สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 982

เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นไห้ของหลี่เต๋อฝู อินชิงเสวียนก็กัดริมฝีปากอย่างแรง นางรู้ว่าหลี่เต๋อฝูนั้นจงรักภักดีมาก จะยอมให้นางทำตามความปรารถนาอย่างแน่นอน

“ขอบคุณ หวังว่าสักวันหนึ่งเราจะได้พบกันอีก!”

หลังจากที่อินชิงเสวียนพูดจบก็ใช้ความเร็วของมิติ ในชั่วพริบตา ร่างที่สง่างามนั้นก็หายไปในแสงท้องฟ้าสีเงิน

เนิ่นนาน ในที่สุดหลี่เต๋อฝูก็เงยหน้าขึ้นราวกับตื่นจากความฝัน

การจะลบล้างการดำรงอยู่ของฮองเฮาโดยสิ้นเชิง ทำให้เขาต้องเปลืองสมองหลายส่วน

บรรดาผู้ที่รู้จักฮองเฮา ไม่ได้มีแค่ขันทีและนางกำนัลในตำหนักจินหวูเท่านั้น แต่ยังรวมถึงองค์หญิงไห่ถังที่มีความสัมพันธ์อันดีกับนางด้วย เมื่อเรื่องนี้ถูกเปิดเผย ผลที่ตามมานั้นยากจะคาดเดา

เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว เขาก็ทำได้เพียงพยายามรับมืออย่างเต็มที่

หลี่เต๋อฝูอยู่ในวังมาทั้งชีวิต ไม่มีอะไรสามารถซ่อนเร้นจากสายตาของเขาได้ ไม่ว่าเขาจะเป็นคนหรือผี ก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนในพริบตา

เขารู้ดีว่าอินชิงเสวียนแตกต่างจากเจ้านายคนอื่น นางไม่เคยเรียกร้องรางวัลใดๆ ไม่เคยทำร้ายใครเพียงเพราะอยากอยู่ในตำแหน่งสูง ความคิดของนางอุทิศให้กับการดำรงชีวิตของราษฎรในต้าโจว และการพัฒนาบ้านเมืองเท่านั้น

สตรีเช่นนี้ เป็นที่น่าชื่นชมอย่างไม่ต้องสงสัย เว้นแต่จะเผชิญกับเหตุสุดวิสัย ไม่เช่นนั้นนางจะไม่มีทางไปจากวังหลวง

เมื่อคิดถึงองค์ชายน้อยผู้น่ารักมีชีวิตชีวา ดวงตาของหลี่เต๋อฝูก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างทนไม่ได้

เป็นไอ้โง่เง่าเต่าตุ่นที่ไหนกันถึงกล้าลักพาตัวเด็กไปได้ เขาจะนั่งสาปแช่งไอ้คนโง่เง่าเต่าตุ่นนั่นในวังทุกวัน แช่งให้กลายเป็นขันทีทั้งครอบครัว

“หลี่กงกง ถึงเวลาเปลี่ยนอาภรณ์ของฝ่าบาทแล้วหรือยังขอรับ”

ขันทีหนุ่มคนหนึ่งมาที่ประตู แล้วถามเขาด้วยความเคารพ

หลี่เต๋อฝูรู้สึกตัวทันที ใช่แล้ว ใกล้จะรุ่งสางแล้ว

แม้ว่าข้อมูลที่อินชิงเสวียนบอกนั้นมีมากเกินไป ให้เขาทำงานให้เสร็จ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำให้สำเร็จได้ แต่หลี่เต๋อฝูก็ยังต้องทำตัวให้กระฉับกระเฉง

ฮองเฮาพูดถูก หากฮ่องเต้ออกจากเมืองหลวง จะเกิดความวุ่นวายในต้าโจวแน่ๆ!

เขากลืนน้ำลายดังเอื้อก ทำให้ลำคอที่แห้งผากชุ่มชื้นขึ้น

“ไปเรียกทุกคนในตำหนักเฉิงเทียนมาที่นี่ รีบหน่อย อย่ารบกวนฝ่าบาท”

หลังจากนั้นไม่นาน นางกำนัลและขันทีในตำหนักหลายสิบคนก็มารวมตัวกันที่ประตูห้องโถงด้านข้าง

หลี่เต๋อฝูมองไปที่พวกเขา แล้วพูดสั้นกระชับได้ใจความ “คืนวานฝ่าบาทมีเรื่องทะเลาะกับฮองเฮา ได้ส่งคนไปวังเย็นภายในคืนวานนี้แล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ห้ามไม่ให้พวกเจ้าคนใดเอ่ยถึงฮองเฮากับองค์ชายน้อยเป็นอันขาด ฝ่าบาทรับสั่งด้วยองค์เอง หากใครกล้าพูดถึงแม้แต่คำเดียว จะถูกลงประหารเก้าชั่วโคตร ถูกแล่เนื้อเถือหนังเป็นชิ้นๆ”

ทุกคนตกใจมาก ฮองเฮาเพิ่งได้รับการแต่งตั้งเมื่อวานนี้ แค่กลับถูกส่งกลับไปที่วังเย็นในชั่วข้ามคืน?

ตามที่คาดไว้ การอยู่กับกษัตริย์ก็เหมือนอยู่กับเสือ โอรสสวรรค์ไร้ปรานีที่สุด

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะบ่นในใจ อย่างไรก็ตามพวกเขาเป็นขันทีและนางกำนัลที่ต่ำต้อยในวังหลวง ไหนเลยจะกล้าวิพากษ์วิจารณ์เรื่องของฮ่องเต้ จากนั้นทั้งหมดก็คุกเข่าลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว

“พวกกระหม่อม/หม่อมฉันน้อมรับพระบัญชาฝ่าบาท จะเก็บเรื่องไว้ให้เงียบที่สุด ไม่กล้าพูดแม้แต่คำเดียว”

หลี่เต๋อฝูพยักหน้า