ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 374

บทที่ 374 ผู้ช่วยที่หาจนเจอ

เรื่องนี้ ฟางเจี่่ยนนันจนปัญญาแล้วจริงๆ

ถึงแม้ว่าเธออยากจะช่วย แต่ว่า ไม่สามารถออกตัวในฐานะ ตระกูลฟางได้

หรือจะกลับไปที่เฉินเกอทางนั้น

เวลานี้ เมื่อเห็นคนกลุ่มใหญ่กรูกันเข้ามาในห้องเรียนรวม สวี่หยางหยางรู้สึกหวาดกลัวแทบตาย

บอกตามตรง ขนาดเฉินจุนเหวินตอนนี้ยังแอบใจหายนิดหน่อย

ดูเหมือนว่าเรื่องครั้งนี้ จะลุกลามไปกันใหญ่แล้ว

“ทำอย่างไรดีล่ะ? อาจารย์หัวหน้าภาควิชาคงจะยับยั้งพวกเขาไว้ได้ไม่นานแน่!”

สวี่หยางหยางร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว

ในที่สุด เฉินจุนเหวิน มองไปทาง หูฮุ่ยหมิน “ฮุ่ยหมิน คราวก่อนหยางอยู่เฟยให้ช่องทางการติดต่อกับนายไว้ไม่ใช่หรือ? ถ้าไม่ได้แล้วจริงๆ นายไปหาหยางอยู่เฟยเถอะ เขาเคยบอกไว้ว่าถ้ามีเรื่องอะไร ให้ไปหาเขาได้!”

หูฮุ่ยหมินกล่าวว่า : “แต่ว่าผมกลัวว่า ตอนแรกพี่อยู่เฟยก็แค่อาจจะเกรงใจ เธออยู่ในสถานะอะไรล่ะ ทำไมเขาต้องมาสนใจพวกเราด้วย?”

เรื่องของหยางอยู่เฟย หูฮุ่ยหมินก็ไม่เคยนึกถึงมาก่อน

“เฮ้อ ตอนนี้อย่าเพิ่งสนใจเรื่องนั้นเลย ต่อไป พวกเรามีเพียงโอกาสเดียวคือหยางอยู่เฟยนี่แหละ!”

เฉินจุนเหวินกล่าว

ส่วน หลี่เหวินเทากับ สวี่หยางหยาง ต่างก็ฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่หูฮุ่ยหมิน

“เอาล่ะ ถ้างั้นผมจะลองดู!”

หูฮุ่ยหมินพยักหน้า

จากนั้นจึงรีบร้อนหาทางติดต่อหยางอยู่เฟยตามวิธีที่เขาให้ไว้

ที่ทำให้หูฮุ่ยหมินคาดไม่ถึงก็คือ ที่โทรติดต่อไปหา หยางอยู่เฟยรีบรับสายทันที

หูฮุ่ยหมินไม่ทันได้กล่าวทักทาย รีบแจ้งเรื่องราวที่เกิดขึ้น

“พี่อยู่เฟย ขอบคุณคุณมากเลยนะครับ ช่วยถามให้ผมหน่อยก็ดีที่สุดแล้วครับ!”

ดูเหมือนว่า หยางอยู่เฟย ทางนั้นจะรับปากแล้ว หูฮุ่ยหมินกล่าวอย่างตื่นเต้น

หลังจากนั้นไม่นาน หยางอยู่เฟยก็โทรกลับมาหา

“ฮุ่ยหมิน เรื่องครั้งนี้ไม่เหมือนคราวก่อน พี่ช่วยถามให้แล้ว คุณชายหวงออกหน้า แต่ว่าครั้งนี้ต้องทำอย่างไร พวกเธอไปหาประธานจูเจียงแห่งเมืองฉู่ชวน เมื่อเขาเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว ถึงจะตัดสินใจว่าจะออกหน้าได้หรือไม่! เฮ้อ ฉันช่วยพวกเธอได้แค่นี้แหละ!”

หยางอยู่เฟยถอนหายใจ

แน่ล่ะ เมื่อครู่ตอนที่ตัวเองโทรหาคุณชายหวง คุณชายหวงรับปากแล้ว และสอบถามประธานจูเจียงแล้ว

คุณชายหวงเป็นน้องชายแท้ๆของคุณชายเฉิน ประธานจูเจียงคงไม่กล้าขัดใจอะไร

ดังนั้น เรื่องนี้ต้องไปเข้าพบประธานจูเจียงด้วยตัวเองเสียหน่อย อย่างน้อยเขาก็ควรจะรับรู้เรื่องราวทั้งหมด

หลังจากวางสาย

หูฮุ่ยหมินพวกเขารีบร้อนออกไปทันที

“โชคดีจริงๆเลยนะเนี่ย อย่างน้อยก็มีคนช่วยพวกเขาได้!”

หวางเสี่ยวหัวรู้สึกไม่ชอบใจนัก

เฉินเกอส่ายหัวไปพลางฝืนยิ้ม

บอกว่าช่วย ตัวเองก็ต้องช่วยพวกเขาสิ

ที่จริงแล้วในบางครั้งเฉินเกอก็อยากจะเปิดเผยตัวตนต่อสาธารณชน ถ้าเป็นเช่นนั้น อย่างน้อยตัวเขาก็จะมีปัญหาน้อยลง

แต่อย่างที่คุณพ่อเคยเตือนเอาไว้ เมื่อเปิดเผยตัวตนแล้ว ปัญหาอีกกองหนึ่งก็จะตามมา ไม่น้อยไปกว่าที่มีอยู่ตอนนี้เลย

ดังนั้นเรื่องพวกนี้ ไม่มีทางแล้ว

อีกอย่างเมิ่งชวนก็หาตัวไม่เจอ ก็ไม่ควรทำให้นักเรียนคนอื่นๆเดือดร้อนอีก

ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว

รอให้จบสี่วิชาในตอนเช้าก่อน ตอนบ่ายก็ไม่มีอะไรแล้ว

เฉินเกอก็เตรียมตัวกลับ

ช่วงเวลานั้นพอดี เฉินเกอได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง เป็น จูหมิงโทรมา

“คุณชายเฉิน หลายวันนี้หลังจากพวกเราตรวจสอบกันข้ามวันข้ามคืน เรื่องของฟางเมิ่งซิน ในที่สุดก็พบเบาะแสแล้วครับ!”

จูหมิงพอรับสาย ก็กล่าวอย่างตื่นเต้น

“อ้อ? งั้นก็ดีแล้ว ตอนนี้ผมกำลังจะไปหาคุณอยู่!”

เฉินเกอก็ตื่นเต้นด้วยเช่นกัน

ได้ยินปลายสาย ดูเหมือนจูหมิงทางนั้นกำลังยุ่งมาก