เซี่ยวอิ๋นหวนขานตอบ และกระโดดเข้าสู่วงการต่อสู้
อินชิงเสวียนนำพิณการเวกออกจากมิติทันที และจัดการช่วงชิงโชคลาภของพวกเขา
ในไม่ช้า อินชิงเสวียนก็ได้รับการแจ้งเตือนจากมิติ
“ครั้งแรกที่ใช้ทักษะช่วงชิงโชคลาภ ได้รับรางวัล 1,000 คะแนน จำกัดการใช้อยู่ที่ห้าคนต่อวัน”
ครั้นได้ยินดังนี้ อินชิงเสวียนมีทั้งความยินดีและกลัดกลุ้มผสมปนเป
แน่นอนว่าทุกสิ่งที่ใช้เป็นครั้งแรกสามารถได้รับรางวัลจากมิติได้ แต่สิ่งนี้มีข้อจำกัดจริงๆ
“ช่วงชิงโชคลาภคือการช่วงชิงอะไรกันแน่?”
เป็นโอกาสที่หาได้ยากที่มิติจะเป็นฝ่ายพูดก่อน อินชิงเสวียนจึงถามอย่างรวดเร็ว
“โชคลาภ สุขภาพ อำนาจ ตลอดจนความสามารถและวรยุทธ์ทั้งหมด”
อินชิงเสวียนค่อนข้างประหลาดใจ ทักษะนี้ยอดเยี่ยมขนาดนี้เลย!
ขณะที่กำลังเหม่อ เจ้าสำนักหานเตาก็ถูกแทงหนึ่งกระบี่ อินชิงเสวียนรีบนั่งขัดสมาธิบนพื้น รวบรวมลมหายใจและสมาธิ เล่นเพลงหมื่นกระบี่เศษดารา
ในใจก็นึกถึงความสิ้นหวังที่เกือบจะถูกบีบคอตายเมื่อครู่ และความเดือดดาลที่เย่จิ่งอวี้สูญเสียการควบคุม ความรู้สึกก็พุ่งขึ้นมาแค่เพียงปลายนิ้วสัมผัสในทันที
หลังจากการต่อสู้จริงมาหลายสนาม อินชิงเสวียนก็ค้นพบปัญหาหนึ่ง เพลงโจมตีประเภทนี้ต้องมีความโกรธอยู่ในใจ ถึงจะสามารถแสดงอานุภาพออกมาได้สูงสุด
ในขณะที่นางกำลังแบ่งใจให้ไปจัดการกับแม่ทัพตงหลิวหลายคน ใจหนึ่งก็คิดถึงเรื่องที่น่าหงุดหงิดทุกอย่าง ไม่นานก็เข้าสู่สภาวะนั้น
จู่ๆ ผีแคระตงหลิวหลายคนก็ถูกโจมตีด้วยเสียงพิณจนเลือดพุ่งกระฉูด
“ออกมาคนหนึ่ง ฆ่าผู้หญิงคนนั้นซะ”
มีคนตะโกนเป็นภาษาตงหลิว ทว่าเจ้าสำนักเซี่ยวอ่านความคิดของพวกเขาได้อย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว ทันทีที่หายตัว เขาก็มาปรากฏกายอยู่ข้างๆ อินชิงเสวียน
“เจ้าแค่มีใจอยู่ที่ดนตรี มีข้าอยู่ จะไม่มีใครกล้าทำร้ายเจ้า”
อินชิงเสวียนไม่มีใจจะไปคิดตามคำพูดนั้น จิตใจทั้งหมดล้วนจดจ่ออยู่กับพิณโดยสิ้นเชิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ยังอัพไม่จบเลย หลายเรื่องเลย อัพมาครึ่งทางแล้วทำไมหยุดอัพดื้อๆค่ะ...
จะอัพเมื่อไหร่คะ...
มาต่อเร็วๆนะแอด...
หยุดอีกแล้ว...
กระหม่อม หม่อมฉัน สลับมั่วไปหมด...
มาอ่านต่อกันเร็วๆ แอดกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณค่ะ...
สนุกมาก น่าติดตามมาก เขียนและแปลได้ดีจริงๆ ดีใจที่กลับมาลงต่อ อัพเดตเรื่อยๆ วันละหลายๆ ตอน นะคะ...
หยุดชะงักลงตรงบทนี้ ต่อหรือพอเพียงแค่นี้😁...
หยุดแค่นี้หรือไปต่อ😁...
อัพต่อรออยู่ค่ะ...