สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1318

เซี่ยวอิ่นหวนชี้ไปข้างหลัง มักจะรู้สึกว่าถ้าไม่ถามให้กระจ่าง ก็จะไม่สบายใจ

เหมยชิงเกอตกใจเล็กน้อย

“ไม่มี ศิษย์ของตำหนักเทพทั้งหมดอาศัยอยู่ที่ยอดเขาบรรจบสวรรค์”

เซี่ยวอิ๋นหวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าคนที่ลงมือ ไม่ได้มาจากตำหนักเทพจริงๆ

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า”

เมื่อเห็นดวงตาของเซี่ยวอิ่นหวนแดงก่ำ เหมยชิงเกอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่ดี

อินชิงเสวียนถอนหายใจหนักๆ

“ผู้ที่เดินทางมาด้วยคราวนี้ ไม่ได้มีเพียงแม่สามีเท่านั้น ท่านตาก็มาที่นี่ด้วย พวกเขาถูกหลอกให้ไปที่ภูเขานั้น ติดกับดักค่ายกลโดยไม่ได้ตั้งใจ ท่านตาใช้กำลังภายในทั้งหมดจนหมดแรง เพื่อขอความช่วยเหลือ และได้...เสียชีวิตแล้ว”

“หรือว่าท่านตาที่ชิงเสวียนที่กล่าวถึง คือเจ้าสำนักเซี่ยว?”

แม้ว่าเหมยชิงเกอจะไม่เคยพบกับเจ้าสำนักเซี่ยว แต่นางก็เคยได้ยินอินชิงเสวียนพูดถึงเรื่องราวในเป่ยไห่หลายครั้ง

แม้ว่าเจ้าสำนักจะยังอายุมากแล้ว แต่ก็ยังพาลูกศิษย์ไปที่เป่ยไห่ต่อสู้กับศัตรูเพื่อปกป้องความสงบสุขของปวงประชา มีบุคลิกที่ซื่อสัตย์และรักลูกศิษย์มาก ยังเป็นแบบอย่างของจอมยุทธ์ คิดไม่ถึงว่าต้องมาจบชีวิตลงที่นี่

จู่ๆ ก็ไม่รู้จะปลอบนางว่าอย่างไร

สีหน้าของฉุยอวี้ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน แม้ว่านางจะถูกดูหมิ่นจากคนทั่วยุทธภพ แต่มีเพียงไม่กี่คนที่นางรู้สึกชื่นชมอย่างแท้จริง

ซึ่งเจ้าสำนักเซี่ยวก็เป็นหนึ่งในนั้น

“ใครเป็นคนลงมือกันแน่ หรือเป็นคนจากตงหลิว?”

เย่จิ่งอวี้พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ไม่ทราบ ไม่ว่าเป็นใคร ข้าจะทวงคืนความยุติธรรมให้กับท่านตาของข้าอย่างแน่นอน”

เหมยชิงเกอพยักหน้า พูดด้วยน้ำเสียงที่ดังชัดเจนว่า “แม้ว่าตำหนักเทพและเจ้าสำนักจะพลาดโอกาสได้พบกัน แต่ก็ชื่นชมเจ้าสำนักผู้เฒ่ามาก หากอาอวี้ต้องการแก้แค้น ตำหนักเทพก็จะขอเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยเหลือ”

เซี่ยวอิ่นหวนซึ้งใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เมื่อนึกถึงพ่อที่ถึงแก่กรรมไปแล้ว โดยยังคงรักษาความเข้มแข็งและตรงไปตรงมา จนถึงวินาทีสุดท้าย ก็ยังยืนตัวตรงสง่าผ่าเผย ก็รู้สึกเศร้าใจ

นางสะอื้น ประกบมือคารวะแล้วพูดว่า “ขอบคุณเจ้าตำหนักเหมย”

เหมยชิงเกอจับมือนาง

“เราเป็นครอบครัวเดียวกัน คราวหน้าไม่ต้องพูดจาสุภาพแบบนี้ พวกท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้ว หยุดพักก่อนสักวันเถิด ข้าจะส่งคนขึ้นไปตรวจสอบบนเขาอย่างละเอียด”

“ขออภัยที่รบกวน ยังมีอีกคนหนึ่ง เจ้าตำหนักเหมยโปรดช่วยตามหาด้วย”