สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 716

ณ ชายฝั่ง

ทุกคนได้นำศพขึ้นมาทั้งหมดแล้ว อินชิงเสวียนจึงสั่งให้ลูกศิษย์ทั้งหมดอย่าเพิ่งลงน้ำ และได้ประกอบสวิตช์กลับคืนใหม่อีกครั้ง

เฮ่ออวิ๋นทงเรียกลูกศิษย์ในสำนักสองสามคน และผลัดเวรกันเฝ้ายาม

ทันใดนั้น อินชิงเสวียนก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่เห็นต่งจื่ออวี๋ จึงถามว่า “น้องต่งผู้นั้นไปไหนหรือเจ้าคะ?”

เฮ่ออวิ๋นทงขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “สองวันนี้ข้าได้รับข่าวว่าพบเบาะแสของลิ่นเซียวมาบ้าง จึงให้จื่ออวี๋ไปสืบข่าวดู”

อินชิงเสวียนร้องอ๋อ และถามด้วยความแปลกใจว่า “ผู้อาวุโสลิ่นเซียวไม่เคยกลับมาที่สำนักเลยหรือเจ้าคะ?”

เฮ่ออวิ๋นทงถอนหายใจ

“ไม่เลย”

จู่ๆ วันนั้นลิ่นเซียวก็จากไปโดยไม่บอกลา อินชิงเสวียนยังคิดว่าเขามาร่วมสงครามที่เป่ยไห่เสียด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าจะหายตัวไปจริงๆ

เห็นได้ชัดว่าเฮ่ออวิ๋นทงไม่อยากพูดอะไรมากนัก จึงยิ้มแล้วพูดว่า “จื่ออวี๋ก็คิดถึงเจ้าอยู่ตลอดเวลา หากไม่มีข่าวแน่ชัดเขาจะกลับมาภายในไม่กี่วันนี้”

“ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่แจ้งให้ทราบ เช่นนั้นข้าและอาอวี้ขอตัวกลับก่อนนะเจ้าคะ”

เย่จิ่งอวี้ประสานมือคำนับต่อเฮ่ออวิ๋นทง

“ผู้เยาว์ขอลา”

“อืม”

ทั้งสามคนออกไปจากชายฝั่ง ด้วยความเป็นห่วงท่านแม่ของตัวเอง เย่จิ่งอวี้จึงเร่งฝีเท้าให้ไวยิ่งขึ้น

อินชิงเสวียนและเย่จิ่งหลานก็วิ่งฝุ่นตลบตามหลังเขาไป เพียงสิบห้านาทีก็มาถึงหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ ฮวาเชียนกำลังพูดคุยกับลูกศิษย์อยู่ในเรือน เมื่อเห็นเย่จิ่งอวี้ก็ถามทันทีว่า “ผู้คุมตราไม่ได้อยู่กับพวกท่านหรอกหรือ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเย่จิ่งอวี้ก็เปลี่ยนไปทันที

“ท่านแม่ของข้ายังไม่กลับมาอีกหรือ?”

ฮวาเชียนส่ายหน้า

“ยังเลย ข้าคิดว่าผู้คุมตราไปที่ชายฝั่งพร้อมกับพวกท่าน”

อินชิงเสวียนพูดว่า “ท่านแม่อาจบังเอิญพบสหายสนิท เป็นไปได้หรือไม่ที่น่าจะไปพบเพื่อนต่างสำนัก?”

“มีหลายคนที่สนิทสนมเช่นกัน...”

ฮวาเชียนเพิ่งพูดจบ ลูกศิษย์สองคนก็เดินเข้ามาจากด้านนอก

“ศิษย์พี่ฮวาเชียน พวกข้าไปตามหาหลายสำนักแล้ว แต่ก็ไม่พบผู้คุมตรา”

เมื่อได้ยินทั้งสองพูดเช่นนี้ อินชิงเสวียนก็ใจเต้น เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยามแล้ว เซี่ยวอิ๋นหวนอาจเจอคนไม่ดีได้

เย่จิ่งอวี้ยิ่งร้อนใจดั่งไฟสุม

“ข้าจะออกไปตามหาดู”

อินชิงเสวียนรีบพูดขึ้นว่า “ข้าไปด้วย”

ฮวาเชียนคอยติดตามเซี่ยวอิ๋นหวนมาตลอด จึงเห็นนางเป็นญาติสนิทคนหนึ่งไปแล้ว จู่ๆ ตอนนี้เซี่ยวอิ๋นหวนหายไปอย่างไร้ร่องรอย นางก็ร้อนใจเช่นกัน

“พวกเจ้า ออกไปตามหาผู้คุมตราเดี๋ยวนี้ ข้าจะไปตามเจ้าสำนักกลับมาที่สำนักเทียนหยวน”

เจ้าสำนักเซี่ยวมีเรื่องด่วนต้องไปจัดการ ตอนนี้จึงยังไม่รู้เรื่องนี้

เย่จิ่งอวี้พยักหน้า