สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1489

หลังจากที่ชิงฮุยพูดจบ ก็มีเสียงดังขึ้นจากด้านนอกลานบ้าน เจ้าสำนักเฮ่อ เซี่ยวอิ่นหวน ผู้อาวุโสสวี และเจ้าสำนักคนอื่นๆ ต่างก็ปรากฏตัวขึ้นที่ลานบ้าน

“คารวะนายท่าน!”

ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของอินชิงเสวียน ทุกคนโค้งคำนับ ซึ่งเป็นการคำนับที่ถ่อมตัวและให้ความเคารพสูงสุด

ชิงฮุยเป่าปากเป็นเสียงแหลมยาวอีกครั้ง ผู้ที่ปรากฏตัวขึ้นก็คือ เย่จิ่งอวี้ เฮ่อฉางเฟิง ต่งจื่ออวี๋ และศิษย์รุ่นเยาว์เหมือนกับเก่อหงยวน

อินชิงเสวียนแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เย่จิ่งอวี้สามีของนางกำลังโค้งคำนับให้ชิงฮุย

แม้แต่อินชิงเสวียนเองก็รู้สึกเวียนหัว อยากจะคุกเข่าลงคำนับเขาเช่นกัน

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ชิงฮุยหัวเราะร่วนอย่างดุเดือด นี่เป็นครั้งแรกที่ใบหน้าของเขาเสียการควบคุม

“ทุกสิ่งที่ข้าต้องการ จะเป็นของข้าในที่สุด ผลลัพธ์นี้ แม่นางอินพอใจหรือไม่”

อินชิงเสวียนทั้งตกใจและโกรธ

“วิกลจริต เจ้าควบคุมพวกเขาเหมือนหุ่นเชิดไร้อารมณ์ บ้านเมืองเช่นนี้ เจ้าได้ไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร”

ชิงฮุยยิ้มช้าๆ

“ใครบอกเจ้าว่าข้าต้องการบ้านเมือง สิ่งที่ข้าต้องการนั้นมันสูงส่งและยิ่งใหญ่กว่านั้น”

อินชิงเสวียนถามด้วยความตกใจ “เจ้าต้องการอะไร หรือว่า เจ้าอยากเป็นเซียนจริงๆ?”

สถานการณ์ปัจจุบันไม่สามารถย้อนกลับได้ และสิ่งเดียวที่นางทำได้คือถามคำถามมากๆ จะได้ไม่โง่งมเช่นนั้น

ชิงฮุยพยักหน้าเห็นชอบ

“เจ้าก็ฉลาดอยู่บ้าง ใช่ ข้าต้องการเป็นเซียน การก่อตั้งเฟยเหยาขึ้นมาใหม่เป็นเพียงเป้าหมายเล็กๆ ของข้า”

อินชิงเสวียนพูดด้วยความโกรธ “เจ้าฆ่าคนไปมากมาย แต่กลับอาจเอื้อมอยากเป็นเซียน ไม่กลัวการลงโทษหรือ”