สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1529

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาเดียวก็ถึงเดือนสาม

นักเรียนฝ่ายบุ๋นฝ่ายบู๊จำนวนมากหลั่งไหลเข้ามาในเมืองหลวง ต้าโจวก็คึกคักครื้นเครงเป็นพิเศษ

วันที่สิบแปดเดือนสาม กรมพิธีการเป็นประธานในการสอบ

อินชิงเสวียนปลอมตัวเป็นอาจารย์อินอีกครั้ง และแอบหนีไปที่หอตรวจ ท้องของนางเริ่มโตขึ้นมากแล้ว เพื่อไม่ให้ถูกคนสังเกตเห็น จึงสวมชุดคลุมตัวใหญ่ อำพรางร่างกาย ไว้

เย่จิ่งอวี้ไม่วางใจ ปลอมตัวเป็นองครักษ์ติดตามไปด้วย โดยมีหน้ากากปิดบังครึ่งใบหน้า ริมฝีปากที่เม้มน้อยๆ ยังคงแสดงให้เห็นถึงอำนาจของผู้สูงศักดิ์

เขาโค้งคำนับประสานมือคารวะ พูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ “ฝ่าบาทมีรับสั่งให้ข้าน้อยคุ้มครองความปลอดภัยของ อาจารย์อิน ถ้าอาจารย์อินต้องการสิ่งใด เชิญสั่งมาได้เต็มที่”

อินชิงเสวียนกลอกตามองเขา วางท่าเหมือนเป็นผู้มีการศึกษา

“ไปยืนอยู่ด้านหลัง หากไม่มีอะไรก็อย่าพูดมาก”

“รับทราบ”

เย่จิ่งอวี้ลดมือลง ยืนข้างหลังนางอย่างเชื่อฟัง โดยไม่พูดอะไรสักคำ

อินชิงเสวียนเม้มริมฝีปากยิ้มๆ แล้วก้าวเข้าไปในห้องสอบ

เสนาบดีกรมพิธีการกำลังนั่งดื่มชาบนเก้าอี้ ท่าทางสบายอารมณ์มาก คนจากสำนักศึกษาหลวงถูกย้ายมาที่นี่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่าทุกสามก้าวมีด่าน ทุกห้าก้าวมีจุดตรวจ มีการตรวจตราอย่างเข้มงวด

นักเรียนทุกคนที่เข้าไปในสนามสอบต้องผ่านการค้นหาอย่างเข้มงวด แทบต้องเปลื้องผ้าทั้งหมดออกด้วยซ้ำ ด้วยความละเอียดรอบคอบเพียงนี้ เสนาบดีกรมพิธีการจึงไม่กังวล

เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นฮองเฮาสวมชุดบุรุษเดินมาจากประตู ทำให้เขาตกใจจนลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ ชาร้อนทั้งถ้วยหกใส่ขาหมด

“ฮอง...”

ทันทีที่เขาพูดออกมา อินชิงเสวียนก็หยิบป้ายแขวนเอวของอาจารย์ออกมา โค้งคำนับแล้วพูดว่า “อาจารย์จากสำนักศึกษาหลวง คารวะใต้เท้าเสนาบดี ข้าน้อยได้รับบัญชาจากฝ่าบาทให้มาดูแลการสอบ ไม่รบกวนใต้เท้า”

มันรบกวนไปแล้วไหม?

ฮองเฮายืนอยู่ที่นี่ ชาปี้หลัวชุนเขายังจะกล้าดื่มได้อย่างไร ครั้นมองไปยังองครักษ์ที่สวมหน้ากากอยู่ข้างหลัง ก็ถึงกับต้องร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ