สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 700

ภายใต้แสงจันทร์ มีชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งยืนอยู่ แสงจันทร์สะท้อนบนใบหน้าหล่อเหลานั้น เฮ่ออวิ๋นทงก็จำได้ทันทีว่านี่คือหลานชายของตาเฒ่าเซี่ยว

“ที่แท้ก็เป็นคุณชายน้อย ไม่ทราบว่าเรียกข้าด้วยเรื่องใด”

เย่จิ่งอวี้ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว โค้งคำนับ

“ผู้เยาว์มีบางอย่างที่ข้าไม่เข้าใจ อยากจะถามผู้อาวุโส ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสพอจะมีเวลาผู้เยาว์บ้างหรือไม่”

มารยาทของเย่จิ่งอวี้นั้นละเอียดถี่ถ้วน เฮ่ออวิ๋นทงย่อมไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว

เขาพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้า “ในเมื่อมาพบกันที่เป่ยไห่ เราจึงถือเป็นครอบครัวเดียวกัน คุณชายน้อยไม่จำเป็นต้องสุภาพ หากมีคำถามใดๆ ก็เชิญถามมาได้เลย”

“ขอบคุณผู้อาวุโสเฮ่อ สิ่งที่ผู้เยาว์ต้องการถามคือเรื่องกระพรวนทอง”

เฮ่ออวิ๋นทงก็เคยได้ยินต่งจื่ออวี๋พูดถึงเรื่องนี้ด้วย จึงถามว่า “คุณชายน้อยได้ยินเสียงกระพวนทองแล้วปวดหัวจริงหรือ”

เย่จิ่งอวี้พยักหน้าและกล่าวว่า “เป็นเช่นนั้นจริง ผู้เยาว์เคยยืมของสิ่งนี้ไว้ดู แต่ไม่เห็นเบาะแสใดๆ ต่อมาได้ยินจื่ออวี๋บอกว่าของสิ่งนี้มีพลังในการปิดผนึก จึงต้องการมาสืบถามเจ้าสำนักเฮ่อ”

เฮ่ออวิ๋นทงเอื้อมมือไปที่แขน แล้วหยิบกระพรวนทองออกมา เสียงกระพรวนดังก้องในคืนที่มืดมิดราวกับเข็มเงินที่ทิ่มแทงเข้าไปในสมองของเย่จิ่งอวี้

เขากัดฟันระงับความเจ็บปวด ดวงตาหรี่ลง จ้องมองไปยังกระพรวนทองนั้น

เฮ่ออวิ๋นทงก็มองดูเย่จิ่งอวี้เช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่ได้แสดงอารมณ์มากนัก แต่ก็ไม่ยากที่จะบอกจากสีหน้าอันละเอียดอ่อนบนใบหน้าได้ว่า เขาคงจะเจ็บปวดอย่างมากในเวลานี้

“กระพรวนทองสร้างขึ้นตามค่ายกลสามพรสวรรค์ มีด้วยกันทั้งหมดสามพวง กระพรวนสามพวงนี้ใช้ประกอบเป็นค่ายกลได้ ผู้ที่ร่วมค่ายกลจะได้รับอวยพรจากค่ายกล ได้ยินเสียงกระดิ่งที่ขยายออกไปหลายเท่า จึงจะบรรลุจุดประสงค์ในการทำให้ศัตรูสูญเสียพลัง แต่กระนั้น หนึ่งในนั้นอยู่ในมือข้าเสมอ เจ้าสามารถเข้าใจได้ว่า ไม่สามารถใช้สองพวงหรือหนึ่งพวง เพื่อแสดงค่ายกลสามพรสวรรค์นี้ได้”

เย่จิ่งอวี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ผู้อาวุโสหมายความว่า อาการปวดหัวของผู้เยาว์ อาจไม่เกี่ยวข้องกับกระพรวนทอง?”

เฮ่ออวิ๋นทงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “อาจเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ข้ารับรองได้เลยว่า ไม่เกี่ยวอะไรกับกระพรวนทองแน่นอน”

เย่จิ่งอวี้ซ่อนความผิดหวังไว้ในดวงตา ประกบมือคำนับแล้วพูดว่า “เป็นเช่นนี้นี่เอง ขอบคุณผู้อาวุโสที่แจ้งให้ทราบ”

เฮ่ออวิ๋นทงเอื้อมมือออกไปตบไหล่เย่จิ่งอวี้เบาๆ