สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 954

เย่ไห่ถังวิ่งไม่เร็วมากนัก ในใจหวังว่าอินปู้อวี่จะยื้อตัวเองไว้ แต่นางก็ต้องผิดหวัง

เมื่อหันกลับไปแอบมอง อินปู้อวี่ยังคงยืนอยู่ที่เดิมอย่างงุนงง

“ช่างซื่อบื้อเสียจริง!”

เย่ไห่ถังเตะหินบนพื้นด้วยความโกรธ จึงวิ่งไปที่ลานด้านหน้าโดยไม่หันกลับมาอีกเลย

อินชิงเสวียนกำลังพูดคุยอยู่กับกวนเซี่ยว เมื่อเห็นเย่ไห่ถังวิ่งออกมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ จึงเกิดความสงสัยอย่างอดไม่ได้ หรือพี่รองแสนซื่อบื้อของนางเปิดหูเปิดตาแล้ว และมีเรื่องบางอย่างที่ใกล้ชิดกันเกิดขึ้นกับเย่ไห่ถัง?

“เสด็จพี่สะใภ้ พวกเรากลับกันเถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรน่าดูหรอกเพคะ”

เย่ไห่ถังดึงมืออินชิงเสวียนเดินออกไปด้านนอกทันที อินชิงเสวียนทำได้เพียงพูดกับกวนเซี่ยวว่า “ฝากบอกฟางรั่วแทนข้าด้วย วันหลังข้าจะมาเยี่ยมนางใหม่”

กวนเซี่ยวรีบโน้มตัวแสดงความเคารพ

“พ่ะย่ะค่ะ กวนเซี่ยวเชิญเสด็จหวงกุ้ยเฟย เชิญเสด็จองค์หญิงไห่ถัง”

เมื่อออกจากประตูของโรงเรียนสอนการต่อสู้ อินชิงเสวียนก็ถามด้วยความแปลกใจ

“ทำไมหรือ หรือว่าพี่รองของข้าล่วงเกินท่าน?”

เย่ไห่ถังหน้าแดงเล็กน้อย นางเบ้ปากเล็กสีแดงสดแล้วพูดว่า “ล่วงเกินอะไรกันเล่า เขาเหมือนกับก้อนหินเสียอย่างนั้น หึ ข้าจะไม่มาอีกแล้ว”

อินชิงเสวียนโล่งใจไป

พี่รองของนางตัวจริงเสียจริง ไม่ใช่ปีศาจที่ไหนอย่างแน่นอน!

“หากองค์หญิงเล่นสนุกพอแล้ว ข้าจะให้หลี่ชีส่งท่านกลับวัง”

เย่ไห่ถังกะพริบตาโตถามว่า “เสด็จพี่สะใภ้จะไปที่ใดงั้นหรือ?”

“ไปเยี่ยมจอมพลเฒ่ากวนเสียหน่อย ได้ยินว่าอาการปวดศีรษะของเขากำเริบ ข้ามียาอยู่พอดี จึงจะนำไปมอบให้เขา”

อินชิงเสวียนขึ้นรถม้าไปก่อน เย่ไห่ถังครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ข้ากลับไปก็ไม่ได้ทำอะไร ข้าไปกับเสด็จพี่สะใภ้ดีกว่าเพคะ!”