So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้ นิยาย บท 29

“ขนมวันนี้ไปปาร์ตี้กัน” เสียงพี่น้ำหวานดังขึ้นหลังจากที่อีหนมกำลังจะเดินลากท้องที่เพิ่งบรรจุกะเพราหมูกรอบไข่ดาวสุก ๆ ที่สั่งสุก ๆ ทีไรพอเจาะไข่แดงมันก็จะไหลเยิ้มออกมาเหมือนซาลาเปาลาวา อยากรู้พวกเซฟภัตตาคารตามสั่งร้อยละ 90% ไม่รู้จักไข่ดาวสุก ๆ เหรอ!

“ที่ไหนเหรอคะ” น้องหนมหันไปถามเจ้หวานทันทีด้วยอาการกระดี้กระด้า แมวเหมียวตัวน้อยไม่อยู่หนูร่าเริงบันเทิงใจค่ะ

“Signature จ้าผับเพื่อนคุณพอร์ช”

“อ๋อที่นั่นเอง มีใครไปบ้างอ่ะคะ” ฉันได้ยินชื่อผับก็ร้องอ๋อทันทีเพราะมันเป็นผับที่ดังพอ ๆ กับผับของเฮียออสตินนั่นแหละแต่ยังไม่เคยมีโอกาสได้ไปสักครั้งเลยค่ะ ยิ่งตอนมาคบกับพี่เควินนะฉันเคยชวนเขาไปครั้งหนึ่งแต่พี่เขาบอกว่าไม่มีทางไปเหยียบที่นั่นเด็ดขาด แล้วก็ห้ามฉันไปด้วย ซึ่งน้องก็สัญญากับเฮียไปแล้วว่าจะไม่ไป แต่เขาว่าที่นั่นก็เลิศเลอไม่แพ้กัน อยากไปมานานแล้วพอมีโอกาสก็เลยรีบคว้าสิคะ อิอิ เฮียไม่รู้หรอกเฮียกลับพรุ่งนี้ ^0^

“ก็แก๊งเรานี่แหละ พี่มินเพิ่งมาชวนเมื่อกี้แล้วให้พี่มาบอกหนมอ่ะ ตกลงไปนะ”

“ไปสิคะ หนมไม่พลาดแน่นอนค่ะซิส อิอิ” ฉันรีบตอบรับด้วยความกระดี้กระด้า ได้ไปเที่ยวกับเจ้ ๆ มันคือความสุข

“แต่พี่หวานขา ทำไมเราไม่ไปผับเฮียตินเหรอคะ” ฉันถามด้วยความสงสัยขึ้นมานิด ๆ ก็เฮียแกหวงเมียหนักมาก ไม่ใช่แค่เฮียออสตินแต่เฮียแอลฟ่าก็เช่นกัน ไม่น่าจะปล่อยให้สุดที่รักไปเที่ยวที่อื่นได้นะ

“พี่มินบอกว่าอยากเที่ยวแบบสาวโสด คืนนี้จะหนีพี่ตินไป อิอิ” พี่น้ำหวานตอบแล้วก็ยิ้มร่าอารมณ์ดี

“อ้าวแล้วพี่พอร์ชไม่ว่าพี่หวานเหรอคะ”

“ผับเพื่อนคุณพอร์ช ยังไงตาแก่ก็ตามไปเฝ้าพี่อยู่แล้วล่ะ” พี่น้ำหวานพูดไปเบ้ปากไปเหมือนจะขัดใจ แต่เชื่อเถอะเจ้แกชอบจะตายเวลาพี่พอร์ชตามเฝ้า

“โอเคค่า งั้นหนมไปทำงานก่อนนะคะเดี๋ยวบอสมาเห็นหนมจะฝึกงานไม่ผ่าน”

“ฮ่า ๆๆ โอเค พี่ไปแล้วเหมือนกันคุณพอร์ชยังไม่ได้ดื่มกาแฟเลยต้องไปชงให้ก่อน” พี่น้ำหวานยิ้มให้แล้วก็พูดถึงสามีสุดที่รักด้วยเสียงหวาน หวานเหมือนชื่อนั่นแหละ

เฮ้อ! มองตามพี่น้ำหวานจนพี่เขาลับตาไปเรื่อย ๆ อิจฉาจัง อิจฉาที่ได้อยู่กับแฟนทุกวันแถมคุณพอร์ชก็ไม่เคยมีท่าทีว่าจะมีครั้งไหนเลยที่เบื่อพี่น้ำหวาน นับวันก็ยิ่งรักยิ่งหลง อยากได้แบบนี้บ้าง -@Signature-

“ลูกสาว 3 สาวหนีผัวมาเที่ยวแล้วแต่งตัวแซ่บมากลู๊ก~” เสียงคุณแม่แมนนี่ที่เดินกรุยกรายมาที่โต๊ะร้องทักพวกฉันที่นั่งรออยู่ก่อน ก่อนที่จะหันไปมองหน้าพี่น้ำหวาน

“ชะนีลูกสาว สามีหนูนี่ตามเฝ้าตามติดเหมือนไฝเสน่ห์ที่เนินอกเลยนะยะ ลำไย” พี่แมนนี่หันไปกัดพี่น้ำหวานเล่น ๆ เพราะพี่พอร์ชก็เป็นหนึ่งในสามีมโนของเจ้แกก็เหมือนกันค่ะ แค่ไม่ค่อยกล้าออกตัวแรงไม่กล้าแทะโลมแรงเท่าไหร่ ฮ่า ๆๆ

“คุณแม่ก็ หนูก็อยากหนีมาเที่ยวแต่คุณพอร์ชไม่ยอมให้หนูห่างตัวเลยนี่คะ” พี่น้ำหวานดัดเสียงตอบพี่แมนนี่ออกไปซึ่งคุณแม่ก็เบ้ปากใส่ทันทีแล้วก็หันไปมองพี่พอร์ชที่นั่งอยู่กับเพื่อนอีกโต๊ะที่ห่างออกไปไม่เท่าไหร่ บางทีหนมก็สงสัยนะคะว่าเวลาคุณแม่มานั่งกับพวกเรา 4 คน คุณแม่เคยโกรธบ้างไหมที่พวกเราแย่งสามีมโนของคุณแม่มาหมด

“แล้วยังไงคะเมียน้อยเบอร์ล่าสุด ผัวคุณแม่มันจะกลับมาวันไหน” หลังจากค้อนใส่พี่น้ำหวานเบอร์ใหญ่แล้ว คุณแม่ก็หันมาถามน้องบ้าง

“พรุ่งนี้ค่ะ น่าจะถึงช่วงเช้าหรือสาย ๆ นี่แหละค่ะ”

“อ้าว! แล้วออกมาเที่ยวได้บอกมันไหม”

“พี่วินไม่ว่าหรอกค่ะมากับพวกพี่ ๆ นี่นา” ฉันเลี่ยงคำตอบเพราะตั้งแต่วางสายไปเมื่อเช้ายังไม่ได้คุยกันเลยจ้า ดัดนิสัยไอ้เฮียสักหน่อยทีหน้าทีหลังจะได้ไม่กล้ามาล้ออีหนมแบบนั้นอีก

“เหรอ~ อีพวกนี้ก็หนีผัวมาเที่ยวค่ะลูก หนูอย่าลืม และจากการตอบหนูก็หนีผัวมาเช่นกันใช่ไหม? ผัวหนูจะไม่ว่าจริง ๆ เหรอคะ” เกลียดความฉลาดและรู้ทันของคุณแม่ ฮ่า ๆๆ อยากเห็นคุณแม่หนีผัวมาเที่ยวบ้างไม่รู้จะมีเมื่อไหร่

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่วินใจดีจะตาย” ฉันยิ้มหวานใส่พี่แมนนี่ พูดแล้วก็คิดถึงเป็นคนตัดการติดต่อแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่อยากคุยนะคะ คิดถึงเฮียจะแย่แล้ว ที่จริงอยากอาบน้ำปะแป้งนอนกอดหมอนรอเฮียอยู่ที่ห้องแต่พอเจ้ ๆ ชวนเที่ยวใจมันก็ปลิวมาทันทีเพราะตั้งแต่เป็นแฟนกับเฮียแกอิสระในการแสดงความสามารถด้านการแด๊นซ์ของหนมก็ลดลงไป 90% วันนี้หลัวเผลอก็เจอกันหน่อย อิอิ

“ผัวหวงแค่ไหนไม่รู้รึไง พวกมึงด้วยอีชะนีเพื่อนกูมาวันนี้ไม่รู้ต้องเจออะไรจากผัวพวกมึง ถ้ามันรู้ว่ากูพาเมียมันหนีเที่ยวตุ๊ดอย่างกูไม่โดนกระทืบเหรอ!”

“โอ๊ย! อย่าลำไยค่ะเทย เดี๋ยวกลับไปจัดให้ซักดอกก็หายโกรธแล้วค่ะ เลิกพูดเรื่องผัวแล้วมาดริ๊งค์ แอน แดนซ์พร้อมใช้สายตามองหนุ่ม ๆ ดีกว่า อาหารตาทั้งนั้น” พี่มิลค์พูดขึ้นเพื่อเป็นการตัดบทสนทนาเรื่องสามีที่บ้าน หลังจากนั้นแก๊งค์นางฟ้าอย่างพวกเราก็เริ่มต้นปาร์ตี้คืนนี้อย่างเมามัน

“ไงสาว ๆ เมากันรึยังเนี่ย” นั่งกันจนเที่ยงคืนกว่า ๆ พี่พอร์ชก็เดินมาทักทายพวกเรา น่ารักอ่ะ แฟนขอมาเที่ยวก็ตามมาดูแต่ไม่มานั่งคุมให้อึดอัด ถึงแม้สายตาพี่พอร์ชจะคอยจ้องมาที่โต๊ะตลอดเวลาแต่มันก็ไม่อึดอัดจริง ๆ

“เมาแล้วค่ะพี่พอร์ชขา แมนนี่เมามาก มีห้องไหมคะแมนนี่อยากไปนอน” พี่แมนนี่ที่นั่งเยื้องกับพี่น้ำหวานรีบออเซาะพี่พอร์ชทันที