ไม่ใช่! ! !
เมิ่งไฉ่หรูคิดถึงช่องโหว่เหล่านี้ในคำพูดของหลี่เฟยหง
เขาพูดเองว่าอยากจะรู้ว่าหน้าตาเธอเป็นอย่างไร?
สถานการณ์ในตอนนั้น เขามีวิธีมากมายที่ค้นหา
ยิ่งกว่านั้น การรู้ว่าตัวเธอหน้าตาเป็นอย่างไรมันจะมีประโยชน์อะไร?
เพราะก่อนหน้านี้เมิ่งไฉ่หรูถามหลี่เฟยหงแล้วว่ารู้จากลูกน้องจำนวนหนึ่งว่าตัวเธอถูกจับไว้ที่ไหน และไปที่ห้องไหน
เขาจึงมาช่วยเธอทันที
แล้วจะเสียเวลาหาอีกทำไมว่าเธอหน้าตาเป็นอย่างไร?
ยังมี ๆ
เรื่องนี้ สุดท้ายแล้ว หนุ่มหล่อผินผัน รู้เรื่องนี้ได้ยังไง?
เขาไปที่บาร์จริง ๆ สินะ ตามนิสัยของ หนุ่มหล่อผินผัน แล้ว เขาไม่ชอบสถานที่แบบนั้น
คนเดียวที่รู้ว่าเธอกำลังจะไปที่ไหน ก็มีเพียงแค่เฉินเกอเท่านั้น!
แม่งเอ๊ย!
เมิ่งไฉ่หรูใจเย็นต่อไปไม่ไหวแล้ว หรือว่า...เฉินเกอก็คือ หนุ่มหล่อผินผัน ?
ฮ่า ๆ ๆ...
ทันใดนั้น เมิ่งไฉ่หรูก็หัวเราะ
ไม่นะ จะเป็นไปได้ยังไงล่ะ!
ตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่?
ในเรื่องนี้ ไม่แน่ว่าอาจจะมีเรื่องเข้าใจผิดก็ได้ รอพรุ่งนี้เถอะ เอาไว้เจอเฉินเกอแล้วจะถามให้รู้ดำรู้แดงแล้วค่อยว่ากัน
เพราะความตื่นเต้นของเมิ่งไฉ่หรูเมื่อครู่ ที่ตื่นเต้นตกใจสุดท้ายก็สงบลง
ทั้งคืนนั้นไม่เกิดอะไรขึ้น
วันต่อมา เพราะเป็นวันเสาร์
ดังนั้นเฉินเกอจึงตื่นสาย
รอจนโทรศัพท์มือถือดังขึ้นแล้วจึงลืมตา
เมื่อเขาเปิดตาดู พบว่าเป็นหลินยียีโทรเข้ามา
“ไม่ได้ติดต่อมาตั้งหลายวันแล้ว ไม่รู้ว่าหลินยียีโทรมาหาเรามีเรื่องอะไร!”
เฉินเกอพูดขึ้นด้วยความสงสัย แล้วจึงกดรับสาย
“คุณชายเฉิน คุณยุ่งอยู่รึเปล่า?”
หลินยียีกระซิบถาม
”ไม่ยุ่ง มีเรื่องอะไร?”
เฉินเกอถาม
“คืออย่างนี้ค่ะ คุณชายเฉิน ครั้งก่อนคุณปลอมตัวเป็นแฟนฉันใช่ไหมล่ะ? แต่ว่าวันนี้ คุณอา มาจาก เมืองหยุนก่าง ยังมีญาติจากทางภาดเหนือนัดกันว่าจะมาเที่ยวจินหลิง มาเยี่ยมพ่อฉัน”
“แต่ ประธานจ้าว แห่งย่านการค้าต้องประชุมยาวทั้งสองวัน พ่อฉันไปประชุม ดังนั้นอยากให้คุณไปเป็นเพื่อน!”
หลินยียีพูดอย่างออดอ้อน
“อ้อ หย่างนั้นเธอก็ไปเป็นเพื่อนสิ ไปเที่ยวเป็นเพื่อนพวกเขา ถ้าหากว่าอยากไปบ่อน้ำพุร้อน ฉันจะจัดห้องพักหรูให้!”
เฉินเกอพูด
กับหลินยียี ถึงแม้เริ่มต้นจะมีเรื่องเข้าใจผิด โดนเธอทุบตี
แต่ว่าตอนนี้หลังจากผ่านเรื่องต่าง ๆ มามากมาย ทั้งสองคนถือว่าเป็นเพื่อนกัน
เฉินเกอกลับไม่ได้พิศวาศอะไร
แต่หลินยียีเห็นได้ชัดว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้น
“คุณชายเฉิน ฉันไม่ได้ให้คุณจัดการเรื่องบ่อน้ำพุร้อน ฉันอยากถามคุณว่าคุณว่างรึเปล่า ถ้าหากว่าว่างล่ะก็ ออกไปเป็นเพื่อนฉันกับพวกเขาหน่อยได้ไหมคะ?”
“ให้ผมไปเป็นเพื่อนพวกเขา? คุณยังอยากให้ผมปลอมเป็นแฟนคุณอีกหรอ? ยียี ผมปลอมตัวจนเบื่อแล้ว พอเถอะ ดังนั้น คุณก็อย่าทำให้ผมลำบากใจเลยนะ!”
เมื่อเฉินเกอได้ยินสิ่งนี้เขาก็ปฏิเสธทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...