สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 927

ผู้อาวุโสหันไม่เห็นฉางเฮิ่นเทียนอยู่ในสายตาเลย เขาได้เดินไปที่ประตูตำหนักแล้ว

ฉางเฮิ่นเทียนเงยหน้าขึ้น แล้วก้มหน้าลง

ในเมื่อเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับธิดาเทพเหมยเชียนหลิ่ว ทำให้ตำหนักเทพหอทองคำมีความไม่พอใจอย่างมากต่อเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิง หากเขาเปิดเผยตัวตนของเขาในฐานะตู้เยี่ยน ไม่แน่ว่าอาจถูกฝ่ามือเขาจนตายในคราวเดียวก็ได้

แม้ว่าเขาจะไม่ได้เดือดร้อนเพราะเฮ่อยวน แต่ก็จะถูกบีบบังคับแน่นอน ถึงอย่างไรตัวเองก็เคยเป็นรองเจ้าเมือง สามารถเข้าออกจากคลังแสงของเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงได้อย่างอิสระ...

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ฉางเฮิ่นเทียนก็เก็บงำความคิดมากมายอีกครั้ง

ตราบใดที่สามารถอยู่ในตำหนักเทพได้ การฟื้นฟูวรยุทธ์ให้เป็นเหมือนเดิม ย่อมมีโอกาสทุกอย่าง

ไม่รีบ...

ในเวลานี้ โลกภายนอกกลับตาลปัตร

ชาวยุทธ์จำนวนมากได้รวมกลุ่มกันเดินทางไปที่เทือกเขาเชื่อมเมฆา ในบรรดาคนเหล่านั้นยังมีเหล่าพ่อค้าแม่ค้า ผู้คุ้มกัน และแม้กระทั่งขอทานที่ต้องการไปร่วมสนุก

เมื่อเทียบกับตำนานหนังสือสวรรค์ไร้อักษรแล้ว ชัยชนะของเป่ยไห่เพียงครู่เดียวก็จางหายไปมาก

แม้ว่าอินชิงเสวียนและคนอื่นๆ จะไม่มีความคิดที่จะออกไปตรวจสอบ แต่ก็ยังอยากรู้อยากเห็น โชคดีที่ทุกคนรู้ว่าความอยากรู้อยากเห็นสามารถฆ่าแมวได้ จึงระงับความคิดนี้เสีย

ชั่วพริบตาเดียวก็เดินทางได้เจ็ดแปดวัน ใกล้จะถึงเมืองหลวงมากขึ้นแล้ว

การต่อสู้และแย่งชิงทั้งหมดได้หมดไปแล้ว ในที่สุดก็สามารถกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมได้ ทุกคนรู้สึกผ่อนคลาย ต่างพูดคุยและหัวเราะกันบนรถม้า รอคอยที่จะกลับไปสู่เมืองหลวงในอีกไม่ช้า

ทางด้านเป่ยไห่ การต่อเรือยังคงดำเนินการอย่างเต็มที่

ศิษย์ที่ได้รับมอบหมายให้มาที่นี่ก็เคยได้ยินเรื่องหนังสือสวรรค์ไร้คำ หลายคนก็กระตือรือร้นที่จะลองดูเช่นกัน

โชคดีที่มีฮวาเชียนออกนั่งบัญชาการรักษาการณ์ด้วยตันเอง คนเหล่านี้จึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม จากไปตามใจชอบ

ทว่าทางด้านเหล่าจอมยุทธ์พเนจรนั้นต่างออกไป เดิมทีคนเหล่านี้ก็อยู่ด้วยความสมัครใจ เย่จิ่งหลานไม่อาจบังคับพวกเขาได้ จึงทำได้แค่ปล่อยพวกเขาไป

แต่ปล่อยไปแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องดี กุญแจสำคัญในการทำสงครามคือการมุ่งความสนใจไปที่ที่เดียวและใช้กำลังทั้งหมด คนเหล่านี้คิดถึงหนังสือสวรรค์ไร้อักษรทุกวัน จะมีกะจิตกะใจออกทะเลกับเขาอย่างเต็มที่ได้อย่างไร