คำพูดของเย่จิ่งอวี้ขจัดความเศร้าโศกในใจของอินชิงเสวียนจนสิ้น พลันรู้สึกถึงความหวานในใจ
มีสามีแบบนี้ ยังปรารถนาสิ่งใดอีกล่ะ!
ทั้งสองคุยกันสักพักหนึ่ง แล้วฟ้าก็มืดลง
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เจ้าสำนักเซี่ยวก็เดินเข้ามาในเรือนด้วยใบหน้าอึมครึม เซี่ยวอิ๋นหวนรีบวางตะเกียบลง แล้วเดินไปที่ห้องหนังสือทันที
เย่จิ่งหลานเหลือบมองออกไปข้างนอก แล้วกินต่อ
ชาติที่แล้วเขาชอบกินอาหารทะเลมาก แต่ในฐานะคนจน เขาไม่มีเงินซื้อเลย จึงได้แต่ซื้อหอยราคาถูกๆ มาลิ้มลองเท่านั้น เมื่อมาถึงที่นี่ ก็มีอาหารทะเลมากมายนับไม่ถ้วน ทั้งยังราคาถูกมาก จึงต้องกินให้มากอยู่แล้ว
อินชิงเสวียนเดิมทีไม่มีกะจิตกะใจจะกินนัก แต่เมื่อเห็นว่าเย่จิ่งหลานกินอย่าเอร็ดอร่อย นางก็ค่อยๆ รู้สึกอยากอาหารมากขึ้น
ขณะที่นางคาดเดาว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงนกหวีดเสียงแหลม
ฮวาเชียนเดินเข้ามาจากด้านนอก พูดด้วยน้ำเสียงเร่งร้อน “ปกป้องจ้าวเอ๋อร์ คนตงหลิวมาโจมตีอีกแล้ว”
ยังไม่ทันที่อินชิงเสวียนจะได้ถาม ฮวาเชียนก็ออกไปพร้อมกับกระบี่ยาว
อินชิงเสวียนรีบให้อวิ๋นฉ่ายและจังอวี้จิ่นเก็บอาหาร และพาเสี่ยวหนานเฟิงเข้าไปในมิติของเย่จิ่งหลาน หวังซุ่นยิ่งรู้สถานการณ์เป็นอย่างดี เข้ารีบเข้าไปด้วยตัวเองก่อนแล้ว
พวกทั้งสองเช็ดมือ มาถึงเรือน ก็ได้ยินเสียงร้องฆ่าฟันมาแต่ไกล
จากนั้นก็มีเสียงเสื้อผ้าสะบัด เย่จิ่งอวี้กับฮวาเชียนรวมถึงลูกศิษย์หลายสิบคนก็เหาะออกไปจากลานบ้าน
“อาอวี้!”
อินชิงเสวียนตะโกนเรียก และวิ่งไปที่ประตูลานบ้าน แล้วก็ได้ยินเสียงของเจ้าสำนักเซี่ยวมาจากด้านหลัง
“ไม่ต้องตกใจ พอดีถือโอกาสนี้ทดสอบอานุภาพของพิณการเวกด้วยเลย ข้าจะคุ้มกันเจ้าเอง”
อินชิงเสวียนพยักหน้า กลับห้องไปนำพิณการเวกออกมา แล้วเจ้าสำนักเซี่ยวก็ก้าวอาดๆ ไปยังชายหาดแล้ว
อินชิงเสวียนไม่สามารถตามทันได้ จึงแลกเปลี่ยนความเร็วจากมิติ พาเย่จิ่งหลานตามเจ้าสำนักเซี่ยวไปติดๆ
เพียงสิบห้านาที ทั้งหมดมาถึงนอกวงต่อสู้ ประกายแสงกระบี่วูบวาบอยู่ทุกหนทุกแห่ง เมื่อประกอบกับท้องฟ้าที่มืดสนิท ยิ่งทำให้ไม่สามารถแยกแยะระหว่างฝ่ายตัวเองกับศัตรูได้
เจ้าสำนักเซี่ยวพูดเรียบๆ “ใช้ความคิดของเจ้าแยกแยะก็พอ อย่าเพิ่งคิดอะไรตอนนี้ แค่มีสมาธิกับการดีดเพลง”
“เจ้าค่ะ”
อินชิงเสวียนตอบรับ นั่งขัดสมาธิ ครั้นแล้วเพลงหมื่นกระบี่เศษธาราก็ผุดขึ้นมาจากใจ
อินชิงเสวียนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสงบสติอารมณ์และปิดกั้นเสียงการต่อสู้ทั้งหมด นางรู้ว่า เจ้าสำนักเซี่ยวยืนอยู่ข้างๆ นาง จะไม่ยอมให้นางเป็นอะไรไปอย่างแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ยังอัพไม่จบเลย หลายเรื่องเลย อัพมาครึ่งทางแล้วทำไมหยุดอัพดื้อๆค่ะ...
จะอัพเมื่อไหร่คะ...
มาต่อเร็วๆนะแอด...
หยุดอีกแล้ว...
กระหม่อม หม่อมฉัน สลับมั่วไปหมด...
มาอ่านต่อกันเร็วๆ แอดกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณค่ะ...
สนุกมาก น่าติดตามมาก เขียนและแปลได้ดีจริงๆ ดีใจที่กลับมาลงต่อ อัพเดตเรื่อยๆ วันละหลายๆ ตอน นะคะ...
หยุดชะงักลงตรงบทนี้ ต่อหรือพอเพียงแค่นี้😁...
หยุดแค่นี้หรือไปต่อ😁...
อัพต่อรออยู่ค่ะ...