สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 854

เสี่ยวหยวนเป่าตะโกนอย่างมีความสุขทันที “แม่นางอินเก่งกล้า จัดการพวกโง่เง่านี้ให้ตายซะ”

อินชิงเสวียนมองไปที่คนเหล่านั้นอย่างเย็นชา

“หากใครยังต้องการถามหาความยุติธรรมอีก ให้ไปที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ เจ้าสำนักจะให้คำอธิบายแก่พวกเจ้าเอง ชายทะเลเป็นสถานที่สำคัญในการต่อสู้กับศัตรู ถ้าทุกคนไม่มีอะไรแล้ว เชิญกลับไปเถอะ”

แม้ว่าการโจมตีของอินชิงเสวียนจะไม่หนักหน่วง แต่ก็ไม่สามารถพูดได้ว่าเบา มีหลายคนกระอักเลือดออกมาแล้ว

ทุกคนจึงรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอินชิงเสวียน ได้แต่ถลึงตามองอย่างดุเดือด แล้วประคองกันออกไปจากชายทะเล

อินชิงเสวียนหยิบขวดกระเบื้องเคลือบออกมาจากอกเสื้อ ซึ่งมีน้ำพุวิญญาณบรรจุอยู่ในนั้น เดิมทีจะเก็บไว้ให้เย่จิ่งหลานดื่ม ตอนนี้เมื่อเห็นว่าเฮ่อฉางเฟิงได้รับบาดเจ็บเพราะปกป้องตัวเอง จึงรู้สึกผิด

แล้วจึงยื่นขวดกระเบื้องเคลือบให้เขา

“นี่คือน้ำพุยาที่ข้านำมาจากบ้านเกิด ถ้าคุณชายเฮ่อไม่รังเกียจ ก็ดื่มสักหน่อย มันมีประโยชน์ต่อบาดแผลของเจ้า”

เฮ่อฉางเฟิงรับไว้ด้วยความตื่นเต้นดีใจ

“สิ่งที่แม่นางอินมอบให้ ข้าน้อยจะรังเกียจได้อย่างไร”

จากนั้นเขาดึงฝาขวดอันประณีตออก กำลังเอาเข้าปากดื่ม ทันใดนั้นแสงตรงหน้าก็มืดลง และจู่ๆ ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

คนผู้นั้นหัวเราะเบาๆ พูดว่า “แม่นางอิน ไม่ทราบว่าจะแบ่งน้ำในขวดนี้ให้ข้าบ้างได้หรือไม่”

อินชิงเสวียนเพ่งมอง ก็เห็นว่าเป็นฮั่วเทียนเฉิงที่ช่วยชีวิตนางและเย่จิ่งอวี้ไว้

รีบประกบมือคำนับแล้วพูดว่า “ที่แท้ก็เป็นท่านฮั่วนี่เอง ชิงเสวียนคารวะท่านฮั่ว”

ขณะที่พูด ในหัวยังคิดอยู่มิวาย

เฮ่อฉางเฟิงเป็นเพียงคนธรรมดา ถึงดื่มน้ำพุวิญญาณก็ไม่เป็นอะไร แต่ฮั่วเทียนเฉิงเป็นยอดฝีมือ หากเขาได้ลิ้มลองน้ำพุวิญญาณ ต้องสังเกตเห็นถึงความผิดปกติแน่นอน

ในขณะที่กำลังชั่งใจอยู่นั้น ฮั่วเทียนเฉิงก็หันไปหาเฮ่อฉางเฟิง ยื่นมือออกแล้วพูดว่า “คุณชายให้ข้าดื่มสักคำก็พอ เมื่อเช้ากินอาหารรสเค็มนัก ยามนี้กระหายน้ำมากจริงๆ”

สีหน้าท่าทางของเฮ่อฉางเฟิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเช่นกัน

ทันทีที่เปิดขวด เขาก็รู้สึกว่าน้ำในขวดแตกต่างออกไป ไม่รู้ว่าถ้าให้เขาไป จะทำให้แม่นางอินเดือดร้อนหรือไม่

ขณะที่กำลังจะปฏิเสธ อินชิงเสวียนก็ถือโอกาสหยิบน้ำแร่ออกมาหนึ่งขวด