เฉินเกอและคนอื่นๆได้ขับรถไปที่ห้องครัวเจียหยวน
สำหรับรถลัมโบร์กีนีของเฉินเกอ มันทำให้ทุกคนตกใจในตอนแรกบ้าง แต่ต่อมาถังฉู่ก็ได้อธิบายให้พวกเขาฟัง
เช่นเฉินเกอชอบใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย
เมื่อเป็นแบบนี้ สองพี่น้องตระกูลเว่ยจากที่มองเฉินเกอด้วยสายตาที่ชื่นชม ก็แสดงสายตาดูถูก
รถดีๆแบบนี้ ให้คนอย่างเฉินเกอขับเสียของจริงๆ
กับสิ่งนี้ เฉินเกอยิ้มอย่างไม่แคร์
ต่อมาก็ถึงเวลาแสดงของเว่ยเฉียง
เขาโทรหาเพื่อนที่อยู่จินหลิง จากนั้นไปที่ห้องครัวเจียหยวน จองห้องที่ถือว่าดีในระดับหนึ่ง ที่ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึงใจ
โดยเฉพาะถังฉู่
“ แหม! น้องเว่ยเฉียงคิดไม่ถึงว่าคุณจะมีเส้นสายดีขนาดนี้ในจินหลิง ฮ่าฮ่า ใช่แล้วห้องครัวเจียหยวน แค่ดูก็รู้ว่าเป็นโรงแรมระดับไฮเอนด์กินที่นี่ถึงจะมีหน้าหน่อย!”
"ไม่เหมือนคนบางคน เลือกแต่สถานที่ที่มีแต่คนบ้านนอกไปเท่านั้น!"
ถังฉู่มองไปที่สภาพแวดล้อมของห้องและตกหลุมรักทันที
"ดี พี่ถังฉู่ชอบก็ดีแล้ว ห้องครัวเจียหยวนนี้ พวกพี่ชายของผมเป็นลูกค้าประจำที่นี่ ครั้งหน้าเรามาที่นี่อีก! มู่หาน คุณว่าที่นี่เป็นยังไง?"
เว่ยเฉียงยิ้มไปด้วยและส่งสายตาไปทางซูมู่หาน
สำหรับเฉินเกอนั้น เห็นได้ชัดว่าถูก เว่ยเฉียงเพิกเฉย
เพราะเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เว่ยเฉียงเป็นคนรุ่นที่สองที่ร่ำรวย ข้างบนยังมีพ่ออยู่แต่เฉินเกอคนนี้เป็นเพียงไอ้กระจอกที่ถูกรางวัลและไม่มีภูมิหลังใดๆ
“ก็ดี!"
ซูมู่หานพูดอะไรได้อีกละ เพียงแค่พยักหน้าและตอบๆเขาไป
"เว่ยเฉียง คุณก็ปีสามแล้ว อีกไม่นานปีสี่คุณก็จะต้องไปฝึกงานแล้ว คุณมีแผนอย่างไร
หรือ?คุณจะไปเรียนต่อต่างประเทศ หรือว่า?"
ถังฉู่ถามด้วยความดีอกดีใจ
“ บางทีผมอาจจะเริ่มทำธุรกิจด้วยตนเอง เลยไม่ไปเรียนต่อต่างประเทศแล้ว ในอุดมคติของผมคือมีบริษัทของตัวเองฮ่าๆ...”
"มีความคิดแบบนี้ไม่เลวจริงๆ ปัจจุบันสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจในประเทศดีมาก เป็นเจ้านายเอง มีอนาคตจริงๆ!"
ถังฉู่พยักหน้าเห็นด้วย
และมองไปที่แฟนของน้องสาวของตนเอง นั่งอยู่ตรงนั้นไม่กล้าพูดอะไรสักคำ
อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังจริงๆ
จริง ๆ บางคนไม่ได้เรื่อง ถังฉู่แค่ดูก็ดูออกแล้ว และเห็นได้ชัดว่า เฉินเกอเป็นคนประเภทนั้น ไม่ได้เรื่องทั้งชีวิต!
“ ไม่รู้ว่าพี่เฉินเกอวางแผนอะไรไว้ระหว่างฝึกงาน ไปที่สำนักพิมพ์หรือกองบรรณาธิการ?”
เว่ยเฉียงหัวเราะเย็นชาและมองไปที่เฉินเกอ
"ยังไม่ได้วางแผนอะไรเลย บางทีอาจเรียนหลักสูตรที่เกี่ยวข้องในภาควิชาเศรษฐศาสตร์และการจัดการเพิ่ม!"
เฉินเกอกล่าวจางๆ
"เหอะๆ เงินเพียงเล็กน้อยที่คุณมี คุณยังต้องเลือกเรียนเพื่อบริหารอีกหรือ?เฉินเกอ ฉันแนะนำให้คุณรีบติดต่อหน่วยงานที่ดี คนอย่างคุณ ควรมี5 ประกัน 1 กองทุนจะดีกว่า ไม่งั้นฉันกังวลจริงๆว่าคุณจะหาเมียไม่ได้ในอนาคต!”
ถังฉู่ หัวเราะโดยตรง
เนื่องจากเธอก็ศึกษาด้านการบริหารเศรษฐกิจในต่างประเทศ
เฉินเกอยังต้องการเรียนมันช่างน่าขำจริงๆ
และเฉินเกอก็ฟังออกว่าคำพูดของถังฉู่ชัดเจนอยู่แล้ว นี่เป็นการบอกใบ้ตัวเองว่าเธอไม่เห็นด้วยที่เขาคบหากับซูมู่หานเลย!
ซูมู่หานยังคงพยายามเปลี่ยนเรื่องพูดของพี่ถังฉู่
โชคดีที่ในตอนนี้อาหารมาเสิร์ฟแล้ว
"สวัสดีสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี นี่คือ ไวน์โดเมน เดอ ลา โรมาเน่-กงตีที่ทางร้านมอบให้ฟรี เชิญลิ้มรสได้เลย!"
พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาด้วยความเคารพพร้อมกับไวน์แดงหนึ่งขวดและกล่าว
"ไวน์โดเมน เดอ ลา โรมาเน่-กงตี?จริงเหรอ?นี่คือแบรนด์ไวน์อันดับ 1 ของโลกที่ติดอันดับหนึ่งในสิบอันดับแรกของแบรนด์ไวน์ที่หรูหราที่สุดในโลกเลยนะ!"
หลังจากฟังการแนะนำของบริกร.
ถังฉู่และเว่ยหลินพวกเธอต่างตกตะลึง
พวกเธอทำงานและอาศัยอยู่ในต่างประเทศ จึงรู้จักไวน์เป็นอย่างดี
"เอามาให้ฉันดูสิ ว่าเป็นของจริงมั้ย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...