สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 805

กลิ่นอายในอากาศก็เปลี่ยนไปในเวลานี้ ทันใดนั้นกลิ่นคาวเลือดก็โชยออกมาจากลมทะเลยามค่ำคืน ทำให้รู้สึกพะอืดพะอมอยากอาเจียน

แต่เย่จิ่งอวี้ใช้เวลาเพียงชั่วครู่ ก็การปรับตัวเข้ากับกลิ่นชนิดนี้ได้ และยังรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยอย่างอธิบายไม่ถูก

เขาหลับตา สูดดมกลิ่นในอากาศที่ทำให้มึนเมา พึมพำไม่ขาดปาก “เลือด ขอเลือดให้ข้า”

ลึกเข้าไปในป่าไผ่ ร่างผอมบางถือขลุ่ยหยกอยู่ในมือ เขม็งมองเย่จิ่งอวี้โดยไม่ละสายตา

ใบหน้าของเขาซูบตอบเห็นกระดูก ลักษณะน่ากลัว ทั้งร่างกายเหมือนกิ่งไม้แห้ง ไม่มีเลือดเนื้อ นิ้วที่ลีบมีแต่หนังหุ้มกระดูก

เสื้อคลุมสีดำขนาดใหญ่นั้นเปรียบเสมือนผ้าสีดำห่อหุ้มร่างกายที่ผอมแห้งของเขา เผยให้เห็นเพียงดวงตาที่จมลึกคู่หนึ่งเท่านั้น

ความสงสัยของเจ้าสำนักเซี่ยวไม่ผิด ชายตรงหน้าเขาที่ดูเหมือนผีไม่ใช่ใครอื่น นอกจากตู้เยี่ยน อดีตศิษย์สำนักของหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์

หลายปีก่อน ตู้เยี่ยนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสได้รับการช่วยเหลือจากเจ้าสำนักเซี่ยว เดิมทีเขาต้องการอยู่ในหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์อย่างวางใจ แต่เจ้าสำนักเซี่ยวนั้นลำเอียงเกินไป ไม่เพียงแต่ไม่สอนพลังภายในชั้นสูงของหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ให้กับเขา แต่ยังไม่ให้เขาชอบเซี่ยวอิ๋นหวน!

ครั้งหนึ่งตู้เยี่ยนคุกเข่าอยู่หน้าประตูของเจ้าสำนักเซี่ยวเป็นเวลาสามวันสามคืน หวังว่าเจ้าสำนักเซี่ยวจะเห็นความจริงใจของเขา แต่สิ่งที่เขาได้รับมีเพียงคำพูดเย็นชาไม่กี่คำ

“ถ้าจะแต่งงาน ต้องปลูกฝังจิตใจให้บริสุทธิ์ก่อน”

ตู้เยี่ยนไม่สามารถยอมรับได้ ด้วยความโกรธทำให้เขาแตกหักกับเจ้าสำนักเซี่ยว และออกจากหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์

ต่อมาเซี่ยวอิ๋นหวนก็ลงจากภูเขา ติดตามฮ่องเต้โฉดเข้าวัง เมื่อตู้เยี่ยนรู้ข่าว เซี่ยวอิ๋นหวนก็ตั้งครรภ์แล้ว

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ รัศมีไฟสองดวงก็พุ่งออกมาจากดวงตาที่นิ่งงันของตู้เยี่ยน

เขาดูแลเซี่ยวอิ๋นหวนในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ แต่นางกลับเมินเฉย ฮ่องเต้โฉดนั่นพูดเพียงคำหวานๆ ไม่กี่คำ นางก็ทนไม่ได้แล้ว