“กระหม่อมมีฎีการายงานพ่ะย่ะค่ะ!”
หานสือก้าวไปข้างหน้า พูดด้วยสีหน้ายินดี “คืนวานกระหม่อมได้รับข่าวว่า ราษฎรทุกเมืองและทุกมณฑลได้กลับไปทำการเกษตรที่บ้านเกิด มีการแจกจ่ายเมล็ดพันธุ์พืชไปยังหลายเมืองเพื่อทดลองปลูก ผลลัพธ์เป็นไปในทิศทางที่ดี นับเป็นข่าวที่ดีจริงๆ”
เย่จิ่งอวี้พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“นี่เป็นข่าวดีจริงๆ”
ฉินไห่ฉิวกล่าวต่อไปว่า “คูน้ำส่วนใหญ่ถูกขุดขึ้นมาแล้ว ประกอบกับบ่อน้ำหลายพันแห่ง ปัญหาเรื่องน้ำดื่มของราษฎรได้รับการแก้ไขโดยพื้นฐานแล้ว ถึงจะมีภัยแล้งรุนแรงอีกครั้ง ก็จะไม่เกิดสถานการณ์อย่างเช่นก่อนหน้านี้อีกแล้ว ราษฎรต่างยกย่องฝ่าบาทว่าทรงประปรีชาสามารถ บางคนถึงกับตั้งรูปปั้นทองคำถวายฝ่าบาท และสักการะทุกวัน ซึ่งแสดงความชื่นชมยินดีของพวกเขา”
“นั่นไม่จำเป็นแล้ว คนที่บริจาคเมล็ดพันธุ์คือกุ้ยเฟยของข้า ผู้เสนอการผันน้ำจากใต้สู่เหนือก็เป็นนาง เมื่อครึ่งปีที่แล้ว ข้าบอกว่านางคือหลิวเสวียน แต่คิดว่าทุกท่านคงรู้ตัวตนของนางแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อไป”
ดวงตาของเย่จิ่งอวี้คมกริบราวกับสายฟ้า กวาดมองใบหน้าของขุนนางทุกคน พูดเบาๆ “ตอนที่ข้าเป็นรัชทายาทได้แต่งงานกับหญิงตระกูลอิน ภายหลังเนื่องจากกลอุบายของอ๋องอาซือหลานแห่งเจียงวู ทำให้ข้าเข้าใจผิดคิดว่าตระกูลอินสมคบคิดกับศัตรูต่างแคว้น จึงเนรเทศแม่ทัพอินไปที่เมืองซุ่ยหาน บัดนี้ทุกอย่างกระจ่างแล้ว ถึงเวลาที่ข้าจะแก้ไขสถานะของนางให้ถูกต้อง กุ้ยเฟยของข้า ก็คืออินชิงเสวียนพระชายารัชทายาทในวันวาน”
อย่างที่เย่จิ่งอวี้กล่าว ทุกคนล้วนรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี
ผู้ที่สามารถรับตำแหน่งขุนนางราชสำนักได้ ล้วนแต่เป็นคนฉลาด
ทุกครั้งที่อินชิงเสวียนออกจากวังก็มักจะไปหาตระกูลอิน แน่นอนว่าพวกเขาคาดเดาได้อยู่แล้ว เพียงแต่ฮ่องเต้ไม่พูดอะไร จึงไม่มีใครกล้าถาม
ขุนนางทุกคนต่างมองหน้ากัน คุกเข่าลงแล้วพูดว่า “ขอแสดงความยินดีกับฝ่าบาท ขอแสดงความยินดีกับฝ่าบาท ฝ่าบาททรงพระปรีชายิ่ง!”
เย่จิ่งอวี้พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วพูดต่อ “กุ้ยเฟยแซ่อิน ฉลาดปราดเปรื่อง จริยาดั่งฮุ่ยหลัน สมควรได้รับแต่งตั้งเป็นฮองเฮาเพียงหนึ่งเดียว นางบริจาคเมล็ดพืช ขุดคูน้ำ ช่วยชีวิตราษฎรจากอุทกภัย ร่างตำราการสอบในสำนักศึกษาหลวง ทั้งยังก่อตั้งโรงเรียนสอนการต่อสู้ เรียกได้ว่าเป็นผู้มีความสามารถอย่างแท้จริง ข้าตัดสินใจแต่งตั้งสตรีแซ่อินเป็นฮองเฮา โหราจารย์ ท่านช่วยหาฤกษ์ยามวันมงคล ข้าจะได้ประกาศแก่ใต้หล้า จัดพิธีสถาปนาฮองเฮาให้กับสตรีแซ่อิน!”
ครั้นได้ยินดังนี้ ดวงตาของอินจ้งก็เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความตื่นเต้น
ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งลูกสาวจะถูกแต่งตั้งเป็นฮองเฮา นับว่าขมสิ้นหวานตามอย่างแท้จริง อนาคตข้างหน้า จะปลอดภัยราบรื่นอย่างแน่นอน ทุกอย่างจะสมดั่งปรารถนา
โหราจารย์รีบคุกเข่าลง
“กระหม่อมน้อมรับบัญชา เมื่อกระหม่อมออกจากวังแล้วจะรีบไปหาฤกษ์ยามทันที”
“อื้ม ข้าได้สั่งให้คนเตรียมตัดเย็บเครื่องแบบในพิธีการแล้ว เสนาบดีกรมพิธีการได้เตรียมพิธีการด้วย ข้าต้องการมาตรฐานสูงสุด ห้ามละเลยฮองเฮาของข้าเด็ดขาด”
เสนาบดีกรมพิธีการคุกเข่าโขกศีรษะคำนับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
จนภึงตอนนี้พระนางก็ยังไม่ได้กัน อีกทั้งนางหึงหวงไม่อยากให้สามีได้กัยสนมนางอื่น แต่ตัวเองก็ไม่ยอมมีอะไรกับสามี งงมากแม่ 55555...
กวนเซี่ยวตัวหายนะของครอบครัว...
องค์ชายเจ็ดคือตัวละครลับอีกคนแน่ๆ...
พี่ชายของอินชิงเสียนรึเปล่า 55555 ตะวเองพยายาทปกป้องพี่ชาย อยากช่วยครอบครัว แต่ดันเปฌรช่วยโจร555...
ถ้านางเอกรู้ว่าคนที่ทำให้พ่อเจ้าของร่างเดิมกลายเป็นกบฎเพราะพี่ชายร่างเดิมกับคนรักเก่าจะเป็นยังไงนะ อีกกี่ร้อยคอนถึงจะรู้นะ55555...
ชอบมาก อ่านสนุก น่าติดตามจนจบ 🩷🎀🩷...
ทำไมหนูไม่แลกปืนไว้ใช้ละลูกสาว แลกกระบองไฟฟ้าอย่งเดียวี้สึกไม่ปลอดภัย...
ยังอัพไม่จบเลย หลายเรื่องเลย อัพมาครึ่งทางแล้วทำไมหยุดอัพดื้อๆค่ะ...
จะอัพเมื่อไหร่คะ...
มาต่อเร็วๆนะแอด...