สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1535

เสียงเรียกว่าท่านพี่นั้นทำให้เย่จิ่งอวี้ใจอ่อนลงมากโข ความโกรธทั้งหมดพลันหายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันที

ไม่เช่นนั้นจะทำอะไรได้อีก ภรรยาที่เลือกมาเอง มีแต่ต้องตามใจเองเท่านั้น

“เจ้าคนโกหกตัวน้อย กลับไปสามีจะคิดบัญชีเจ้าหนักๆ ถอนกำลังภายในของเจ้าออก สามีจะทำแทนเจ้าเอง ประเดี๋ยวจะทำร้ายลูกในท้องเอา”

เสียงของเย่จิ่งอวี้เชื่อมโยงเป็นเส้น ไหลผ่านกระทบโสตประสาทของอินชิงเสวียนคำต่อคำอย่างแจ่มชัด

นางยกมุมปากขึ้น เผยเป็นรอยยิ้มภาคภูมิใจ

เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเย่จิ่งอวี้ นางจึงเปิดโสตประสาท เหตุผลที่ขอให้เย่จิ่งอวี้ช่วย ก็เพราะว่ากำลังภายในในร่างกายของนางซับซ้อนเกินไป ยากต่อการควบคุม ในงานที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ จะให้เกิดข้อผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด

เย่จิ่งอวี้ไม่เหมือนกัน เขาบำเพ็ญตบะกำลังภายในของหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ ทั้งยังประสานพลังแห่งฟ้าดิน แม้ว่าอินชิงเสวียนจะมีพลังลมปราณของหลายสำนัก แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับกำลังภายในอันบริสุทธิ์และทรงพลังของฮ่องเต้ได้

ในชั่วพริบตา กำลังภายในดุจธารานิ่งลึกหลั่งไหลเข้ามาจากด้านนอกประตู เหมือนโลกลึกล้ำ โอบกอดและยืดหยุ่น บรรยากาศที่มืดมนในห้องโถงคล้ายจะถูกขจัดออกไปด้วยพลังนี้ ทำให้ผู้คนรู้สึกสดชื่น จิตใจสงบหาใดเปรียบ

พลังนี้เป็นเหมือนเถาวัลย์ ไต่ขึ้นไปตามข้อมือของอินชิงเสวียนอย่างรวดเร็ว และไหลเข้าสู่ร่างกายของฟางรั่วพร้อมกับกำลังภายในของนาง กระตุ้นพลังชีวิตทั้งหมดได้ในทันที

ฟางรั่วตกใจเล็กน้อย นี่คือ...

นางลืมตาขึ้นมองไปที่อินชิงเสวียน กลับเห็นนางยิ้มพลางสั่นศีรษะ บอกเป็นความหมายให้นางสบายใจได้

ฟางรั่วพยักหน้า หลับตาอีกครั้ง

สามสิบนาทีต่อมา พลังงานหายไปราวกับกระแสน้ำ ฟางรั่วตัวสั่นโงนเงน หายใจหอบ นั่งพิงถังไม้

“วางใจเถอะ มันสำเร็จแล้ว เพียงแต่ร่างกายของเจ้าอ่อนแอ พักผ่อนอยู่ในน้ำนี้สักพัก หากเปลี่ยนพลังน้ำพุวิญญาณมาใช้ประโยชน์ได้ ก็ถือเป็นโชคชะตาของเจ้า”

อินชิงเสวียนยืนขึ้นจากน้ำ โคจรกำลังภายในให้ไหลเวียนในร่างกาย ร่างที่เปียกโชกก็แห้งไม่มีมีร่องรอยของความเปียกชื้นบนเสื้อผ้าอีกต่อไป

หลังจากที่นางพูดจบก็ผลักเปิดประตูตำหนัก และแน่นอนว่านางเห็นเย่จิ่งอวี้สวมเสื้อคลุมขนสุนัขจิ้งจอก ยืนเอามือไพล่หลังอยู่กลางลาน

“อาอวี้!”

อินชิงเสวียนยิ้มอย่างประจบประแจง แล้วเดินไปหาเขา