สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 942

อินชิงเสวียนกระซิบ “พูดยากเหมือนกัน แต่ว่า เป็นเรื่องเท็จเจ็ดในสิบส่วน”

ฟางรั่วพยักหน้า

“ข้าน้อยก็คิดแบบเดียวกัน”

ฉินเทียนกับหลี่ชีต่างก็เอียงหูฟัง ท่าทางใฝ่หามาก

ไม่ว่าจะเป็นสุดยอดวรยุทธ์ หรือเงินทองที่ใช้จ่ายไม่หมดจนชั่วชีวิต ล้วนเป็นสิ่งที่บุรุษใฝ่ฝัน ไม่ว่าใครๆ ต่างก็รู้สึกว่าน่าสนใจ

อินชิงเสวียนเหลือบมองพวกเขา แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ

แต่ในใจกลับคิดว่าทำไมข่าวนี้ถึงดูบังเอิญจัง?

สงครามในเป่ยไห่เพิ่งสิ้นสุดลง เรื่องของหนังสือสวรรค์ไร้อักษรก็ได้แพร่กระจายไปทั่ว หากมีสมบัติล้ำค่าเช่นนี้จริงๆ ผู้ที่รู้ข่าวจะต้องไปตามหาด้วยตัวเอง เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้รู้กันถ้วนทั่วเช่นนี้

ดังคำกล่าวที่ว่า เมื่อเกิดเรื่องผิดปกติ จะต้องมีบางอย่างแปลกๆ แน่นอน ต้องมีใครบางคนจงใจวางแผนให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีจุดประสงค์อะไร

แต่พอนึกดูอีกที ตัวเองก็ออกมาจากยุทธภพแล้ว คิดเรื่องพวกนี้ไปจะมีประโยชน์อะไร รังแต่จะเสียเวลาเปล่าเท่านั้น

อินชิงเสวียนยิ้มเยาะตัวเอง แล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ

ระหว่างทางไปโรงเรียนสอนการต่อสู้ ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะถาม “ระหว่างทางที่พระสนมเดินทางไปจัดการน้ำ เคยได้ยินเรื่องนี้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”

สายตาของอินชิงเสวียนกวาดมองพวกเขาทั้งสอง

“ไม่เคย คิดว่าคงเป็นแค่เรื่องเหลวไหลที่นักแต่งเรื่องว่างไม่มีอะไรทำก็เลยแต่งเรื่องขึ้นมา พวกเจ้าคงไม่ได้คิดจริงจังใช่ไหม”

หลี่ชีรีบพูดว่า “ไม่ใช่อยู่แล้ว แค่รู้สึกสงสัยนิดหน่อย”

อินชิงเสวียนยิ้มบางๆ พูดว่า “ความอยากรู้อยากเห็นฆ่าแมวขี้สงสัยได้ เรื่องที่ไม่ควรคิด ก็อย่าไปคิดส่งเดชดีกว่า”