ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 128

ถังฉู่เรียกน้องซูมู่หานไปข้างๆ

ก็ไม่รู้ว่าเธอพูดอะไรด้วยน้ำเสียงที่ต่ำ เห็นสายตาของถังฉู่ที่จ้องมองเฉินเกอเป็นระยะๆ จากนั้นก็มองไปที่เว่ยเฉียง

อาจเป็นการชักชวนให้ซูมู่หานเลิกรากับเฉินเกออย่างรวดเร็วและมาเป็นแฟนกับเว่ยเฉียง

สรุปคือสุดท้ายซูมู่หานไม่ยอมแน่นอน

"พี่ พวกคุณเล่นให้สนุกเถอะ เฉินเกอและฉันจะกลับไปโรงเรียนก่อน!"

หลังจากกล่าวคำล่ำลาเสร็จซูมู่หานและเฉินเกอก็จากไป

ในใจถังฉู่ กังวล

มองด้านหลังของทั้งสองแล้วกระทืบ

"พี่ฉูฉู ไม่เป็นไร มู่หานเป็นน้องสาวของคุณ และเป็นเพื่อนที่ดีของผม ผมพยายามไปหาเธอ!"

เว่ยเฉียงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงพยายามพูดด้วยรอยยิ้ม

"เอาล่ะ เว่ยเฉียง ดีแล้ว คุณอย่าท้อแท้ไม่ต้องกังวล เฉินเกอคนนี้ไม่ช้าก็เร็วฉันจะให้น้องสาวของฉันถีบเขาทิ้งเอง เขาจะเทียบกับ เว่ยเฉียงได้อย่างไรละ!"

ถังฉู่ยิ้ม

จากนั้นพวกเขาก็ไปเที่ยวเล่นรอบ ๆ สถานที่ต่างๆในจินหลิง

ไม่นาน ก็ถึงเวลาค่ำ

เดิมทีถังฉู่วางแผนเชิญเพื่อนสองสามคนจากโรงเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัยมาทานอาหารด้วยกัน

เว่ยเฉียงและพี่สาวของเขาไม่ได้วางแผนที่จะจากไป?

งั้นก็ไปทานอาหารด้วยกันและทำความรู้จักกัน

และ เว่ยเฉียงยังคงแสดงด้านที่มีน้ำใจของเขาออกมา

ยังคงกำหนดสถานที่รับประทานอาหารค่ำในห้องครัวเจียหยวน

ยังไงซะห้องครัวเจียหยวนก็ให้หน้าผมมาเยอะ และวันนี้มีคนแปลกหน้ามากมาย ตนเองสามารถอวดได้อีกรอบ

มีเพื่อนประมาณห้าหรือหกคนมา

ครั้งนี้ต้องจองห้องใหญ่ขึ้น

"ไปๆๆ เอาอาหารดีๆที่โรงแรมมาให้หมด!"

เว่ยเฉียงโยนกุญแจรถออกไป แล้วนั่งไขว่ห้างพูดอย่างเก่งกาจ

"ว้าวฉูฉู นี่คือน้องชายใจกว้างที่คุณพูดถึงใช่ไหม บุคลิกไม่เลวนะ! ดูมีราศรีดุดันมาก!"

“ ฮ่าฮ่า ใช่แล้วฉูฉูเขามีแฟนหรือยัง?ฉันมีลูกพี่ลูกน้องที่ยังโสดอยู่ตอนนี้!” "เห้อ ถ้าฉันมีแฟนที่เก่งกาจแบบนี้ก็คงดี!"

คนที่มาล้วนเป็นสาวๆ พวกเธอมองดูเว่ยเฉียงด้วยสายตาที่ชื่นชม

อันที่จริง ผู้ชายที่ร่ำรวยนั้นมีเสน่ห์เป็นพิเศษอยู่แล้ว นับประสาอะไรกับผู้ชายที่

ร่ำรวยและดูมีสง่าราศีแบบนี้

ถังฉู่จะกล้าบอกหรอกว่าเว่ยเฉียงไม่มีแฟน ถ้าเขาถูกผู้หญิงคนอื่นแย่งไป ลูกพี่ลูกน้อง

สุดที่รักของเธอก็ไม่มีโอกาสแล้วสิ!

"ฮ่า ๆ พวกคุณอย่าบ้าผู้ชายแบบนี้สิ สักครู่อาหารจะมาเสิร์ฟ หลังจากเสิร์ฟ

อาหารแล้วยังมีสิ่งที่จะทำให้พวกคุณต้องประหลาดใจมากขึ้น พวกคุณยังไม่ใช้โอกาสนี้ดูการเซอร์ไพรส์อีกหรือ?

ถังฉู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ ห๊ะ? เซอร์ไพรส์อะไรเหรอ เมื่อกี้ที่มาฉูฉูก็ได้บอกตลอด!”

"ใช่ๆ บอกมาฟังหน่อยสิ!"

ถังฉู่ยิ้ม "คุณจะรู้เมื่อบริกรเสิร์ฟอาหารเสร็จแล้ว!"

ในขณะเดียวกันในใจรอคอยและรู้สึกภาคภูมิใจ นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมถังฉู่ จึงให้เว่ยเฉียงออกหน้า

เมื่อเป็นแบบนี้ ตนเองก็ได้หน้าไปด้วย!

แต่ในที่สุดก็รอให้บริกรเสิร์ฟอาหารเสร็จ

"ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี อาหารพร้อมแล้ว เชิญรับประทานได้!"

บริกรยิ้มเล็กน้อยจากนั้นก็หันหลังจากไป

"หึ คุณรอก่อน!"

ถังฉู่กล่าวด้วยความประหลาดใจ "คุณแน่ใจหรือว่าคุณเสิร์ฟหมดแล้ว?คุณลืมอะไรไปหรือเปล่า?"

บริกรส่ายหัวอย่างงง ๆ "ทุกอย่างที่คุณสั่ง พวกเราได้เสิร์ฟหมดแล้ว!"

“ผัวะ!"

　ถังฉู่ตบโต๊ะอย่างแรง "คุณตาบอดเหรอ ไม่รู้เหรอว่าวันนี้ใครเป็นคนเชิญทานอาหารเย็น?คือคุณชายเว่ย ไม่เห็นเหรอว่าเรายังไม่ได้ไวน์"

ถังฉู่เตือนเขา