สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1444

ชิงฮุยถูกฝ่ามือของเย่จิ่งอวี้บีบให้เบี่ยงตัวหลบไปอีกด้าน แต่เย่จิ่งหลานกลับยืนนิ่งไม่ไหวติง โอกาสมาถึงแล้ว!

อินชิงเสวียนนึกในใจ ใบมีดดำทะมึนแห่งมิติก็ลอยออกไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า พุ่งฟันใส่ชิงฮุยด้วยพลังที่บ้าคลั่งและแข็งกร้าว!

ความเร็วนั้นเร็วมาก ภายในชั่วพริบตา คนที่อยู่ข้างหลังยังมองไม่ทันว่าใบมีดลอยออกไปได้อย่างไร จนกระทั่งได้ยินเสียงร้องโอดโอยของชิงฮุย

เมื่อปราณใบมีดกระจายออกไป ก็ไม่มีร่องรอยของชิงฮุยเลย ผงเถ้าสีดำลอยตกลงบนพื้น ซึ่งดูเหมือนเศษเนื้อและเสื้อผ้า

เก่อหงยวนเข้ามาดู ถามขึ้นอย่างอดไม่ได้ว่า “ตายแล้วหรือ”

หรือว่านี่ก็คือคำที่เล่าลือกันว่ากลายเป็นผุยผง?

อินชิงเสวียนสั่นศีรษะ นางก็ไม่รู้

ระหว่างนางกับใบมีดดำทะมึน ไม่มีความรู้สึกเช่นนั้นเลย

ต่งจื่ออวี๋เกาหัว เดินเข้าไปแล้วพูดว่า “กลายเป็นเถ้าถ่านขนาดนี้แล้ว เป็นไปได้มากว่า...ตายแล้ว”

เฮ่อฉางเฟิงกล่าวว่า “ตายซะก็ดี”

อินชิงเสวียนหมุนตัวกลับมา ใบมีดทะมึนแห่งมิติก็มุ่งเป้าไปที่เฮ่อฉางเฟิงทันที

เจ้าเมืองน้อยเฮ่อสะดุ้งเฮือก รีบโบกไม้โบกมือเป็นระวิง

“นี่ไม่ใช่เรื่องตลก อย่าทำแบบนั้นกับพี่สิ”

เก่อหงยวน จู่ๆ ก็หัวเราะอย่างไม่สนใจ

“คิดไม่ถึงว่าเจ้าเมืองน้อยจะมีสิ่งที่กลัวเหมือนกัน”

อินชิงเสวียนก็กลัวจะเกิดอุบัติเหตุเช่นกัน ดังนั้นนางจึงรีบเก็บใบมีดดำทะมึนแห่งมิติกลับคืน แต่ได้ยินเสียงพูดว่า “ชิงฮุยยังไม่ตาย ข้าเชื่อมโยงกับลมปราณของเขา รู้สึกได้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่”

หลายคนหันกลับมา ก็เห็นลั่วสุ่ยชิงในสภาพสะบักสะบอมทันที

“แม่นางลั่ว!”

อินชิงเสวียนก้าวพยุงนาง แต่เก่อหงยวนดึงกระบี่ออกมา สีหน้าดูระมัดระวัง

ขณะที่อินชิงเสวียนกำลังจะถามอะไรเพิ่มเติม จู่ๆ เย่จิ่งหลานก็เคลื่อนไหว บังคับให้เย่จิ่งอวี้ต้องล่าถอย และใช้โอกาสนี้หลบหนี

“เย่จิ่งหลาน!”

“อาอวี้ อย่าเพิ่งไล่ตามเขา ถ้าชิงฮุยยังไม่ตาย แม้ว่าจะจับตัวจิ่งหลานไว้ได้ ตอนนี้ก็ยังวิธีดีๆ ที่จะช่วยเขาได้”