ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 1004

ลู่เฉิงคุนนั่งอยู่ในสำนักงาน และสมองของเขาคิดแต่เรื่องของเฉินเกอ

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายมาระยะหนึ่ง ยังไม่ได้สัมผัสความสะดวกสบายที่ได้รับจากตำแหน่งผู้รักษาการ พริบตาเดียวฝันร้ายก็กลับมาแล้ว

ช่วงเวลาที่ผ่านมา ได้พบร่องรอยของหลี่กั๋วจุนแล้ว

เขาอยู่ในป่าแห่งนั้น พบเขาเกือบหนึ่งเดือนแล้ว ตอนที่พวกเขาพบหลี่กั๋วจุน พวกเขาคิดว่าเขาเป็นคนป่าที่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน หากกลุ่มค้นหาไม่สังเกตเห็นเสื้อผ้าที่เขาสวมอยู่ คงจะฆ่าเขาตายทันที

เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาหรือกระทบต่อตำแหน่งผู้รักษาการ ลู่เฉิงคุนจึงได้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ขาจึงซ่อนหลี่กั๋วจุนไว้ที่หมู่บ้านเล็ก ๆ บนภูเขาในพื้นที่ห่างไกล โดยให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเป็นคนควบคุมดูแล

ดังนั้น นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมลู่เฉิงคุนถึงได้รู้สึกกังวล

เขากลัวว่าการกลับมาคราวนี้ของเฉินเกอ ตนเองจะมีจุดจบเหมือนหลี่กั๋วจุน

เมื่อได้เรียนรู้จากอดีต ลู่เฉิงคุนไม่อยากทำซ้ำในสิ่งที่ผู้อื่นเคยทำผิดพลาด

ถ้าหากทำตามผู้รับผิดชอบพื้นที่ทะเล โดยส่งหน่วยรบและกองทัพเรือไปฆ่าเฉินเกอโดยตรง ถึงแม้นี่จะเป็นวิธีที่ดีมาก แต่ผลที่ตามมานั้นก็ร้ายแรงมากเช่นกัน

คราวนี้ เฉินเกอไม่ได้แสดงพฤติกรรมที่ผิดปกติใด ๆ แล้วถ้าหากเขาลงมือจัดการเฉินกอ บางทีหัวเซี่ยอาจจะจับจุดอ่อนของเขาได้ และเมื่อถึงเวลานั้นการจะกำจัดตัวปัญหาอย่างเฉินเกอ จะทำให้เกิดความยุ่งยากตามมาอีก

แต่ถ้าไม่กำจัดเฉินเกอ เมื่อเฉินเกอได้รับอนุญาตให้เข้ามาในดินแดนของประเทศหนานเยว่แล้ว ถ้าจะกำจัดเขามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป คงไม่สามารถรอให้เฉินเกอเข้ามาและสร้างปัญหาก่อน แล้วค่อยไปแก้ไขปัญหาทีหลัง

หลังจากคิดไตร่ตรองแล้ว ลู่เฉิงคุนก็พบวิธีแก้ไขปัญหาที่ดีพอสมควร

เขาหยิบโทรศัพท์ตั้งโต๊ะขึ้นมาทันที แล้วติดต่อผู้รับผิดชอบพื้นที่ทะเลที่ออกไปเมื่อสักครู่ และให้เขากลับมาทันที เพราะมีคำสั่งสำคัญ

หลังจากผู้รับผิดชอบรับสายแล้ว เขาก็กลับมาทันที

"ผู้รักษาการ จะให้เฉินเกอหายไปในทะเลไหม?" ผู้รับผิดชอบถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกทันทีที่เขาผลักประตูเข้าไป

เขาในฐานะคนที่รับผิดชอบพื้นที่ทะเลของประเทศหนานเยว่ เขาจะไม่ยอมให้สถานการณ์ที่คล้ายกันเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน คราวก่อนตอนที่เฉินเกอจากไป เขาได้ยื่นเรื่องขอไล่โจมตีเฉินเกอในพื้นที่ทะเลไปแล้ว แต่เนื่องจากลู่เฉิงคุนคัดค้าน สุดท้ายเขาก็ต้องล้มเลิกความคิดนั้น

"คุณคิดจะฆ่าเฉินเกอโดยตรง?" ลู่เฉิงคุนหรี่ตาลง

"หรือจะปล่อยให้เขาเข้ามาในประเทศหนานเยว่?" ผู้รับผิดค่อนข้างลังเล เมื่อก่อนตอนที่หลี่กั๋วจุนเป็นผู้รักษาการ เขาไม่เคยแสดงความลำบากใจกับเรื่องเช่นนี้ ตอนนี้ลู่เฉิงคุนเป็นผู้รักษาการ เขากลับลังเล ไม่มีบุคลิกของผู้รักษาการเลย "ผู้รักษาการ คราวที่แล้วตอนที่เฉินเกอเข้ามา ได้สร้างปัญหาให้พวกเรามากมาย แม้แต่หลี่กั๋วจุนผู้รักษาการคนก่อนก็ตายด้วยน้ำมือของเขา"

"แต่เขาเป็นคนหัวเซี่ย ถ้าเปิดศึกกับคนหัวเซี่ยอย่างเปิดเผย เกรงว่าหัวเซี่ยจะใช้เรื่องนี้ก่อความวุ่นวาย ช่วงหลายปีที่ผ่านมาความสัมพันธ์ระหว่างพวกเราสองประเทศไม่ค่อยดีนัก" ลู่เฉิงคุนรู้สึกกังวลเล็กน้อย เพราะตอนที่เขาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหลี่กั๋วจุน เขารู้เรื่องเหล่านี้อย่างชัดเจน

"แล้วที่คุณเรียกผมกลับมาหมายความว่าอย่างไร?" ผู้รับผิดชอบถามด้วยความสงสัย

"เอาอย่างนี้ คุณไปคอยจับตาเฉินเกอและรายงานทุกการเคลื่อนไหวของเขาให้ผมทราบ ทันทีที่เขาเข้าใกล้ท่าเรือ แจ้งให้ผมทราบทันที ผมจะไปพบเขาด้วยตนเอง" ลู่เฉิงคุนคิดอย่างรอบคอบ และเตรียมจะไปเจรจากับเฉินเกอซึ่ง ๆ หน้า