So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้ นิยาย บท 27

-The most-

“ว้าย! ยังไงคะไหนเมื่อวานได้ยินข่าวว่าเลิก” พอเดินเข้ามาในผับโดยที่มีพี่เฮียเควินสุดหล่อโอบเอวน้องไว้ไม่ห่างเพราะกลัวมีคนมาเบียดน้องพี่แมนนี่ก็ทักพร้อมกับทำหน้าใส่

“ก็เลิกไง” พี่เควินตอบพร้อมกับนั่งลงที่โซฟาแล้วก็รั้งฉันให้นั่งข้างเขาชนิดที่มดก็เดินผ่านไม่ได้ แต่เดี๋ยวนะอะไรคือเลิกวะ!

“แล้วมึงควงลูกสาวกูมาทำไมอีวิน อีผี!” พี่แมนนี่ถามต่อด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้

“ก็เลิกเป็นแฟน แล้วเป็นอย่างอื่นแทน” พี่เควินตอบพร้อมยักคิ้วแบบกวนส้นเท้าพี่แมนนี่มากมายจริง ๆ ค่ะ

“ฮะ!” เสียงพี่ ๆ คนอื่นร้องออกมาพร้อมกันแทบจะทุกคน แต่ฉันนี่สิอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ไอ้เฮียนี่จะประกาศทำไมอีหนมอาย! ///“หนูจะดื่มอะไรคะ วันนี้เมาได้ตามสบายเดี๋ยวพี่ดูแลเอง” พี่เควินไม่ได้สนใจเสียงใครแต่กลับหันมายิ้มหวานถามฉันแทนซะงั้น

“มึงหันมาสนใจพวกกูก่อนอีวิน มึงพูดเมื่อกี้หมายความว่าไง มึงทำอะไรน้อง!” ตอนนี้พี่แมนนี่รีบย้ายที่นั่งมานั่งข้างพี่เควินแล้วก็ทำสีหน้ากระตือรือร้นที่จะรู้

“ทำอะไรมีแต่น้องทำเรา” กรี๊ด!!! เฮียหันไปทำหน้าซื่อตอบพี่แมนนี่แบบนี้ได้ยังไง ไอ้เฮียเควินคนแอ๊บใส!

“ลูกสาว! มันตอแหลใช่ไหมลูก หนูไม่ได้ตกหลุมพรางมันใช่ไหม” พี่แมนนี่เลิกสนใจพี่เควินแล้วก็ชะโงกหน้ามาถามฉันพร้อมน้ำเสียงกดดันทันที

“คือ...” อีหนมไม่รู้จะตอบยังไง ทั้งที่อุตส่าห์ปากดีทำตัวเชิดบอกพี่ ๆ ตลอดว่าเกลียดเขาแต่สุดท้ายแล้วหนมดันตกล่องปล่องชิ้นไปกับเขาเรียบร้อย -///-

“กรี๊ด! อีวิน! มึงยุ่งกับลูกสาวกูทำไม อีพวกกลุ่มจัญไร!” พี่แมนนี่กรี๊ดออกมาแล้วก็เอามือทุบพี่เควินเต็มแรง

“เอ้า! ฮ่า ๆๆ” แทนที่จะโกรธพี่เควินกลับหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี แต่หนมนี่สิก้มหน้าไม่กล้าสบตาใครแล้ว หนมอายแทบแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว -///-

“มึงจะกินลูกสาวกูเหมือนเพื่อนมึงทำไมฮะอีผี!”

“ก็ลูกสาวคุณแม่สวยนี่ครับ” งื้อ~ เฮียอย่าพูดหนูเขินมากแล้วนะ

“เออถ้าไม่สวยมึงก็ไม่กิน แต่มึงคิดยังไงกับน้อง กูขอบอกไว้ก่อนว่าห้ามมาหลอกฟัน!” พี่แมนนี่ชี้หน้าขู่พี่เควิน แต่ฉันรับรู้ได้ถึงความเป็นห่วงที่พี่แมนนี่มีให้กับฉัน

“เออ ถ้าไม่จริงใจกับขนมเราจะจัดการวิน” พี่มินตราเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาบ้าง

“ไม่หลอกหรอกน่า เราออกจะทะนุถนอมที่รักของเรา ใช่ไหมคะคนดี” พี่วินบอกทุกคนแล้วก็หันมากอดฉันพร้อมทำหน้าอ้อน

“พี่วิน! พอแล้วขนมอาย” ฉันกระซิบบอกพี่เควินเบา ๆ อันที่จริงไม่น่ามาเลยนะคืนนี้ T_T

“ลูกสาว! ทำไมถึงยอมมัน มันข่มขืนหนูรึเปล่า!” พี่แมนนี่เลิกเสวนากับพี่เควินแล้วก็หันมาจี้ขนมแทน

“ขนม เอ่อ...” อีหนมจะร้องไห้แล้ว ไม่รู้จะตอบยังไงดี T^T

“มึงใจเย็น อย่าจี้น้องสิ” พี่มิลานพูดขึ้นคงเพราะเห็นสีหน้าที่เหมือนจะร้องไห้ของฉัน ก็นะให้พี่ ๆ เขาช่วยคิดวิธีเอาคืนพี่เควินมาตั้งแต่ต้นแต่อยู่ดี ๆ ฉันดันมาคบกับพี่เควินโดยที่ไม่ได้บอกให้พี่ ๆ รู้เลยนี่นา

“ลูกสาว! คุณแม่ไม่ได้จะด่าหนูลูก คุณแม่แค่โมโหอีวินเพราะคุณแม่จะเอาหนูมาปราบมัน แต่มันได้ปราบหนูก่อนคุณแม่เลยขัดใจ อย่าร้องลูก” พี่แมนนี่รีบย้ายฝั่งมานั่งข้างฉันแล้วก็รีบดึงฉันไปกอดปลอบ

“อะไรนะคะ ขนมไม่เข้าใจ” ฉันเงยหน้ามองพี่แมนนี่เพราะไม่ค่อยเข้าใจคำพูดของพี่เขาเมื่อกี้

“ก็ที่จริงพวกเจ้ก็แอบเชียร์ให้หนูกับอีเลวนี่คบกันจริง ๆ นั่นแหละ แต่อยากให้หนูจัดการมันให้หลาบก่อนมันจะได้ไม่มาเล่น ๆ กับหนู” ฮะ! นี่แสดงว่าพวกพี่เขาไม่ได้แค่คิดจะช่วยฉันแก้แค้นพี่เควินแต่ซ้อนแผนจะจับคู่เหรอเนี่ย ร้ายกาจมากค่ะซิส!

“ฉันว่าไม่ว่ะ ขนมน่าจะปราบไอ้เควินมากกว่าท่าทางแถวนี้จะมีแมวเหมียว” พี่แอลฟ่าพูดขึ้นพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปากแล้วก็มองพี่เควินเยาะ ๆ

“ไอ้เชี่ยแอล พูดมาก” พี่เควินหันไปด่าพี่แอลแล้วก็หันมามองหน้าฉันตาหวาน

“พวกมึงเลิกพูดมากเลยเดี๋ยวแฟนกูร้องไห้” พี่วินยิ้มให้ฉันพร้อมกับกุมมือฉันแน่น

“มึงห้ามทำให้ลูกสาวของพวกกูเสียใจเข้าใจไหมอีแรดเค” พี่แมนนี่ยังคงไม่หยุด แต่ก็เข้าใจนะคะว่าพี่ ๆ คงเป็นห่วงฉัน พี่เควินเคยจริงใจกับใครที่ไหนกันล่ะ

“เออน่า คนนี้ตัวจริง” พี่เควินพูดแล้วก็รั้งฉันเข้าไปกอด บอกตรง ๆ นะคะว่าเขินมากแต่สุขมากกว่า อิอิ

“ถ้ามึงทำชั่วต่อลูกสาวกูขอให้สิ่งที่กูเคยแช่งมึงเป็นจริง” พี่แมนนี่สำทับมาอีก แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่แมนนี่เคยแช่งอะไรพี่เควินไว้ คงเป็นประโยคฮา ๆ ตามประสาของเจ้แกนั่นแหละ

“สาบานด้วยเกียรติของเควินอดีตผัวมโนของแมนนี่เลยจ้ะว่าจะดูแลขนมให้ดีที่สุด” พี่เควินยกมือขึ้นสาบานพร้อมกับยิ้มหวานให้พี่แมนนี่

“อร้าย~ ประโยคทิ่มแทงหัวใจกู! กูเสียผัวให้ชะนีลูกสาวอีกแล้ว! ชะนีน้อยแย่งผัวเจ๊ทำไม! หนูบังคับขืนใจทำเสน่ห์ใส่ผัวเจ๊ใช่ไหม! ผัวขาผัวหลงเสน่ห์มนต์ดำใช่ไหมบอกแมนนี่มา" พี่แมนนี่ทำท่าเสียใจแต่กลับเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนบนโต๊ะได้เป็นอย่างดี แต่ได้ยินพี่เควินพูดประโยคเมื่อกี้น้องมีความสุขมากกว่า หันไปมองคนข้าง ๆ แล้วอยากกระโดดฟัดจังเลย อิอิ

"ฮ่า ๆๆ มนต์ดำอะไรเรายอมเป็นของน้องด้วยความเต็มใจจ้ะแมนนี่ ทั้งตัวทั้งหัวใจยกให้ขนมน้อยของเควินคนเดียว"

“...” ไอ้...ไอ้คนบ้า ไอ้คนน่ารัก! ///-2 อาทิตย์ต่อมา-

“หนูอยู่ไหนครับ” เสียงปลายดังขึ้นทันทีที่ฉันกดรับสาย เพราะขณะนี้เวลา 19.30 น. อีน้องหนมคนสวยยังไม่ได้ลุกจากโต๊ะในห้องประชุมเลย นี่เป็นช่วงพักเบรกพอดีวันนี้มีเสนองานให้ลูกค้าเลยคุยโทรศัพท์ได้ งานใหญ่ที่เป็นงานสุดท้ายของน้องในการฝึกงาน

“ขนมยังไม่เลิกประชุมเลยค่ะ พอดีลูกค้าให้ปรับแก้งานเพิ่มเติม พี่วินล่ะคะ” ฉันคุยกับพี่เควินเสียงเบา เพราะถึงจะเป็นช่วงเบรกแต่ก็ไม่อยากคุยรบกวนคนอื่น