ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 138

คนทั้งหมดนั้นช็อกจนนิ่งไป

“คุณชายเฉินคะ คนนี้คือ?”

ถังหรานเดินมาอยู่ข้างๆเฉินเกอ มองพวกเธอแล้วถามขึ้นด้วยความสงสัย

โดยเฉพาะถังหรานที่เห็นว่าหลินยียีสวยขนาดนี้ ทำให้ในใจของถังหรานก็รู้สึกหึงหวงมา

สรุปก็คือเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีประมาณนั้น

แต่ว่านี่กลับทำให้เฉินเกอลำบากใจ

จะให้พูดไปตรงๆว่าหลินยียีเป็นแฟนของตัวเองก็คงไม่ได้หรอกใช่ไหม?

ถ้าเกิดว่าไปบอกซูมู่หานขึ้นมาจะทำยังไง? นั่นมันไม่ใช่เรื่องไม่มีมูลแล้วเกิดหายนะหรือไง

“เรื่องนี้ค่อยบอกพี่ทีหลังแล้วกัน! คนพวกนี้เป็นแขกของผม ช่วยสั่งให้คนมาดูแลต้อนรับหน่อยนะครับ!”

เฉินเกอยิ้มบางๆ

“ค่ะ คุณชายเฉิน!”

ถังหรานพยักหน้า

แต่ที่เรียกกันคำนี้ก็คุณชายเฉินคำโน้นก็คุณชายเฉิน ทำให้หลินหงเซียะถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

“อะไร อะไรนะ? แกเป็นคุณชายเฉิน? คุณชายเฉินแห่งจินหลิง?”

หลินหงเซียะราวกับกำลังตะโกนออกมา

“ใช่ครับ! คุณป้าสอง! ผมนี่แหละ!”

แต่เฉินเกอกลับยิ้มขึ้นมาอย่างสนใจ

“ยียี นี่เรื่องจริงนั้นเหรอ?”

ลี่หงจู๋วเองก็เอ่ยขึ้นด้วยความตกตะลึง แค่รู้สึกว่าหน้าของตัวเองกำลังจะบวมแล้ว

คนจนน่ารังเกียจที่โดนเยาะเย้ยมาตลอดทาง กลับกลายเป็นคุณชายเฉิน!

หลินยียีพยักหน้าอย่างจริงจัง

ทั้งสามสาวพี่น้องก็สูดลมหายใจเย็น

ชัดเจนว่าชื่อของคุณชายเฉิน พวกเธอคงได้ยินมาไม่น้อยแล้ว

คิดไม่ถึงว่า คนๆนั้นกำลังยืนอยู่ตรงหน้าตัวเอง

ภายในใจของหลายคนก็เกิดความรู้สึกเสียใจขึ้นมา

เมื่อกี้ยังอวดโน่นนี่อยู่ต่อหน้าเฉินเกออยู่เลย ผลลัพธ์ราวกับแสดงเป็นตัวตลกต่อหน้าคนอื่นอย่างไรอย่างนั้น!

หลังจากนั้นก็ดูสนุกสนานขึ้นมาถนัดตา

หัวข้อบทสนทนายังคงล้อมรอบอยู่บนตัวเองเฉินเกอ

แต่ไม่ว่าเฉินเกอจะพูดว่าอะไร พวกเธอก็ตอบแต่ค่ะๆๆ

แต่ละคนเงียบกันเหมือนจิ้งหรีดในฤดูใบไม้ร่วง

เหอะๆ เฉินเกอรู้ การตอกกลับของเฉินเกอในครั้งนี้ทำให้พวกเธอนั้นตายสนิท

ก็ดี ต่อไปจะได้ไม่ต้องผิดใจกัน

“คุณชายเฉิน บ้านตกแต่งเสร็จแล้วค่ะ? คุณจะย้ายเข้ามาเมื่อไหร่คะ?”

ตอนที่กำลังจะไป ในตอนนี้ถังหรานก็ถามขึ้นเสียงเบา

“อีกไม่กี่วันนี้แหละ จ้าวจื่อซิ่งจัดการเรื่องได้เร็วดีนี่ บอกเจ็ดวันแต่ใช้เวลาแค่หกวันเอง!”

เฉินเกอตอบกลับมาประโยคหนึ่ง แล้วก็พาพวกหลินยียีลงไปจากบนเขา

“เฉินเกอ นายอยู่ไหนน่ะ? ตอนเย็นฉันอยากจะไปกินข้าวที่โรงอาหารพร้อมนาย มีเรื่องที่จะต้องพูดกับนายด้วย!”

เป็นซูมู่หานที่อยู่ๆก็ส่งข้อความมาหาเฉินเกอในวีแชท

แถมยังทำให้เฉินเกอใจหายใจคว่ำ และยังทำให้เขารู้สึกกลัวราวกับตัวเองเป็นโจร

“อ้อๆ ฉันอยู่ที่มหาลัยนี่แหละ ได้ ตอนเย็นฉันจะไปรอเธอที่โรงอาหาร!”

เฉินเกอรีบตอบกลับไปหนึ่งประโยค!

“เอ่อยียี ที่มหาลัยมีเรื่องนิดหน่อย ฉันจำเป็นต้องกลับไป คงไม่ได้ไปกับพวกคุณป้าของเธอแล้วนะ ตอนเย็นเธอก็พาพวกเขาไปที่วิลล่าสปานะ!”

เฉินเกอพูดขึ้นมาเบาๆหนึ่ประโยค

“โอ๊ย เสี่ยวเกอ เธอยุ่งก็โอเค ไม่ต้องมาสนใจพวกเราหรอก พวกเราโตกันขนาดนี้แล้วไม่มีเรื่องอะไรให้เธอกังวลหรอก !”

หลินหงเซียะพูดขึ้นยิ้มๆ

“ใช่น่ะสิเสี่ยวเกอ ดูสิวันนี้รบกวนเธอแล้ว พวกเธอพี่น้องนี่ยังไม่รีบไหว้พี่เขยอีกเหรอ พี่เขยจะไปแล้วนะ!

หลินหงจู๋วก็รีบแย่งพูด แถมยังสั่งสอนพี่น้องที่มีท่าทีอิดออดทั้งสามคนอีก

“พี่เขย พี่ไปทำงานเถอะค่ะ!”