สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 720

ระหว่างที่อาซือหลานอยู่ในกิจแห่งกาม เจ้าสำนักเซี่ยวและคนอื่นๆ ก็กลับมาถึงหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์แล้ว

ท่านผู้เฒ่ากางชุดคลุมออก และนั่งลงบนตำแหน่งหัวโต๊ะ พร้อมถามเสียงเข้มว่า “พวกเจ้ามีความเห็นอย่างไร?”

อินชิงเสวียนมองไปที่เย่จิ่งอวี้ในทันที

เย่จิ่งอวี้ใบหน้าตึงเครียด แต่ไม่คิดจะพูดอะไรออกมา

อินชิงเสวียนช่วยอะไรไม่ได้ ทั้งสองคนอาจไม่สามารถคืนดีกันได้สักพัก

จึงทำได้เพียงกระแอมไอแล้วพูดว่า “ไป๋เสวี่ยรู้สึกไวต่อกลิ่น และเข้าใจในกลิ่นของมนุษย์อย่างถ่องแท้ ในเมื่อมันตามไปถึงสำนักเซียวเหยา ก็พิสูจน์ได้ว่าท่านแม่อาจจะเคยอยู่ที่นั่น และนางอาจจะยังอยู่ที่สำนักเซียวเหยาก็ได้ เพียงแต่อาจถูกย้ายไปอยู่ที่อื่น”

เจ้าสำนักเซี่ยวพยักหน้า

“ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน คืนนี้ข้าเตรียมจะไปค้นหาที่สำนักเซียวเหยาอีกครั้ง”

เย่จิ่งอวี้พูดเสียงเรียบว่า “ไม่จำเป็นต้องรบกวนเจ้าสำนักเซี่ยว ข้าจะไปกับเสวียนเอ๋อร์”

พูดจบก็หมุนตัวเดินออกไป

“อาอวี้!”

อินชิงเสวียนตะโกนเรียกเบาๆ เย่จิ่งอวี้ก็ไม่ได้หันหลังกลับมา

เจ้าสำนักเซี่ยวไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยอะไร จึงโบกมือแล้วพูดว่า “ช่างเถอะ หวนเอ๋อร์หายตัวไป เขาคงทรมานหัวใจมากทีเดียว ช่วยเตือนเขาให้ระวังตัวด้วยนะ ข้าจะคอยปกป้องพวกเจ้าเอง”

อินชิงเสวียนประสานมือคำนับแล้วพูดว่า “ขอบคุณท่านเจ้าสำนักเซี่ยว เช่นนั้นข้าขอกลับก่อนนะเจ้าคะ”

เจ้าสำนักเซี่ยวพยักหน้า และมองอินชิงเสวียนจากไป นิ้วมือทั้งห้าที่ผอมแห้งของเขาค่อย ๆ กำเข้าหากัน และความมืดมนและเย็นชาก็ส่องประกายในดวงตาของเขา

หากฉุยอวี้เป็นผู้ลงมือจริงๆ ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไร เขาก็จะหั่นร่างไอ้สุนัขชั้นต่ำให้เป็นหมื่นชิ้น!

อินชิงเสวียนกลับไปยังที่พัก เย่จิ่งอวี้กำลังยืนอยู่ข้างหน้าต่าง สีหน้าซึมเศร้าอย่างมาก

“อาอวี้...”

เดิมทีอินชิงเสวียนอยากบอกว่าเมื่อครู่เขาแข็งกระด้างต่อเจ้าสำนักเซี่ยวมากเกินไปแล้ว แต่เมื่อเห็นเส้นเลือดที่หน้าผากของเย่จิ่งอวี้ ก็กลืนคำพูดกลับลงไปในคอดังเดิม จากนั้นก็ถามว่า “เหตุใดท่านจึงกลับมาช้าขนาดนี้ หรือว่าพบเจอใครระหว่างทาง?”

“ข้าเจอคนที่น่าสงสัยจริงๆ”