ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 158

นั่นเพราะสไตล์การแต่งตัวของหานเฟยเอ๋อในวันนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน ในอดีตเธอให้ความรู้สึกราวกับเป็นเทพธิดาและมีเสน่ห์ในตัวเธอเอง แต่ตอนนี้ เธอกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และแต่งตัวให้กลิ่นอายหญิงสาว

บอกตามตรง หานเฟยเอ๋อที่แต่เดิมก็หน้าตางดงามอย่างยิ่งอยู่แล้ว มาตอนนี้กลับยิ่งดูงดงามมากและมีเสน่ห์มากขึ้น

อย่างเช่นเฉินเกอ ตอนนี้ยังต้องตะลึงไป

ในขณะที่หานเฟยเอ๋อ เธอเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าอาชีพของเธอจะราบรื่นเช่นนี้

บางครั้งมันเป็นเรื่องของโอกาสจริงๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ผิงผัน เกรงว่าตอนนี้ตนเองคงจะยังเป็นแค่ผู้ประกาศข่าวพาร์ทไทม์เล็กๆ ที่ไม่เป็นไม่รู้จัก

แต่ตอนนี้ เพียงไม่กี่เดือน การเปลี่ยนแปลงนี้ก็เกิดขึ้น

การเป็นที่ยอมรับของคนหลายๆ คน เป็นเรื่องที่มีความสุขอย่างยิ่ง

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อบุคคลขึ้นไปยังระดับที่สูงขึ้น ลักษณะก็มักจะเปลี่ยนไปเช่นกัน ตอนนี้หานเฟยเอ๋อหยิ่งกว่าเมื่อก่อนมาก

ในอดีตเมื่อเห็นแฟนๆ ของเธอ เธอก็มักจะทักทายยิ้มให้ แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจเสียด้วยซ้ำ

ประตูถูกเปิดออกให้นักเรียนเข้าไป

หานเฟยเอ๋อกอดอกและเอ่ย “คนมาหมดแล้วหรือยัง? ถ้ามาครบแล้วหวงเหมาคุณช่วยมอบหมายงานให้ทุกคนหน่อยแล้วกัน วันนี้ต้องช่วยฉันทำความสะอาดสตูดิโอ จะได้ไม่เสียเวลาเปิดกิจการวันพรุ่งนี้ นอกจากนี้คืนนี้ ตี้หวางKTVฉันเป็นคนเลี้ยง อยากกินอะไรดื่มอะไร ทุกคนสั่งได้ตามต้องการ! "

"เย้!”

นักเรียนจำนวนมากโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น

แม้ว่าตอนนี้หานเฟยเอ๋อจะดูเย่อหยิ่งโอ้อวด

และคำให้บางคนรู้สึกอิจฉาอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตาม คนเย่อหยิ่งได้ก็เพราะมีดีให้เย่อหยิ่ง อย่างเช่นพี่ใหญ่ผิงผัน เพื่อเธอแล้ว ถึงกับซื้อแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสดให้เธอ ใครจะมีดวงดีเช่นนี้กันเล่า

ดังนั้นอิจฉาก็แค่อิจฉา แต่ก็ไม่ถึงขั้นเกลียดชัง

บวกกับทุกคนแต่เดิมก็ชอบการสังสรรค์

โดยเฉพาะถนนการค้าจินหลิง

เมื่อได้ยินว่าสามารถกินดื่มได้เต็มที่ที่ตี้หวางKTVทุกคนย่อมตื่นเต้นขึ้น

หวงเหมาถือโอก่าอาศัยบารมีคนอื่นมาอวดเบ่ง เรียกว่ากระดิกหางได้อย่างมีความสุขที่สุด

คนผู้นี้ชำนาญด้านรวยทางลัด ตอนนี้เขาเอาใจเกาะขาหานเฟยเอ๋อ และตำแหน่งของเขาในชั้นเรียนก็คือตำแหน่งผู้นำอันดับสองมาโดยตลอด

ก็ใช่หวงเหมาทำงานให้กับหานเฟยเอ๋อ ราวกับกำลังทำงานให้กับครอบครัวของตนมิปาน

งานได้รับมอบหมาย ถูกทำอย่างเป็นระเบียบ

ส่วนนักเรียน มีบ้างบางคนที่ไม่อยากทำงานให้กับหานเฟยเอ๋อ แต่ว่า ทำแบบนั้นก็ดูออกจะไม่ไว้หน้าหานเฟยเอ๋อเกินไป และมันไม่คุ้มค่าที่จะทำให้หานเฟยเอ๋อขุ่นเคืองด้วยวิธีนี้

ดังนั้นทุกคนจึงให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

"โอ๊ะ ลืมห้องน้ำไปได้ยังไง ต้องหาคนมาทำความสะอาดห้องน้ำ! "

หลังจากแจกจ่ายหน้าที่ทั้งหมดหวงเหมาก็เกาหัวและขมวดคิ้ว

“หา? พี่หวง พวกเราไม่ไปทำความสะอาดห้องน้ำนะ! ถูพื้นก็ไม่เลว!”

เด็กผู้ชายหลายคนในชั้นเรียนกลัวว่าตัวเองจะโดนเลือก

ในตอนนี้เขารีบส่งบุหรี่ให้หวงเหมา

หวงเหมารับมาอย่างมีความสุข นักเรียนในชั้น เขาไม่ต้องการที่จะทำให้ใครขุ่นเคืองทั้งนั้น ยกเว้นคนหนึ่งที่ไม่สำคัญอะไร

"เฉินเกอ นายแล้วกัน ไม่ต้องทำความสะอาดกระจกแล้ว ห้องน้ำมอบให้นาย นั่นเป็นโลกอันแสนอิสระใบเล็กๆ เชียวนะ ฉันจะตรวจสอบหลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้ว ฮ่าฮ่า! "

หวงเหมาชี้ไปที่เฉินเกอที่กำลังถูผ้าเช็ดจาน

"พรูด!” นักเรียนทุกคนหัวเราะ

"ใช่เฉินเกอ การทำความสะอาดของเฉินเกอสะอาดกว่าของพวกเราทั้งหมด สมควรที่เฉินเกอจะทำความสะอาดห้องน้ำจริงๆ! "

"อืมอืม เฉินเกอเป็นคนที่เหมาะสมที่สุด! "

นักเรียนทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน

ส่วนเฉินเกอ แต่เดิมเขาก็ไม่ต้องการเช็ดกระจกให้หานเฟยเอ๋อ เธอเปิดธุรกิจ แต่ให้ตนมาทำงานให้ นี่มันเหตุผลอะไรกัน?

แต่เมื่อพวกหยางฮุยไม่ได้พูดอะไร เฉินเกอเองก็ไม่ใช่คนเรื่องมาก

ก็แค่ทำมัน

มาตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าหวงเหมาจงใจรังแกตัวเอง

ส่วนนักเรียนคนอื่นๆ เขาไม่ต้องการไปทำให้ขุ่นเคือง แต่กลับไม่กลัวที่จะทำให้เขาขุ่นเคือง นี่หากไม่เรือกว่าดูถูกตนแล้วจะเรียกว่าอะไรได้อีก?

เฉินเกอต้องการปฏิเสธ

"ยังจะนิ่งอยู่อีกทำไม? ให้นายไปทำความสะอาดก็ไปสิ? ไม่อย่างนั้นเย็นนี้ไม่ให้ข้าวนายกินนะ! ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ในเวลานี้ นักเรียนหญิงที่ติดตามหานเฟยเอ๋อมา ก็เหน็บแนมเฉินเกอตามหวงเหมาไปด้วย

“ให้ตายเหอะนี่หมายความว่ายังไง คิดจะให้เฉินเกอล้างห้องน้ำให้พวกนาย?”

ในเวลานั้นเอง หลี่ถังรีบทิ้งผ้าเช็ดจานและพูดขึ้น

ครั้งที่แล้วหยางฮุยและเฉินเกอช่วยเขาแบบนั้น หลี่ปินจึงมองพวกเขาสำคัญยิ่งกว่าชีวิตของตนไปแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน