สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 910

หยวนเป่าหดลำคอ

ถามอีกว่า “คุณชาย พวกเราไม่ต้องตามหาเด็กหนุ่มคนนั้นแล้วหรือขอรับ?”

เฮ่อฉางเฟิงทำเสียงฮึดฮัดเบาๆ แล้วพูดว่า “หากข้าคาดเดาไม่ผิด เขาคงถูกฮั่วเทียนเฉิงนำตัวกลับไปที่ตำหนักเทพหอทองคำแล้ว นี่ก็คือเหตุผลที่ข้าต้องรีบกลับไป เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ข้าเป็นผู้ตัดสินใจแล้วล่ะ”

เสี่ยวหยวนเป่าพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

“คำพูดของคุณชายมีเหตุผลมากทีเดียว”

จากนั้นก็ถามด้วยความสงสัยว่า “สองวันนี้ทุกคนต่างกำลังตามหาชายชุดดำผู้นั้นที่ช่วยทำลายค่ายกล คุณชายจะเป็นวีรบุรุษไร้นามจริงหรือขอรับ?”

“การปิดทองหลังพระไม่ดีตรงไหนกัน การเป็นคนต้องถ่อมตน”

เฮ่อฉางเฟิงหัวเราะร่า พร้อมเดินไปที่ริมทะเลด้วยความสบายใจ

จากนั้นครู่หนึ่งก็สำลักจนน้ำตาไหล จึงใช้แขนเสื้อเช็ดจมูกทันที และพาเสี่ยวหยวนเป่าวิ่งออกไปโดยไม่หันกลับมาอีกเลย

ไม่เพียงแค่เฮ่อฉางเฟิงเท่านั้น คนอื่นๆ ก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เลย การเผาร่างของชาวตงหลิว นับว่าเป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ซึ่งผู้คนเห็นด้วยในยุทธภพ หลังเสร็จสิ้นสงครามทุกครั้ง จะนำร่างของชาวตงหลิวเผาเป็นเถ้าถ่าน

การเผาร่างคนในต้าโจวเป็นการกระทำที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง นี่นับว่าเป็นวิธีการอย่างหนึ่งเพื่อระบายความคับแค้นใจของทุกคน

เพียงแต่ทุกครั้งไม่เคยมีศพที่มากมายเหมือนปีนี้มาก่อน และเกือบทุกซอกทุกมุมก็เต็มไปด้วยกลิ่นของหนังหมูย่าง

ด้านในโรงเตี๊ยมมีแขกจำนวนมากมารวมตัวกัน สีหน้าของทุกคนไม่มีการแสดงความรังเกียจออกมา แต่กลับเต็มไปด้วยความสุขแห่งชัยชนะ

อินชิงเสวียนกลัวว่าลูกจะสำลัก จึงให้อวิ๋นฉ่ายและจังอวี้จิ่นพาเสี่ยวหนานเฟิงเข้าไปอยู่ในมิติ เย่จิ่งหลานและหวังซุ่นยิ่งไม่ยอมให้ตัวเองต้องลำบาก พวกเขาเข้าไปกินป๊อปคอร์นและอ่านนิยายในมิติอยู่นานแล้ว

เมื่อจัดการเรื่องลูกเสร็จ คู่สามีภรรยาก็ตรงไปที่โรงเตี๊ยม