่องนี้ไม่มีปัญหา”

ร้านค้าสะสมคะแนนในมิติมีทุกสิ่ง แถมยังมีแพทย์แผนจีนและแพทน์แผนตะวันตกสองคนอย่างเย่จิ่งหลานและหลิวซือจวินอยู่ใกล้ๆ

อินชิงเสวียนลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “แต่ว่า...ท่านแม่เสียใจมากเช่นนี้ ยังต้องเดินทางกลับไปอีก ร่างกายจะทนได้หรือ”

เย่จิ่งอวี้ถอนหายใจ

“ตราบใดที่รับรองว่าร่างกายของท่านตาไม่เสียหาย ข้าก็จะให้ท่านแม่หยุดพักอยู่ที่นี่ก่อน”

หลิวซือจวินกล่าวว่า “ข้าได้นำสมุนไพรมาด้วย มีประโยชน์ในการป้องกันและรักษาความเสื่อมสภาพ หากคุณชายเย่อนุญาต ข้าสามารถคงสภาพรูปลักษณ์เดิมของท่านผู้เฒ่าไว้ได้”

เย่จิ่งหลานกล่าวว่า “เจ้าสามารถแลกเปลี่ยนโลงแก้ว วางร่างเขาไว้ในมิติของข้าก่อนได้”

“เรื่องนี้ไม่มีปัญหา”

ทันใดนั้นอินชิงเสวียนก็หายตัวไป เมื่อปรากฏตัวอีกครั้ง ก็ถือโลงแก้วที่มีรูปทรงคลาสสิกและมีลายแกะสลักอันน่าทึ่ง

หลิวซือจวินอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง

เอาของสิ่งนี้มาจากไหน นางเหมือนจะหายตัวไปแวบหนึ่งด้วย?

เพียงแต่มีงานศพรออยู่ข้างหน้า คำถามเช่นนี้ นางยากที่จะเอ่ยปากได้

เย่จิ่งอวี้รับโลงศพมา หลิวซือจวินก็ตามเขาไปติดๆ จากนั้นก็จัดการกับศพของเจ้าสำนักเซี่ยว

ผู้คมตราเซี่ยวยังคงจับร่างของเจ้าสำนักเซี่ยวไว้ไม่ปล่อย ส่งเสียงร้องเรียกท่านพ่อที่ได้ยินแล้วก็ใจแตกสลาย

อินชิงเสวียนคุกเข่าลง และกอดเซี่ยวอิ่นหวนไว้

“ท่านแม่ คนตายแล้วไม่อาจฟื้นคืนได้ เราควรตามหาฆาตกร ล้างแค้นแทนท่านตา เพื่อปลอบโยนวิญญาณของเขาบนสวรรค์”