สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1521

อินปู้อวี่ตกตะลึงจนหน้าเผือดสี

เขาอ่านจดหมายลับกลับไปกลับมาอยู่หลายครั้ง คำต่อคำ บรรทัดต่อบรรทัด ไม่ผิด ฝ่าบาททรงหมายความตามนี้จริงๆ

ปลายนิ้วสั่นเทาอย่างอดไม่ได้ พระราชโองการร่วงหล่นลงกับพื้น

“ผู้บัญชาการ เกิดอะไรขึ้นขอรับ”

รองแม่ทัพยืนอยู่ข้างๆ กำลังคิดจะหยิบพระราชโองการขึ้นมาดู

อินปู้อวี่ยื่นมือออกไปห้ามเขา สีหน้ามืดลง

“ถอยออกไป”

รองแม่ทัพไม่กล้าพูดอะไร โค้งคำนับและถอยออกไปนอกพระที่นั่ง ทว่าในใจกลับเอาแต่คิดว่าเกิดอะไรขึ้น

ฝ่าบาทให้ความสำคัญกับตระกูลอินมากเพียงใดนั้น เจ้าหน้าที่ขุนนางทุกคนในเมืองหลวงล้วนรู้ดี เหตุใดผู้บังคับบัญชาจึงมีสีหน้าหวาดกลัว ราวกับกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งเช่นนี้?

เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่นานแต่ก็คิดไม่เข้าใจ จึงนำทหารออกไปลาดตระเวน

อินปู้อวี่ยืนนิ่งงันอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่จะหยิบพระราชโองการขึ้นมา ดึงตะบันไฟออกมา และเริ่มเผามันด้วยสีหน้าด้านชา

ดังที่เย่จิ่งอวี้พูด เขาเข้าใจทุกอย่าง และรู้ทุกอย่าง

เขามีนิสัยตรงไปตรงมา ไม่ชอบอ้อมค้อม หัวสมองก็ไม่ฉลาดพอ ไม่เฉลียวฉลาดเหมือนพี่ใหญ่ และไม่ชอบทำตัวเหมือนน้ำกลิ้งบนใบบอน

หัวช้าเรื่องความรัก แต่เมื่ออายุขนาดนี้แล้ว มีบางเรื่องที่เขาย่อมเข้าใจอยู่แล้ว และอดไม่ได้ที่จะคิดว่า ภายหน้าตัวเองจะแต่งงานกับภรรยาแบบไหน

ด้วยสถานะและตำแหน่งของตระกูลอินในปัจจุบัน คนที่ถูกเลือกมาให้เขานั้นต้องมีคุณสมบัติที่ดีอยู่แล้ว ทว่าไม่มีองค์หญิงอยู่ในตัวเลือกนั้นอย่างแน่นอน

แต่เขาดันได้มาพบกับเย่ไห่ถัง